چینی‌ها در سال‌های گذشته در جهت ساختن یک سازه‌ی رباتیک تمام عیار پیش رفته‌اند؛ از ربات کشیش گرفته تا پیشخدمت در این کشور یافت می‌شود.
آنها به سراغ یک حرفه‌ی دیگر نیز رفته‌اند و حالا ربات‌های چینی را در اتاق خبر نیز پیدا می‌کنید.
هفته گذشته در روزنامه Southern Metropolis Daily اولین خبر که در بخش توضیحات نویسنده آمده، یک «ربات خبرنگار» منتشر کرده است. این خبر تمام رباتیک نزدیک به ۳۰۰ واژه دارد و همزمان تعطیلات سال نو و سفر تعداد زیادی از کارگران برای دیدار از خانواده‌هاشان، اطلاعاتی از بیشترین تعداد فروش بلیت قطار را ارائه کرده است. این خبر به خوانندگان توضیح داده که بلیت کدام خط‌های راه آهن به سرعت فروش رفته و به آنها توصیه کرده که هرچه سریع‌تر بلیت‌های خود را خریداری کنند و در همین حال هشدار داده در کدام خط‌ها، تمام صندلی‌ها به فروش رفته است.
در این خبر همچنین آمده: «امکان دارد شما در طول مسیر مجبور به ایستادن باشید و این شما را حتما خسته خواهد کرد». در کنار این خبر تصویر Xiao Nan (جنوبی کوچک) که یک ربات سفید با خودکار سیاه و ضخیمی در دست به عنوان تنظیم‌کننده‌ی خبر آمده است.
پروفسور وان شیائوجون، استاد علوم کامپیوتر در دانشگاه پکن تاکید می‌کند که استفاده از ربات در این عرصه همچنان بسیار محدود است. او که در دانشگاه پکن مشغول توسعه‌ی برنامه خبرنگاری رباتیک است همچنین اضافه کرد: «استفاده از عکس ربات در کنار یک مطلب می‌تواند به خوانندگان این حس را منقل کند که بدون ترس از خطا این مطلب را مطالعه کنند». او در مورد «جنوبی کوچک» توضیح داده که این ربات در حال حاضر برای تجزیه و تحلیل بلیت‌های قطار طراحی شده که به صورت طبیعی کاری بسیار خسته کننده‌ای است.
خبرهای ورزشی یکی دیگر از حوزه‌هایی‌ست که ربات‌ها آنها را پوشش می‌دهند. پروفسور وان این کار را در زمان المپیک ریو برای انتشار در مجله Toutiao انجام داد و نزدیک به ۴۰۰ خبر توسط ربات طراحی شده به این منظور منتشر شد. خبرهای منتشر شده شامل اطلاعاتی از آمار بازی، خلاصه‌ای از گفته‌های گزارشگران مسابقه‌ها و کلمات کلیدی همچون کارت قرمز و گل بود.
در ایالات متحده آمریکا البته خبرنگاران خودکار بسیار سریع در حال تبدیل به یک هنجار برای تهیه خبرها در حوزه‌هایی همچون امور مالی، ورزش و آب و هوا هستند. در همین حال خبرگزاری Xinhua News Agency به صورت رسمی اولین «ربات خبرنگار» خود را در سال ۲۰۱۵ رونمایی کرد. نام این ربات که Kuaibi Xiaoxin (شیائوشین سریع‌القلم) است از شخصیت محبوب کارتون ژاپنی Shin-chan (شین چان) الهام گرفته شده است.
پرفسور وان بر این باور است که به زودی شاهد گسترش هرچه بیشتر اینگونه ربات‌ها در بخش‌های دیگر روزنامه‌نگاری خواهیم بود و استفاده از آنها تبدیل به یک روند عادی خواهد شد. با این حال او تاکید می‌کند که ربات‌های خبرنگار هنوز برای مطالبی که نیاز به دقت بسیار بالایی دارند کیفیت لازم را ندارند و در ادامه اضافه کرد: «اگر مردم در روزنامه People’s Daily (ارگان رسمی حزب کمونیست چین) یک اشتباه نوشتاری پیدا کنند اولین سوال‌شان این خواهد بود که چگونه چنین این اتفاقی رخ داده است؟» او همچنین می‌گوید که «هنوز برای انتشار مستقیم مطالبی که ربات‌ها تهیه می‌کنند زود است و همچنان یک نفر باید بر اینگونه مطالب نظارت کند».
دولت چین به شدت بر رسانه‌ها نظارت دارد و در بسیاری موارد با سانسورهایی روبرو هستند که توسط انسان صورت می‌گیرد. شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین در سال‌های گذشته با شدت بخشیدن به این سیاست‌های نظارتی آن را «پایبندی به ارزش‌های روزنامه‌نگاری مارکسیستی، هدایت مناسب افکار عمومی و تاکید بر تبلیغات مثبت» خواند.
حالا این سوال مطرح است که «جنوبی کوچک» و نمونه‌های دیگر آن که می‌توانند در مدت چند ثانیه یک مطلب را تهیه و شب و روز بدون اینکه بخوابند کار کنند آیا واقعا جایگزین انسان خواهند شد؟ باید گفت نه، آنها فعلا فقط می‌توانند کمکی برای روزنامه‌نگاران باشند.
پرفسور وان می‌گوید که این ربات‌ها نمی‌توانند با دیگران مصاحبه کنند یا مطالبی را تهیه کنند که نیاز به تفکر دارد. او با این حال معتقد است در آینده این احتمال وجود خواهد داشت که این وضعیت تغییر کند. پروفسور وان اضافه کرده است که برای مثال شاید روزی برسد که بر اساس سوال‌های از پیش طراحی شده این ربات‌ها با مردم کوچه و خیابان مصاحبه کرده و بر اساس تشخیص صدا آنها را به متن هم تبدیل کرده و به صورت پرسش و پاسخ منتشر کنند.
این استاد علوم کامپیوتری دانشگاه پکن در پاسخ به اینکه آیا خبرنگاران با رشد این ربات‌ها باید نگران آینده کاری خود باشند با مهربانی گفت: «خیر، این ربات‌ها هنوز در حال آموختن هستند اما همزمان خبرنگاران نیز بهتر می‌شوند».
* منبع: The Wall Street Journal
* ترجمه: کامیار بهرنگ
