امروز، جمعه اول ماه مه، سازمان حقوق زنان ایرانی و کُرد (The Iranian &Kurdish Women’s Rights Organisation)نخستین پناهگاه تخصصی خود را برای زنان خاورمیانه و آفریقای شمالی افتتاح کرد.
سازمانی تاسیس شده در بریتانیا که زنان پناه‌جو را زیر پوشش قرار می‌دهد. پناهگاهی برای زنان مجرد و آسیب‌پذیری که در معرض خطرهای مختلف قرار دارند، خطرهایی هم‌چون خشونت خانگی٬ قتل ناموسی٬ ازدواج اجباری٬ ختنه و سوء استفاده‌های جنسی و مهم‌تر از همه زنانی که جایی امن برای سکونت ندارند.
نزیره معماری٬مسئول تیم مشاوره این سازمان درباره امکانات جدید به کیهان لندن می‌گوید: “در حال حاضر و با توجه به امکانات موجود ما توانسته‌ایم ۶ اتاق را برای زنان مجرد پناه‌جو فراهم کنیم.”
به گفته او مدت زمان اقامت زنان در خانه‌های امن بین شش ماه تا یک سال خواهد بود و در این مدت تلاش می‌شود کمک‌های مختلفی به آنها ارائه شود تا اعتماد به نفس خود را دوباره به دست آورند و بتوانند به زندگی طبیعی و جامعه برگردند.
فکر بنیان‌گذاری موسسه‌ای که حالا علاوه بر مشاوه و راهنمایی قرار است به پناهگاه امن زنان بی پناه بدل شود با یک جرقه زده شد.
دیانا نامی، این سازمان خیریه را ۱۳ سال پیش پایه‌ریزی کرد. دیانا که یک بانوی کُرد ایرانی است زمانی که به بریتانیا پناهنده شد نه آشنایی چندانی به زبان انگلیسی داشت و نه از چم و خم زندگی در شهری مثل لندن سر درمی‌آورد. او که قصد داشت فرزندنش را در مدرسه‌ای نام‌نویسی کند از یک مترجم کمک می‌گیرد. مترجم خانمی اهل کردستان عراق بود. بار سوم که قرار می شود به اتفاق مترجم به مدرسه بروند از این خانم مترجم خبری نمی‌شود. دیانا از آژانسی که از طریق آنها با مترجم آشنا شده پرس و جو می کند و در نهایت متوجه می‌شود این بانوی کرد عراقی توسط همسرش به عراق برگردانده شده و به قتل رسیده است! جرم؟ سوء ظن ارتباط با مردی دیگر.
دیانا نامی برای پیگیری قانونی این قتل دست به کار می‌شود و جستجو می‌کند اما پاسخ می‌شنود که قتل خارج از بریتانیا انجام شده و کاری از دست پلیس این کشور ساخته نیست.
اما پایان تلخ قتل بانوی مترجم به دست همسرش، آغازی بر بی‌قراری‌های دیانا می‌شود و سرانجام او به این نتیجه می‌رسد که سازمانی را برای کمک به زنان آسیب‌پذیر تاسیس کند. رویای او سرانجام در سال ۲۰۰۲ جامه عمل می‌پوشد. سازمانی که به همت دیانا شکل گرفت اکنون به گفته نزیره معماری ۲۰ کارمند تمام وقت و ۷ کارمند افتخاری دارد. البته همگی کارمندان زن هستند.
دیانا هم‌چنان دغدغه کمک به زنان در معرض خطر را دارد. کمکی که به نظر می‌رسد در شرایط سال‌های اخیر و با بحران اقتصادی که بریتانیا نیز آن را تجربه می‌کند جدی‌تر و مهم‌تر می‌شود. به گفته مسئولان این سازمان تاثیر کاهش بودجه عمومی کشور در سال‌های اخیر به طور خاص بر روی وضعیت زنان اقلیت و پناه‌جو ویران کننده بوده است. اینان زنانی هستند که به دلیل خشونت‌هایی که در خانه با آن روبرو هستند یا در خیابان مانده‌اند و یا در معرض سوء استفاده گروه‌های جنایتکار و قاچاقچی قرار می‌گیرند.
سازمان خیریه زنان ایرانی و کرد در همه این سال‌ها تلاش کرده تکیه‌گاهی برای این زنان باشد، آموزش‌های مورد نیاز را برای آنها فراهم کند٬ توصیه‌های تخصصی به آنها ارائه نماید و کمپین‌هایی را برای داشتن قوانین بهتر درباره اقلیت‌ها راه بیاندازد. این سازمان حالا با افتتاح نخستین پناهگاه تخصصی برای زنان خاورمیانه و آفریقای شمالی تلاش می‌کند خانه امن زنان بی پناه و آسیب‌پذیری باشد که جایی برای ماندن ندارند- خانه‌ای هر چند کوچک و با امکانات محدود.
سازمان خیریه زنان ایرانی و کرد در سال میلادی گذشته میزبان ۷۸۰ مورد مراجعه حضوری و دو هزار و پانصد مورد تماس تلفنی برای کمک یا مشاوره بوده است.
به گفته نزیره معماری٬ امکانات این سازمان خیریه محدود است و در حال حاضر به جز لندن شعبه‌ای در شهرهای دیگر ندارند و به همین دلیل زنانی که خارج از پایتخت نیاز به کمک دارند مجبور هستند به تماس تلفنی بسنده کنند.
نزیره درباره مراجعان حضوری سازمان می‌گوید: “از ۷۸۰ مورد مراجعه٬ ۲۲ درصد زنان متقاضی کمک ایرانی بودند٬ ۱۳ درصد افغان و ۱۱ درصد هم کُرد.”
سازمان خیریه زنان ایرانی و کرد سازمانی است کوچک با رویاهای بزرگ. رویایی که در آن هیچ زنی مورد اذیت و آزار قرار نگیرد. رویایی که تحقق‌اش هر چند دشوار است اما برداشتن یک قدم در این راه هم خودش یک قدم است.
