شهرداری تهران با خریدن سینمای ۵۷ ساله «تهران» (میامی سابق) در میدان «امام حسین» (فوزیه سابق)، قصد دارد آن را به فرهنگسرا تبدیل می‌کند.
«یادش بخیر این فیلم را در سینما میامی دیدم!» این دیالوگ اغلب شیفتگان و دوستداران سینما، در قبل از انقلاب است، هنگامی که از خاطرات دیدن فیلم و سینما رفتن‌هایشان می‌گویند اما سینما «میامی» سابق و «تهران» پس از انقلاب، قرار است به فرهنگسرا تبدیل شود.
این سینما به همراه سینما مراد سابق، به میدان فوزیه سابق، رنگی از فرهنگ و سینما داده بود ولی حالا دیگر اثری از این دو سالن پرهیاهو و شلوغ و روزهای پررونق سینما نیست.
خبرگزاری ایسنا گزارش کرده که سازمان فرهنگی هنری شهرداری منطقه ۱۲ تهران قرار است تا آخر تابستان در سینما «تهران» (میامی سابق) واقع در میدان «امام حسین» (فوزیه سایق) پایتخت تغییر کاربری دهد و به جای آن فرهنگسرا بسازد.
این سینما در سال ۱۳۴۰ با ظرفیتی بالغ بر ۶۶۸ نفر با مدیریت وجیه‌الله شهیدی در ۲ سالن افتتاح شد. جمال مجتهدی بیدآبادی، از جمله تهیه‌کنندگان سینمای پیش از انقلاب بود و به همراه فرزندانش حمید و مجید مجتهدی علاوه بر تولید فیلم به راه‌اندازی سینماهای مختلف پرداخت که سینما «میامی» یکی از این سینماها بود.
این سینما که از سالن‌های درجه یک دهه چهل بود، تا دهه هشتاد خورشیدی به نمایش فیلم پرداخت و در سال ۱۳۸۶ توسط شهرداری خریداری شد ولی یک دهه تعمیر و بازسازی نشد و حالا قرار است به فرهنگسرا تبدیل شود.
یوسف بالو، مدیر روابط عمومی سازمان فرهنگی- هنری شهرداری منطقه ۱۲ تهران، ضمن تکذیب هر گونه تخریب این ساختمان گفته که قرار است فقط بنا بازسازی شود و به عنوان یک فرهنگسرا از آن استفاده شود.
این مقام شهرداری گفته که سینما تهران به سازمان فرهنگی هنری شهرداری واگذار شده و قرار است با نوسازی ویژه شود یا مثل سینما «آزادی» یک ساختمان ویژه سینمایی احداث شود.
وی تاکید کرده که در جلسات شهرداری توافق شده که تخریب صورت نگیرد و یک فضای فرهنگی باقی بماند و استفاده دیگری از آن نشود ولی چون بودجه زیادی می‌خواست تصمیم‌گیری درباره آن به تعویق افتاده بود.
مدیر روابط عمومی شهرداری منطقه ۱۲ با بیان اینکه طرح‌های بسیاری برای تبدیل شدن میدان «امام حسین» به یک میدان آیینی بوده، گفت که حتی طرح پردیس شدن سینمای تهران نیز مطرح بوده است.
بنا به گفته این مقام مسئول، سقف سینما تهران ریزش کرده و مدت زمان طولانی خالی و بدون استفاده باقی مانده و از سوی سازمان آتش‌نشانی کشور برای انجام بازسازی، استحکام و ایمن‌سازی ساختمان اخطار دریافت کرده است.
بالو با ذکر اینکه سینما تهران از اردیبهشت ماه سال جاری به مدیریت سازمان فرهنگی هنری شهرداری تحویل داده شده، گفت که همان زمان قرار بر این شده تا به فرهنگسرای «عترت» تبدیل شود.
وی گفت که تابلوی این سینما به سرعت عوض شده و با برگزاری جلسات تصمیم به بازسازی آن گرفته شده است.
بالو درباره فعالیت‌هایی که قرار است در این فرهنگسرا انجام شود، افزود: «قرار است سالن اصلی سینما بازسازی شود و به همان عنوان قبلی یعنی مکانی برای اکران فیلم‌ها استفاده شود همچنین یک مرکز ویژه تئاتر و فضای آموزشی نیز در دستور کار داریم و در آینده اگر بودجه‌اش بود، ساختمان جدیدی احداث شود.»
وی اضافه کرد: «می‌خواهیم فرهنگسرای عترت به صورت ویژه‌تر به یک مجموعه فرهنگی هنری تبدیل شود و در این راستا در تلاش هستیم از بعضی اتاق‌های آن اگر امکانش باشد به عنوان سالن‌ها و اتاق‌های تمرین تئاتر استفاده کنیم.»
بر اساس این گزارش، هزینه بازسازی اولیه این سینما یک و نیم تا ۲ میلیارد تومان است.
محمد قاصد اشرفی، رئیس هیات مدیره انجمن سینماداران ایران، درباره سینما تهران گفته است: «این سینما متعلق به بخش خصوصی بود که مشکلات حقوق داشت و بعد از چند بار جابه‌جایی، نقل و انتقال به شهرداری فروخته شد.»
وی گفت که نقل و انتقال این سینما بدون استعلام انجمن سینماداران انجام شده و این انجمن بعد از واگذاری به شهرداری متوجه این اتفاق شده است.
اشرفی با بیان اینکه با وجود استعلام نکردن تخلفی رخ نداده است، گفت: «اگر نامه می‌دادند مستنداتی ثبت می‌شد و از نظر اداری بهتر بود و اگر بدهی داشتند به خاطر عضویت در این فعالیت صنفی پرداخت می‌شد.»
بر اساس این گزارش، سینما تهران از چرخه نمایش خارج شده است و اکنون زیر نظر شهرداری است.
احمد طالبی‌نژاد، نویسنده و منتقد قدیمی سینما، درباره سینما میامی گفته است: «در دوران نوجوانی ما یعنی دهه‌های ۴۰ و ۵۰، میدان امام حسین، فوزیه سابق، کعبه آمال بچه‌های سینمایی بود. سینما مراد نیز در آن محدوده بود. البته سینما مراد فیلم‌های درجه ۲ و ۳ پخش می‌کرد و سینما میامی فیلم‌های بهتر و درجه یک را نمایش می‌داد. نخستین هدفی که عصر هر جمعه داشتم رفتن به این سینما و دیدن فیلم بود. همیشه در صف‌های طولانی برای تهیه بلیت انتظار می‌کشیدم و به نوعی این سینما پاتوق ثابت و همیشگی من بود. انگار که می‌خواستم به وصال معشوق برسم. خوب به یاد دارم نخستین عکسی که در تهران گرفتم روبروی سینما میامی بود و نخستین بار نیز فیلم مستند «خانه خدا» را در سینما میامی به همراه پدرم تماشا کردم.»
