چشمه برم دلک در هشت کیلومتری شیراز با هزاران سال سابقه خشک شده و تنها بستری از آن باقی مانده است.

خبرگزاری کار ایران- ایلنا در گفتوگو با کارشناسان مینویسد که علت خشک شدن تدریجی این چشمه به احداث کارخانههای صنعتی در سالهای گذشته در حریم چشمه و حفر چاههای غیرمجاز بر میگردد.
سیاوش آریا پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران به این خبرگزاری گفته است که این چشمه در دامنه کوهی قرار دارد که ساسانیان در سه دوره بر روی آن سنگ تراشیدهاند؛ سنگنگاره شاپور یکم، سنگنگاره بهرام دوم پسر شاپور و سنگنگاره مربوط به مراسم ازدواج بهرام دوم.
به گفته او خشک شدن تدریجی این چشمه از حدود ۸ سال پیش شروع شد. پیش از این کنشگران محیط زیست نسبت به نابودی این چشمه هشدار داده بودند.
کنشگران محیط زیست میگویند علاوه بر احداث کارخانهها در مجاورت برم دلک و انبوه زبالهها، چرای گوسفندان و جادهکشی با نام طرح گردشگری منجر به آن شده است که به مرور از این چشمه با درختان سرسبزی که قدمت آنها به هزاران سال میرسید چیزی باقی نماند.
به گفته سیاوش آریا برم به معنای چشمه کوچک است و دلک به معنای دلانگیز. بر اساس نوشتههای کهن و اظهارات باستانشناسان یکی از راههای پارس که تجاری بوده به برم دلک میرسیده است. کاخ ابونصر در دو کیلومتری این چشمه قرار دارد که امروز اثری از قطرهای آب در آن نیست.



