طرح ایجاد مناطق ترانزیت در مرز آلمان برای کنترل ورود پناه جویان

حنیف حیدرنژاد- هفته‌ها پس از آنکه آنگلا مرکل صدراعظم آلمان در ۳۱ آگوست ۲۰۱۵ فرمان ورود پناه‌جویان به آلمان را صادر کرد اینک دیده می‌شود که در دولت و جامعه آلمان دو دستگی در مورد سیاست پذیرش پناه‌جویان ایجاد شده است.

تمرکز فشارها به ویژه بر آنگلا مرکل قرار دارد. بسیاری از اعضای حزب دمکرات مسیحی (حزب آنگلا مرکل) از او می‌خواهند جمله معرف خودش “ما می‌توانیم” را تصحیح کند این در حالیست که رقم دقیقی از وورد پناه جویان وجود ندارد زیرا ورود آنها در جائی ثبت نمی‌شود. بر اساس برآوردها مشخصاتِ حدود ۳۰۰٫۰۰۰ نفر پناه‌جو هنوز ثبت نشده است. آنچه مشخص است تا پایان ماه سپتامبر ۲۱۰۵ ، ۳۰۳٫۴۴۳ نفر درخواست پناهندگی داده‌اند.

مخالفت‌ها  با آنگلا مرکل و علیه سیاست پناه‌جوپذیری او هم در حزب خودش و هم حزب هم‌پیمانش شدیدتر می‌شود. ۳۴ نفر از هم‌حزبی‌های آنگلا مرکل که  در مواضع مختلف دارای مسئولیت هستند با نوشتن نامه‌ای سرگشاده از او خواسته‌اند که سقفی برای میزان پذیرش پناه‌جویان مشخص کند.

رئیس حزب سوسیال مسیحی، حزب مستقر در ایالت بایرن، متحد و هم‌پیمان آنگلا مرکل در دولت ائتلافی، تهدید کرده است در صورتی که میزان ورود پناه‌جویان محدود نشود به دیوان عالی قانون اساسی یعنی بالاترین مرجع قضائی در آلمان شکایت خواهد کرد.

روزانه گزارش‌های متعددی در رسانه‌های آلمان پخش می‌شود که حاکی از نارضایتی مردم، به ویژه در شهرهای کوچک این کشور است. آنها از اینکه یک‌باره صد‌ها پناه‌جو به شهر آنها آمده و در همسایگی آنان ساکن شده‌اند “احساس ناامنی” می‌کنند. کسی نمی‌داند این وضعیت تا کی ادامه دارد. پناه‌جویان در شرایط بسیار نامناسب و حتی غیر انسانی نگهداری می‌شوند. تمام روز و هفته بیکار هستند و نمی‌دانند چکار کنند. منتقدین سیاست مرکل می‌گویند وقتی دولت نمی‌تواند پناه‌جویان فعلی را سر و سامان دهد، چرا پناه‌جوی بیشتری می‌پذیرد؟ آنچه در این بین کمتر به آن پرداخته می‌شود این است که وضعیت بحرانی کنونی حاصل ناکارآمدی و مدیریت غلط دولت آلمان، به ویژه وزارت کشور می‌باشد.

مخالفان چه می‌خواهند؟

مخالفان پذیرش پناه‌جویان طیفی از نیروهای نئونازی تا راست محافظه کار را شامل می‌شود.

نژادپرستان نئونازی خوابگاه‌های پناه‌جویان را به آتش می‌کشند. حتی به کارمندان صلیب سرخ و داوطلبانی که به پناه‌جویان کمک می‌کنند حمله می‌کنند. آنها نه تنها با پذیرش پناه‌جو مخالفند بلکه خواستار اخراج همه پناه‌جویان و خارجیان بوده و هرکجا بتوانند آنها را مورد حمله قرار می‌دهند.

در ۹ ماه سال ۲۰۱۵ بیش از۴۹۰ مورد حمله و یا آتش زدن خوابگاه‌های پناه‌جویان ثبت شده است.

راست‌های پوپولیست که اینک در حزب “آلترناتیو برای آلمان-  آ اِف د” گرد آمده‌اند خواهان محدود کردن شدید ورود پناه‌جویان بوده و بدون آنکه از خشونت علیه پناه‌جویان حرفی بزنند عملا شانه به شانه نئونازی‌ها زمینه‌ی این خشونت را فراهم می‌کنند.

راست‌های محافظه کار که به ویژه در حزب سوسیال مسیحی در ایالت بایرن فعال هستند، خواهان سختگیری هر چه بیشتر علیه پناه‌جویان هستند. آنها این باور را تبلیغ می‌کنند که پناه‌جویان برای سوء استفاده از سیستم تامین اجتماعی  به آلمان می‌آیند. آنها خواستار قطع پرداخت پول به پناه‌جویان، برای مدتی که آنها در خوابگاه‌های پذیرش اولیه هستند می‌باشند. آنها خواستار اخراج سریع پناه‌جویان بوده و اینک این طرح را مطرح کرده‌اند که باید در نقطه صفر مرزی اردوگاه‌هائی تاسیس شود که به عنوان منطقه ترانزیت عمل کند. پناه‌جویان در همین محل  باید تعیین تکلیف شوند و اگر شانسی برای قبولی پناهندگی ندارند باید از همان محل اخراج شوند. حزب سوسیال دمکرات که با آنگلا مرکل در دولت ائتلافی شرکت دارد این طرح را غیر قابل اجرا می‌داند. حزب سبزها نیز آن را قاطعانه رد می‌کند. با این وجود حزب سوسیال مسیحی در ایالت بایرن توانسته با فشاری که در چند روز گذشه بر آنگلا مرکل وارد کرده، مرکل را به پذیرش اصولی این ایده ناچار سازد. قرار است جزئیات این طرح در چند روز آینده اعلام شود.

طرحی بحث برانگیز و غیر انسانی

اگر طرح مناطق ترانزیت مرزی به اجرا در آید، یک عقب‌گرد جدی در سیاست پناه‌جوپذیری دولت آلمان و یک شکست سیاسی برای آنگلا مرکل محسوب خواهد شد. در چنین شرایطی، آن بخش از جامعه آلمان که از حقوق پناه‌جویان دفاع می‌کند ساکت نخواهد نشست و صحنه سیاسی- اجتماعی آلمان شاهد دور جدیدی از اعتراضات خواهد شد. احزاب راست افراطی نیز تلاش خواهند کرد از این وضعیت به نفع خود استفاده کنند.

آنچه سیاستمداران آلمان در احزاب محافظه‌کار حاکم به آن توجه ندارد این است که پناه جویانی که راه سخت و طولانی و پر خطری را پشت سرگذاشته و خود را به مرزهای آلمان رسانده‌اند به سادگی تسلیم حکم اخراج نخواهند شد. بسیاری از این پناه‌جویان بارها در مصاحبه‌های مختلف تلویزیونی گفته‌اند که چیزی برای از دست دادن ندارند. آنچه آنها می‌خواهند آرامش، صلح، امنیت و احترام به شأن انسانی‌شان است. سختگیری‌های دولت آلمان و برقراری ترانزیت‌های مرزی فقط  شرایط فعلی را پیچیده‌تر و امکان ایجاد تنش و حتی خشونت‌های ناخواسته از سوی پناه‌جویان را افزایش خواهد داد. چنین صحنه‌هائی تنها به احزاب راست افراطی کمک می‌کند تا پناه‌جویان را مُخل امنیت و قانون‌شکن و … معرفی کرده و مقبولیت اجتماعی بیشتری کسب کنند. این، دقیقا همان چیزی است که احزاب حاکم در آلمان باید از آن دوری کنند.

این طرح به لحاظ قانونی، هم در چهارچوب قوانین آلمان و هم اتحادیه اروپا، طرحی است بحث برانگیز و قابل تردید و از نظر اجرائی بسیار مبهم. حتی در حد طرح و ایده نیز کاملا مشخص است که بسیار هزینه‌بر بوده و به نیروی انسانی بسیار زیادی نیاز دارد. و بالاخره طرحی است غیر انسانی زیرا انسان‌هائی را در عمل محبوس کرده و برای مدتی ارتباط آنها با دنیای بیرون را قطع می‌کند. هدف واقعی این طرح سر و سامان دادن به وضعیت بحرانی کنونی نیست بلکه هدف، باز پس زدن پناه‌جویان و ضدیت با پناه‌جوپذیری است.

http://www.hanifhidarnejad.com