سیاوش آذری – به مناسبت روز جهانی زن، طی مراسمی در لس‌آنجلس، دو زن یهودی ایرانی‌تبار آمریکائی و اسرائیلی از سوی سازمان زنان یهودی ایرانی به عنوان زنان سال انتخاب شدند و از آنها تجلیل به عمل آمد و “جایزه شمسی حکمت” به صورت لوح سپاس به آنان هدیه شد.
این دو زن دکتر زهره میزراحی وکیل موفق امورمهاجرت جامعه ایرانی در آمریکا و فرنوش رام مدیر و مجری بخش فارسی رادیواسرائیل بودند. در این مراسم از کوروش بزرگ به عنوان ناجی همه ملل دربند با ستایش یاد شد و پیام شهبانو فرح پهلوی به مدیر بخش فارسی رادیو اسرائیل نیز خوانده شد.
مراسم همراه با صرف ناهار از سوی سازمان زنان یهودی ایرانی در هتل اس.ال.اس بورلی هیلز با شرکت ۳۰۰ تن از چهره‌های اکثرا یهودی و شماری از شخصیت‌های غیریهودی برگزار شد.
نخست به شیوه یهودیان ۴ تن از زنان و مردان برجسته یهودی آئین براخا یا مراسم شکرگزاری و توزیع نان را برگزارکردند.
آنگاه دکتر بهروز سومخ جراح پا، سرودهای ملّی آمریکا و اسرائیل را به زبان عبری خواند و در سومین بخش سرود «ای ایران» توسط ارکستر اجرا شد.
پس از آن زهره لاله‌زاری مجری برنامه پس از توضیح کوتاهی در مورد تجلیل از هر دو بانوی نام‌برده خانم دکتر زهره میزراحی را که پیام سپاسی به خاطر خدمت به جامعه ایرانی و غیریهودی از سوی سازمان ملل نیز دریافت کرده است، به پشت میز خطابه دعوت نمود. وکیل شناخته شده جامعه ایرانی در میان ابراز احساسات حاضران طی سخنانی ضمن سپاس از تشویق و پشتیبانی خانواده و نزدیکان خود در موفقیت‌های خویش، به زندگی امروز ایرانیان مهاجر پرداخت و گفت:
جامعه مهاجر ایرانی در فراز و نشیب‌های سی و چند ساله گذشته با تمام چالش‌ها توانسته است نه تنها به خود بلکه به جهانیان ثابت کند که زن ایرانی دانا، توانا و داراست.
نمونه بارز و روشن آن را همه روزه در خانواده، مدارس، دادگاه‌ها، بیمارستان‌ها و همه عرصه‌های اجتماع مشاهده می‌کنیم. زن ایرانی با توانائی، دارائی و دانائی توانسته پا به پای پدر، همسر، برادر و پسران خود گام‌هائی را بردارد که طی قرون و اعصار به دلیل جهل و نادانی، این قدرت او از وی گرفته شده بود.
خانم دکتر میزراحی پس از تشریح دشواری‌هائی که پس از تغییر رژیم برای او و خانواده‌اش به وجود آمد و آنان را ناگزیر به جلای وطن و ورود به سرزمین زیبا و آزاد آمریکاکرد اظهارداشت که فرصت‌های فراوانی برای وی فراهم گشت و تاکید نمود: من همیشه افتخار کرده‌ام که یک زن ایرانی هستم و هر ایرانی برای من عزیز است.
دکتر میزراحی در ادامه گفت جای تاسف بسیار است که هنوز خواهران و مادران ایرانی ما در سرزمین آذرمیدخت، استر، قرهالعین و فرخ‌رو پارسای هم‌چنان موردهجوم عوامل قرون وسطایی قرار می‌گیرند.
انگاه لوح سپاس که بر متن شیشه‌ای آن به انگلیسی نوشته شده بود “سازمان زنان یهودی” به عنوان زن سال به پاس خدمات ارزنده و موفقیت‌های شایان توجه خانم دکتر زهره میزراحی توسط خانم شهلا جوادان به ایشان تقدیم شد. هم‌چنین گواهی‌نامه موفقیت فدراسیون یهودی ایرانی- آمریکائی نیز به این بانوی موفق اعطا گردید.
پس ازآن نوبت به خانم فرنوش رام رسید. اما قبل از آغاز سخنان وی، پیام شهبانو فرح پهلوی به ایشان توسط خانم لوئیز گلشن به شرح زیر خوانده شد:
«خانم فرنوش رام،
خوشحالم که سازمان بانوان یهودیان ایران، شما را به عنوان زن سال ۱۳۹۳ برگزیده است. این موفقیت را به شما تبریک می‌گویم.
می‌دانم که شما در خردسالی مدتی کوتاه گوینده برنامه‌های کودک رادیو ایران بوده‌اید و در نوجوانی هم مانند بسیاری از هم‌میهنانمان ناچار به ترک وطن شده‌اید. اما در دوران دوری از ایران نیز نگران محرومیت‌های بی‌شماری بوده‌اید که زندگی هم‌میهنانتان را روز به روز تلخ‌ترکرده است.
تلاش برای پاسداری از زبان فارسی، فرهنگ و تمدن باستانی و درخشان ایران نیز همواره بخش عمده‌ای از زندگی شما را به خود اختصاص داده است. شما به یقین در جمع آن گروه از ایرانیان میهن‌دوستی قرار دارید که برای کاستن از بار سختی‌ها و محرومیت‌ها، خطرها را پذیرفته‌اند و در راه رسیدن به هدف از هیچ کوششی دریغ نمی‌کنند.
حاصل کوشش‌های مستمر و ارزنده شما نه تنها سپاس هم‌میهنان بلکه افتخاریست که امروز نصیب شما شده.
باشد تا با تلاش و همبستگی همه ایرانیان، در بیرون و درون کشور، میهن عزیز ما بار دیگر نام نیک و بزرگ از دست رفته‌اش را باز یابد و همه ایرانیان با هر اندیشه و آرمان، و با هر مرام و کیش بتوانند زندگی را در صلح، امنیت و آسودگی و بهروزی و آزادگی از سر گیرند.»
آنگاه خانم فرنوش رام در میان تشویق حاضران پشت میز خطابه قرارگرفت و به شیوه‌ای پر احساس و به سه زبان انگلیسی، عبری و فارسی اغاز سخن کرد و خطاب به حضار گفت:
نزدیک به ۳۰ سال است که سر ساعت هفت بامدادِ شما، شش و نیم بعد از ظهرایران میکروفن را باز کردم و مانند هنرپیشه‌ای که بر روی صحنه تئاتر می‌رود و پرده را به کناری می‌کشد گفته‌ام: “اینجا اورشلیم، صدای اسرائیل.»
هر روز با صدای من در بیان خبرها و گزارش‌هائی که بیشترشان نیز خبرهای ناگوار و حتی هولناک هستند روز خود را شروع کرده‌اید.
درست است که رادیو با کار سخت من و همه عزیزانی که سال‌هاست دست اندر کار آن بوده‌اند برقرار بوده است اما فکرش را بکنید که مگر رادیوئی که ۵۷ سال پا بر جا بوده، بدون شما شنوندگان وفادارش می‌توانسته برقرار باشد؟
از همه شنوندگان وفادار سپاسگزاری می‌کنیم که در طول چند نسل با عشق وعلاقه هر روز به ما گوش سپرده‌اید. فرزندان و نوه‌های چند نسل شنونده رادیو بودند- حتی اگر نسل جوان به دلیل تغییر نوع رسانه‌ها کمتر شنونده ما هست ام ابسیاری از خبرنگاران بی.بی.سی و رادیوفردا و صدای امریکا و دیگران بارها به من گفته‌اند که به خاطر آنکه والدین‌شان شنونده وفادار رادیو بوده‌اند احترامی عمیق برای ما قائل هستند و خاطره‌های بسیار تعریف می‌کنند. یکی از آنها گفت وقتی سرباز بوده و ماه‌ها در شهری دور خدمت می‌کرده آنقدر عاشق صدای من بود که از پدرش خواسته بوده یک رادیوی موج کوتاه برای اوتهیه بکند و وقتی این هدیه را دریافت می‌کند تا چه حد بعد از آن با راحتی بیشتری خدمت سربازی را ادامه داده است.
فرزندان و نوه‌های برخی از شما در اینجا یا اسرائیل به من گفتند که هر روز صدای برنامه ما در خانه آنها پخش می‌شده و شنیدن این صدا بخشی از زندگی آنها بوده است.
فرنوش رام سپس درباره تاریخچه تاسیس رادیو اسرائیل گفت: “رادیو اسرائیل در زمان بن گوریون با این فکر که باید رابطه با کشورهائی را که عرب نیستند تقویت کرد بر پا شد و از آن زمان تا حال توانسته به کار خود ادامه بدهد و دومین رادیوی فارسی‌زبان در جهان باشد که ۵۷ سال است مشغول به کار است.
وی آنگاه افزود: این سال‌های کارم مملو از خاطره در بیان خبرها و گزارش‌هاست. در اوج جنگ ایران وعراق کارم را شروع کرده بودم اما خبر پایان جنگ ایران وعراق یکی از مهم‌ترین خبرهائی بود که در زندگی‌ام بیان کردم. به خاطر دارم در روزهای تلخی برای ایران و اسرائیل مانند زلزله‌های سخت ایران، جنگ‌های اسرائیل درمنطقه، ماجرای گیلعاد شلیط، سرنوشت تلخ رون آراد همواره احساساتی شدم زیرا با اخبار زندگی می‌کنم و تنها یک گوینده و راوی بی‌طرف نبوده و نخواهم بود.
درطول این سال‌ها ملاقات با شخصیت‌های مختلف از روسای جمهوری گرفته تا شهبانو در مصر که برای ملاقات ایشان به قاهره دعوت شدم و شخصیت‌های فرهنگی وادبی بخش مهمی از کارنامه زندگی من بوده است. به خاطر دارم بعد از فوت شاهزاده لیلا پهلوی نخستین مصاحبه شهبانو با رادیوی ما بود.
فرنوش رام سخنان خود را چنین ادامه داد: تا روزی که به خاک سپرده شوم برای استاد عزیزم پروفسور امنون نتصر با چشم اشکبار، اندوه حسرت خواهم کشید. در همه عمر قدردان استادم اقای مناشه امیرهستم. عمر آقای امیر دراز باد که ایشان هویت رادیواسرائیل هستند. از سال ۱۹۵۹ تا امروز، ۵۶ سال، در حالی که عمر رادیو نیز نزدیک به ۵۷ سال است اقای مناشه امیر پای ثابت رادیو بوده‌اند. رادیو یعنی ایشان و ایشان یعنی رادیو. کار پیگیرانه و قابل تحسین، ایشان را به روزنامه‌نگاری که شاید در کل روزنامه‌نگاری جهان سابقه نداشته مبدل کرده است. شاید در هیچ جائی کسی نباشدکه ۵۶ سال تمام و بی وقفه در همان نهاد قلم زده و گویندگی کرده باشد. ایشان ۴ سال قبل از شروع کار در رادیو اسراییل هم در حالی که ۱۶ساله بودند به دلیل تسلط بر زبان فرانسه و ترجمه خبر و کار روزنامه‌نگاری از سوی استاد مصطفی مصباح‌زاده در روزنامه کیهان تهران استخدام شدند. وجود ایشان یک گنج برای کشور اسرائیل و برای شما جامعه یهودیان ایران است. تفسیرهای ایشان را دوست دارید و حرف دل شما را به بهترین صورت ضمن صداقت و رعایت عدالت بیان می‌کنند. به افتخار ۶۰ سال کار ایشان سر تعظیم فرود می‌آورم.
یاد عزیزان رفته رادیو اسرائیل زنده‌نام منوچهر امیدوار و صیون رکنی را در دل نگاه می‌دارم. اما در طول این سال‌ها من بدون همکاری دو بانوئی که شما هرگز اسم انها را نشنیده‌اید نمی‌توانستم کار موفق در رادیو را پیش ببرم. این دو دستیار شخصی من که از ساعات اولیه صبح تا نیمه شب و هر روز و در هر حالت و شرایطی با من همکاری می‌کنند و بهترین مطالب را برایم تهیه می‌بینند و کار و حتی زندگی شخصی را برایم آسان می‌کنند خانم‌ها منیژه بژیک و ترانه سلسله هستند. این دو بیش از هر کس دیگری در دنیا به من نزدیک هستند و بدون آنها کارمن کامل نمی‌بود. اما قدردان دیگر همکاران رادیو نیز هستم.
خانم فرنوش رام آنگاه به دشواری‌های کار اشاره کرد و ادامه داد: زندگی و کار خبری کردن در یک کشور نظامی و متشنج آن هم در حالی که باید نه تنها خبرهای هولناک جنگ و غیره را شنید و آنها را موشکافی کرد و تازه‌ترین خبرها را ارائه نمود، کاری آسان نیست. آن هم از شهر اورشلیم که گاه به چشم خود شاهد بمب‌گذاری‌ها و ترورها بوده‌ام و حتی گاه جان خود ما هم در خطر است. همین چند روز قبل یک تروریست با چاقو در کنار اداره ما به یک مرد عابر حمله کرد. همه همکاران نگران همدیگر بودند که مبادا فردی که مورد حمله قرار گرفته از همکاران باشد، مانند کار در جبهه جنگ است. اما باید حساسیت‌های روابط با ایرانیان و کشور ایران را نیز در نظر گرفت. خوشحالم که با وجود همه دشواری‌هائی که در روابط اسرائیل و ایران به وجود آمده هنوز ما توانسته‌ایم در میان ایرانیان در سراسر جهان نام نیکی داشته باشیم و از آئینه دوستی بین دو ملت حتی اگرشده اندکی غبارها راکم بکنیم و همواره یادآوری کنیم که اینجا سرزمین مقدس حتی اگر بحرانی در خانواده به وجودآید، یک فرزند پاک‌نهاد تلاش خواهد کرد که این زنگار را بزداید. حتی اگر آگاهی داشته باشد که شاید در این تلاش موفق نباشد.
آگاه هستید که برنامه ما رادیوی دولت نیست. ما یک رادیو ملی هستیم. در اسرائیل دموکراسی بسیار قوی است و در این چارچوب بیان انتقاد از دولت امری است رایج. می‌دانم که اکثر شما در خارج از اسرائیل بیش از مردم در درون اسرائیل نگران این کشورهستید و بیش از مردم اسرائیل حامی آقای نتانیاهو و دولت‌های اسرائیل. اما ما تلاش کرده‌ایم که دیدگاه‌های همه را بازتاب دهیم همان طورکه در بیان خبرهای مرتبط با ایران نیز ضمن تاکید بر دوستی با مردم ایران و لزوم دوری از دشمنی، میان مردم خوب ایران با حکومت نابخرد حاکم بر این سرزمین زیبا تفاوت گذاشته‌ایم.
و اما در روز جهانی زن که باید از زن سخن گفت و برای رفع مشکلات شرم‌آور برای زنان همت گماشت یک نکته شخصی را می‌خواستم اضافه کنم که شوربختانه در کارزار برقراری مساوات میان زن و مرد این سوء تفاهم به وجود امده که شغل و ترقی زن برتر از عشق و زندگی شخصی اوست. من سال‌ها فرمانده اتاق خبر در یکی از مناطق مهم جهان بوده‌ام اما وقتی زندگی بانوان عزیزی مانند شما را در اینجا می‌بینم به خود می‌گویم که در این زندگی سنتی ایرانی ما نیز مهارت‌هائی به مادران و مادربزرگ‌های ما آموخته شده بود که متاسفانه در دانشگاه‌های مدرن جهان به ما یاد داده نشد. پس امیدوارم که شما خانم‌های نازنین زندگی زیبای‌تان را در کنارعشق و زوج‌هایتان هر روز جشن بگیرید. من خودم به همه عزیزان جوانم می‌گویم که فریفته مُد امروزی، که زندگی تنهائی است، نشوید.
والدینم به من فرموده‌اند بزرگی انسان به کارهائی نیست که می‌کند.به کارهائی است که نمی‌کند. خدا را سپاسگزارم که توانسته‌ام در این نزدیک به سی سال که همیشه زیر ذره‌بینی از نگاه‌ها و توجه‌ها در سراسر جهان بوده‌ام ضمن تحمل صبورانه همه سختی‌های زندگی و یک موفقیت دشوار که لذت مادر شدن را از من گرفت اما مایه اعتبار و افتخار برای همه شما باشم.
دلا خود نیک پروردن مهم است
به پاکی عمرسربردن مهم است
چه مدت زندگی کردن مهم نیست
چگونه زندگی کردن مهم است
فرنوش رام در پایان سخنان خود از همه کسانی که از دور و نزدیک برای دیدنش به لس‌آنجلس آمدند از جمله ژاک ماهفر از سوئیس و همه کسانی که این برنامه را ترتیب دادند سپاسگزاری کرد.
