من بچه دست و پا چلفتی بودم وبیشتر ازحد معمول آسیب می دیدم. درنتیجه این توصیه تکراری را خیلی می شنیدم «ماساژش بده، خوب میشه».
بچه‌تر که بودم به نظرم این توصیه خیلی مفید نمی‌آمد چون دلم می‌خواست که درد بلافاصله از بین برود.
شاید من بچه لوس و بداخلاقی بودم اما اگر از هر کسی که دردی دارد- اعم از درد بعد از افتادن، عمل جراحی، سردرد، یا درد مزمن شبیه آرتروز، بپرسید، خواسته آنها از درمان شبیه آن چیزی است که من همیشه در آن سال‌ها می خواستم: درد همین الان از بین برود.
یک نظری که وجود دارد این است که ماساژ ناحیه‌ای که درد دارد ممکن است به کاهش درد کمک کند. ما اغلب به طور غیرارادی پوست آن ناحیه دردناک را ماساژ می دهیم. لمس کردن به دفعات می‌تواند برایمان خوشایند باشد. تحقیقی انجام شده مبنی بر اینکه لمس کردن می‌تواند مفید باشد و این یک جهش بزرگ است که نشان می‌دهد، ماساژ به تنهایی یک درمان مفید برای درمان دردهای متوسط یا شدید است.
اما مالیدن چیزی مثل کرم یا ژل روی ناحیه دردناک چه تاثیری دارد؟ این ژل‌ها و کرم‌ها انواع مختلفی دارند. بعضی از آنها خنک کننده هستند، بعضی از آنها حس گرما ایجاد می‌کنند، و بعضی دیگرحاوی داروهایی مشابه داروهای غیر استروئیدی و غیر التهابی یا کپسایسین،عصاره‌ی فلفل هستند. بعضی از آنها برای دردهای حاد و بعضی برای دردهای مزمن هستند. بعضی از آنها را مستقیم از داروخانه می‌توان خریداری کرد و بعضی دیگر احتیاج به نسخه پزشک دارند. هر داروخانه بزرگی تنوع گیج‌کننده‌ای از محصولات مختلف دارد. شما چگونه انتخاب می‌کنید؟ چه چیزی بهتر از اینکه فقط با ماساژ درد شما تسکین یابد؟
خلاصه ای از بررسی جدید «بنیاد همیاری کوکران» تمام شواهد موجود را گرد هم می‌آورد. این بررسی نتایج را از ۱۳ بررسی با ۲۰۶ آزمون فردی و ۳۰۷۰۰ شرکت‌کننده گردآوری کرده تا مزایا و عوارض یک گروه از ضد دردهای موضعی (اعمال شده بر روی پوست) را برای یک شرایط خاص بسنجد.
پیامد اصلی این بود که افرادی که دردهای شدید یا متوسط داشتند، دردشان کاهش یافت. مقایسه بین ماساژ با دارو و مواد دارونما بود که از همه نظر به هم شبیه بودند فقط مواد دارونما ماده فعال نداشتند. برای کاهش خطای تأثیرات ماساژ، هر دو به یک شکل بر محل مورد نظر مالیده شدند.
اخبار خوب و بد
اول از همه خبر خوب اینکه، در دردهای حاد مثل رگ به رگ شدن یا کشیدگی عضلانی، دو محصول غیر استروئیدی غیر التهابی موضعی، یک ژل دیکلوفناک (امول ژل) و یک ژل کتوپروفن تسکین خوبی برای دردهای ۷۰ تا ۸۰ درصد آزمایش شوندگان داشته که تأثیر آنها ۴۰ تا ۶۰ درصد بیشتر از دارونماها بود. نتیجه خوب این است که درد متوسط یا حاد بعد از گذشت حدودا یک هفته به یک درد خفیف کاهش پیدا کرد. ژل خیلی مهم است زیرا داروهای مشابه به صورت کرم یا پودر به این اندازه مفید نیستند. این نتیجه در مورد محصولاتی که برای دردهای حاد موجود هستند چه با نسخه چه بی نسخه صدق می کند.
در خصوص دردهای مزمن، نتیجه خیلی خوب نیست. برای دردهای اسکلتی عضلانی مثل آرتروز، ژل کتوپروفن و دیکلوفناک بعد از گذشت حدود ۲ هفته فقط ۱۵ الی ۲۰ درصد بیشتر از ژل‌های دارونما باعث تسکین درد شدند ( تسکین مثبت درد این بود که از یک درد شدید و حاد به یک درد خفیف کاهش پیدا کرد). جالب این است که پاسخ‌های مواد دارونما تقریبا بالا بودند. بنابراین وقتی این پاسخ‌ها را در آمار و ارقام وارد کردیم متوجه شدیم که آنها ۴۰ تا ۶۰ درصد تاثیرگذاری استفاده از دیکلوفناک و کتوپروفن را دارند.
یک محصول دیگری از فلفل وجود دارد (کپسایسین بالای ۸%) که در مورد ۱۰% از افراد با دردهای عصبی مفید است اما این درمانی است که توسط متخصصان اغلب در بیمارستان‌ها استفاده می‌شود.
برای محصولات مالشی دیگری که برای تسکین درد استفاده می‌شوند (داروهای گیاهی، سالیسیلات، منتول‌ها، و داروهای غیراستروئیدی غیر التهابی) یا شاهدی نداریم یا شاهد و مدرک کمی داریم که نمی‌توان به آن اعتماد کرد. ممکن است که اینها اثربخش باشند اما اگر شما آن را بخرید نمی‌توانید مطمئن باشید که واقعا خرید خوبی است یا دارید پول‌تان را هدر می‌دهید. تجربه نشان می‌دهد که دومی صادق است. اما اگر شما دارویی دارید که در رابطه با درد شما جواب مثبت داده، همان را استفاده کنید. من مراجعه‌کننده‌ای دارم که از ماساژ محصول WD40 بر درد پشت‌اش نتیجه گرفته اما من به شخصه آن را توصیه نمی‌کنم.
ضددردهای مالشی برای استفاده موضعی ساخته می‌شوند اگر چه امکان بعضی عوارض موضعی مثل خارش یا سرخ شدن پوست نیز وجود دارد.
در هر حال، خبر خوب این است که تاثیرات ضددردهای مالشی بر سایر قسمت‌های بدن (مثل تولید حالت تهوع و سوء هاضمه) و همچنین عوارض جانبی جدی مثل خونریزی بسیار کم است چون سطح تأثیر داروهای مالشی بر خون خیلی کمتراز داروهای خوراکی است.
*منبع: The Conversation
*ترجمه از کیهان لندن
