موافقت با تعطیلی دو روز آخر هفته؛ پس از ۳۷ سال

-در سال 1344 در یک نظرسنجی، هفتاددرصد کارمندان با دو روز تعطیلات آخر هفته موافق بودند.
-زهرا احمدی پور معاون حسن روحانی و رئيس سازمان میراث فرهنگی از موافقت این سازمان با تعطیلات دو روز آخر هفته خبر داد.
-تعطیلات دو روز آخر هفته با شعار «انقلاب تعطیلات برنمی‌دارد»، ۳۷ سال پیش لغو شد.
-زهرا احمدی‌پور بر تعطیلات زمستانی و اقلیمی تاکید می کند.

چهارشنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۶ برابر با ۱۴ ژوئن ۲۰۱۷


پس از گذشت سی‌وهفت سال از لغو تعطیلی دو روز آخر هفته، رئیس سازمان میراث فرهنگی می‌گوید سازمان متبوعش با تعطیل شدن پنجشنبه و جمعه موافق است.

پنجم مهرماه سال ۱۳۵۸، تعطیلات دو روز آخر هفته با شعار «انقلاب تعطیلی برنمی‌دارد»، لغو شد.

زهار احمدی‌پور رئیس سازمان میراث فرهنگی از اعلام موافقت این سازمان با تعطیلات دو روز آخر هفته خبر داد

زهرا احمدی‌پور معاون حسن روحانی و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری به تسنیم گفته است: «ما موافقت سازمانی را برای تایید دو روز تعطیلی در آخر هفته‌ها را اعلام کردیم.»

وی همچنین با اشاره به انتقال بخشی از تعطیلات تابستان به زمستان اعلام کرد که طرح ساماندهی تعطیلات در مجلس وجود دارد که در صورت تصویب، با همکاری وزارت آموزش و پرورش، دو هفته از تعطیلات ایام تابستان به فصل زمستان منتقل می‌شود.

رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با بیان اینکه شرایط اقلیمی ایران متفاوت است، تاکید کرد که سیستم آموزشی کشور نیز با توجه به شرایط اقلیمی تعریف می‌شود.

وی ادامه داد: «بنابراین باید با تنظیم بازار گردشگری بتوانیم به نحو بهتری از ظرفیت‌ها و پتانسیل گردشگری کشورمان جهت افزایش سفر مردم در ایام متعدد سال استفاده کنیم.»

روزنامه کیهان ۴ مهرماه سال ۱۳۵۸ از لغو تعطیلات دو روز آخر هفته به منظور تعطیلی نداشتن انقلاب نوشت

احمدی‌پور نکات مثبت انتقال دو هفته از تعطیلات تابستان به زمستان را برشمرد و گفت: «در فصل زمستان با توجه به آلودگی بیشتر هوا، علی الخصوص در کلان شهرها، می‌توان با این تعطیلات، فرصتی برای خانواده‌ها در جهت رفتن آنها به سفر و خارج شدن از شهرها فراهم کرد.»

معاون حسن روحانی موافقت سازمان میراث فرهنگی را با تعطیلی دو روز آخر هفته را اعلام کرد و گفت: «سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با این دو روز تعطیلی موافق است، زیرا خانواده‌ها با یک روز تعطیلی آخر هفته نمی‌توانند به طور مناسب برای سفرهای کوتاه برنامه ریزی کنند ولی با دو روز تعطیلی حداقل می‌توانند به اطراف شهر و سکونت خود سفر کنند و این دو روز تعطیلی بر گردشگری داخلی تاثیر خوبی خواهد گذاشت.»

وی با تاکید بر دو روز تعطیلی آخر هفته اضافه کرد: «اصلا هم مهم نیست که این یک روز تعطیلی بیشتر، روز پنجشنبه باشد یا روز شنبه؛ ولی معتقدیم با این یک روز تعطیلی بیشتر، در زمینه گردشگری اقامتی از جمله بوم گردی شاهد تاثیرات مثبتی خواهیم بود و حداقل مردم طی این دو روز تعطیلات می‌توانند به سفرهایی با طول مسیر ۶۰ کیلومتر بروند.»

احمدی‌پور همچنین اعلام کرد که هیچ تصمیمی برای کاهش تعطیلات نوروزی گرفته نشده است.

وی اضافه کرد: «تمام تلاش برای افزایش تعطیلات در فصل زمستان است تا با انتقال دو هفته تعطیلات از تابستان، این امر صورت پذیرد، کما اینکه وزارت آموزش و پرورش نیز فقط با انتقال دو هفته تعطیلات به زمستان موافق است.»

لغو تعطیلات پنجشنبه‌ها، نیمه مردادماه سال ۵۸ توسط دولت و شورای انقلاب به تصویب رسید و از چهارشنبه پنجم مهرماه همان سال، سازمان‌ها، وزارتخانه‌ها و بانک‌ها پس از این قانون روزهای پنجشنبه ملزم به فعالیت شدند.

این قانون واکنش‌های متفاوتی را به همراه داشته؛ موافقان آن را فرصتی برای کار بیشتر می‌دانستند؛ آنها می‌گفتند: همه باید کار کنند. تعطیل برای چی؟ انقلاب که تعطیلی بردار نیست!

مخالفان نیز که اغلب از کسبه‌های بازار آزاد بودند، آن را محدودیتی برای فرصت اندک مشتریان خود قلمداد می‌کردند؛ چرا که کارمندان ادارات فقط یک روز فرصت مراجعه به مراکز خرید و بازار را داشتند.

کارمندان ادارات نیز از جمله معترضان نسبت به این تغییر بودند و اعتقاد داشتند که تعطیلات دو روز آخر هفته، در بسیاری کشورها مرسوم بوده و دایر بودن ادارات در روزهای پنجشنبه، عملا همان ۴۰ ساعت کار در هفته را در برمی‌گیرد. با این تفاوت که این ۴۰ ساعت در ۵ روز تقسیم می‌شده ولی حالا در شش روز.

طرح تعطیلی دو روز در هفته، از اواخر سال ۱۳۴۴ توسط سازمان برنامه، در دست بررسی بوده و نکات مثبت و منفی‌اش به دولت وقت توضیح داده شد. این سازمان از کارمندان نظرسنجی کرد که نتایج‌اش حاکی از ۷۰ درصد موافقت کارمندان بود. طرح در فروردین سال ۱۳۴۵ در سازمان برنامه اجرا شد ولی تا یک سال بعد، همچنان با مخالفت‌هایی روبرو بود. چنانکه مقامات بازرگانی، این تعطیلی را مغایر با سیاست‌های تجاری دولتی و بخصوص بانکی می‌دانستند. وزارتخانه‌هایی چون وزارت آبادانی و مسکن نیز با این طرح به شدت مخالفت کردند، چرا که آبادانی کشور را تعطیلی بردار نمی‌دانستند.

عدم هماهنگی تعطیلات ایران با روزهای تعطیل بین‌المللی نیز مخالفت‌هایی با این طرح را به همراه داشت که در نهایت باعث شد طرح دو روز تعطیلی تا سال ۱۳۵۶ فقط در ۲۰ وزارتخانه و موسسه دولتی از بین ۲۰۰ موسسه اجرا شود و ۱۱۸ هزار کارمند مشمول آن شوند.

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=78591