نخستین نمایشگاه گرافیتی جوانان ایرانی، به منظورگردهمایی هنرمندان خیابانی داخل و خارج از کشور با نمایش آثار بسیاری از این هنرمندان در لندن برقرار است که تا ۲ آوریل ادامه دارد.
بسیاری هنر گرافیتی را هنر طغیانگر، عاصی و انتقادی قلمداد می‌کنند، هنری که در بسیاری مواقع با رنگ‌های تند و وحشی به دیوارهای بی روح و بی رنگ شهرها شور و جلوه دیگری می‌بخشد، رنگی ازجنس زندگی واقعی و گاهی نیز از جنس فریاد و عصیان .
این تصور نیز وجود دارد که گرافیتی و هنرمندانش با آن روح قانون‌گریز و طغیان‌گری که دارند در قاب نمایشگاه‌ها و گالری‌ها نمی‌گنجند. اما نزدیک به دو دهه است که پای این هنر خیابانی به دیوارهای سفید و تمیز نمایشگاه‌ها نیز باز شده و در سراسر جهان باعث محبوبیت بیشتر آن شده است. در ایران هم هنر گرافیتی در سالهای بین ۱۳۸۰تا ۱۳۹۰ دچار تحول شد.
قلمدار، جوان‌ترین هنرمند شرکت‌کننده در این نمایشگاه که آثار وی با چهره‌ای متفاوت خودنمایی می‌کند در مورد جایگاه هنر خیابانی در نمایشگاه‌ها می‌گوید: بعضی از ایده‌ها و خلاقیت‌ها باید در خیابان‌ها عرضه شود و بعضی دیگر باید در گالری‌ها در معرض نمایش قرار بگیرد. او هم‌چنین تاکید می‌کند: طبیعت هنر گرافیتی و خیابانی کاملا موقتی است و کار کردن در خیابان ماندگار نیست، بنا بر این هنرمندان با نقاشیِ بعضی از ایده‌های خود در گالری‌ها می‌توانند کارهایشان را ضبط و نگه‌داری کنند.
قلمدار، هنرمند ۲۱ سالهای است که در هنر خود درگیر تلاطم‌های جهانی نشده است و هم‌چنان تاریخ و هنر بومی و ملّی ایران را در کارهایش بازتاب می‌دهد. وی که از ۱۵ سالگی کار گرافیتی را آغاز کرده، به مدت ۳ سال با گروه «الف» همکاری می‌کرد که یکی از نخستین گروه‌های هنر گرافیتی در ایران بود و سبک خاص قلمدار در آثار این گروه دیده به روشنی دیده می‌شد. این گروه در سال ۱۳۹۲ نزدیک به دویست متر از دیوار یک کانال آب را نقاشی کرد. هم‌چنین آثار قلمدار به بحث‌های هنری قرن بیستم میلادی در ایران اشاره دارد و هم‌زمان گرافیتی را به عنوان فرم ارائه ایده و هنرِ خود حفظ می‌کند.
این نمایشگاه چهره متفاوتی با نمایشگاه‌های دیگر داشت؛ در قسمت انتهایی و حیاط نمایشگاه برخی از هنرمندان در حال دیواره‌نگاری بودند و چون برگزاری نمایشگاه هم‌زمان شد با عید نوروز، تصویر سفره هفت سین هم بر دیوار، جلوه نوروزی به نمایشگاه بخشید.
موندی از دیگر هنرمندانی است که به سبک هنر فانتزی و تاثیر گرفته از فرهنگ ایرانی کار می‌کند. او که هفت سین را بر روی دیوار به تصویر کشیده است می‌گوید: در این نمایشگاه هفت سین نظر خیلی ازغیر ایرانی‌ها را به خودش جلب کرد و بسیار مورد استقبال هموطنان ایرانی قرارگرفت.
موندی در لندن به دنیا آمده و تحصیلات‌اش را در مقطع کارشناسی در رشته هنرهای زیبا و در مقطع کارشناسی ارشد در رشته انیمیشن تکمیل کرده است. او علاقه زیادی به کشیدن آدم‌های خنده‌دار و به قول خودش «کُمیکال» دارد و از کار هنر خیابانی بسیار لذت می‌برد.
او توضیح می‌دهد که حداقل ۵۰ کار روی دیوارهای خیابان نقاشی کرده است و در مجموع ۱۰۰ تابلودارد.
موندی می‌افزاید: کار گرافیتی در ایران خیلی رایج شده و مردم از این سبک نقاشی بسیار استقبال می‌کنند .به نظر موندی، اگر هنر گرافیتی در مکان‌های مناسب ارائه شود، می‌تواند به زیبایی شهر و محیط کمک کند.
اگر چه هنرگرافیتی قدمتی به اندازه زبان ارتباطات بشری دارد و بشر اولیه مجبور بود منظور خود را از زندگی با ترسیم نقش‌ها، اشکال، نشانه‌ها، الگوها، نمادها و کلمه‌ها بر روی دیواره‌ها بیان کند اما امروزه در بسیاری از کشورها نقاشی کردن و یا کشیدن هر علامت و تصویری بر روی دیوارها و یا املاک خصوصی بدون جلب رضایت صاحبان آنها کاری غیرمجاز، خلاف و جرم محسوب می‌شود .
گرافیتی در بعضی مواقع در بردارنده پیام‌های سیاسی، اجتماعی و حتی فرهنگی است. قلمدار در این زمینه می‌گوید که او و هم‌گروه‌هایش اصولا برای نقاشی کردن روی دیوار از ساکنان محله اجازه می‌گرفتند و خاطرنشان می‌کند که هنوز خطراتی برای هنرمندان گرافیتی‌کار وجود دارد ولی تغییر روی‌کرد جامعه به هنر شهری باعث آگاهی بیشتر نسبت به هنرمندان خیابانی مستقل شده است.
با شیما صالحی، یکی از بازدیدکنندگان این گالری صحبت می‌کنم. به نظر او نمایشگاه و عنوان آن بسیار جالب است و می‌گوید: هنر گرافیتی در ایران هنوز هنر نوپایی محسوب می‌شود و من بیشتر با کارهای «بلک هند» هنر گرافیتی ایران را می‌شناختم اما این نمایشگاه توانست آثار افراد دیگری را نیز به من معرفی کند.
شیما در مورد زمان برگزاری نمایشگاه می‌گوید: به نظرم زمان برگزاری نمایشگاه به خصوص افتتاحیه آن زمان مناسبی نبود چون نزدیک عید بود. شاید اگر زمان دیگری به آن اختصاص می‌دادند بهتر می‌بود و در عین حال تبلیغات کافی هم نشده است.
همه هنرمندان گرافیتی با اسم مستعار در نمایشگاه شرکت کرده‌اند که عبارتند از: ابسنت از لس آنجلس، سی کی۱ از سانفرانسیسکو، بلک هند از تهران، اف آر زد از تبریز، اییل از تبریز، پی اس تی از تورنتو، قلمدار از تهران، امت از تهران.
موسیقی شهری که در نمایشگاه پخش می‌شد از کارهای «هیچ‌کس» بود و ویدیویی از زندگی شهری ایرانیان ساخته سمیرا داور نیز در این نمایشگاه نشان داده می‌شود.
برگزاری جلسات بحث و گفت و گو با حضور هنرمندان برجسته ایرانی مانند علا ابتکار و ساسان بابایی و هم‌چنین نمایش فیلم‌هایی همچون «اینجا تهران است» ساخته سعید حدادی و «خیابان سلاطین» ساخته زینب تبریزی و پالیز خوشدل از فعالیت‌های جانبی نمایشگاه هنر خیابانی لندن است. قرار است یک کارگاه گرافیتی نیز با حضور موندی و هم‌چنین مسابقه‌ای در این زمینه با حضور هنرمندان گرافیتی در مدرسه رستم برگزارشود.
برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به فیس بوک این نمایشگاه مراجعه کنید.
