موزه‌ای که قرار بود تاریخ دیرینه نشریات کشور را به نمایش بگذارد کمتر از ۵ ماه عمر نکرد و درهای بسته آن سوژه‌ای بلند مدت برای اصحاب رسانه شد.
قرار بود این موزه، نمایشگر تاریخ مطبوعات و نشریات ایران زمین و اسناد تاریخی مربوط به مطبوعات ایران از ۱۷۰ تا ۱۸۰سال پیش باشد؛ از طرفی هم قرار بود ماشین‌های قدیمی صنعت چاپ، دست‌نویس‌های نخستین روزنامه‌نگاران، نسخه‌های قدیمی مطبوعات و نشریات، دوربین‌ها و لوازم عکاسی و چاپ عکس، عکس‌های قدیمی درباره روزنامه‌نگاران و همچنین لوگوها وغیره در آن نمایش داده شود. و مقرر شده بود که اسناد موزه مطبوعات علاوه بر نمایش عمومی برای مطالعه و پژوهش در اختیار علاقمندان قرار گیرد. اما با وجود تمامی‌تبلیغات و هزینه‌هایی که گفته می‌شود به حدود یک میلیارد تومان رسید، و انتظار برای تحقق وعده‌های داده شده، به یکباره و کمتر از ۱۵۳ روز این تب و تاب فروکش کرد و درهای موزه بسته و این مکان در سکوت مطلق فرو رفت.
مجید امرایی در گفت و گو با خبرگزاری ایرنا، این موزه را یکی از زیرمجموعه‌های سرای روزنامه‌نگاران ایران برشمرد و گفت: موزه شامل ابزار و ادوات چاپ، نشر و نسخ قدیمی از ابتدای فعالیت روزنامه‌نگاری در ایران تا کنون بوده است.
وی محل ساختمان این موزه را در بنایی تاریخی در خیابان مولوی عنوان کرد و اعلام داشت که سرای روزنامه‌نگاران برای هر چه غنی‌تر شدن موزه و جمع‌آوری آثار به جای مانده از نویسندگان و روزنامه‌نگاران فراخوانی منتشر کرد که با استقبال رو به رو شد.
امرایی همچنین اعلام داشت که در پی این فراخوان آثار متعددی از جمله یک مجموعه مفصل عکس از سال ۱۳۰۳ تا ۱۳۳۰ در نشریات ۱۵۰ سال اخیر تهران و سراسر کشور و نیز دست‌نوشته‌هایی مختلف از روزنامه‌نگاران قدیمی دریافت شده است.
حسین نوش آبادی سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز با اشاره به اینکه کشور توانمندی‌های بسیاری در حوزه رسانه و مطبوعات دارد، گفت: در صدد بازگشایی موزه‌ای جدید برای مطبوعات هستیم. لازم است مکانی درخور برای این کار پیش‌بینی شود. وی تصریح کرد موزه مطبوعات، جایگاه تعریف شده‌ای از لحاظ قانونی نداشت.
کارشناسان معتقدند هر چند که ایده راه‌اندازی موزه مطبوعات در دولت گذشته و انجام برخی اقدامات در این خصوص قابل تحسین است اما نبود راهبرد مشخص در راه‌اندازی این موزه موجب شد تا نتیجه مطلوب حاصل نشود. این وضعیت مسوولیت دست اندرکاران وزارت ارشاد در دولت یازدهم را بیشتر می‌کند و از آنها انتظار می‌رود تا موزه‌ای در شان مطبوعات ایران راه‌اندازی کنند.
