علی شریفیان – دولت فدرال کانادا لایحه قانونی شدن مصرف ماریجوانا، که یکی از وعدههای عمده و شاخص جاستین ترودو در جریان انتخابات اکتبر ۲۰۱۵ بود، به مجلس ارائه کرد.
این لایحه عمدتاً بهوسیله بیل بلِیر، نماینده لیبرال، تهیه و ارائه شده است. پس از پیروزی لیبرالها در انتخابات و تشکیل دولت لیبرال در کانادا، جاستین ترودو، رهبر حزب لیبرال و نخست وزیر دولت اکثریت تازه به قدرت رسیده، به بیل بلِیر مأموریت پیگیری قانونی کردن ماریجوانا را داد.
بیل بلِیر مناسبترین نماینده لیبرال برای انجام این کار بود. بلِیر پیش از اینکه در انتخابات از حوزه کلانشهر تورنتو به نمایندگی مجلس برگزیده شود، به مدت ۱۰ سال ریاست پلیس تورنتو، پرجمعیتترین شهر کانادا، را بر عهده داشت.
بلِیر در این مقام یکی از عمده کارهایش مبارزه با باندهای قاچاق مواد مخدر و ماریجوانا بوده و در این زمینه تجارب زیادی کسب کرده و آنگونه که کارنامهاش نشان میدهد در مقام ریاست پلیس تورنتو و امر مبارزه با مواد مخدر موفقیتهای زیادی داشته است.
ماریجوانا ماده مخدری است که به اشکال مختلف و بیشتر از طریق تدخین یا کشیدن مصرف میشود. سابقه آشنایی انسان با این ماده مخدر به ۵۰۰۰ هزار سال پیش میرسد. برای هزاران سال این ماده مخدر به صورت دارو مورد استفاده قرار میگرفت. بر اساس کشفیاتی که به مرور صورت گرفته پزشکان دریافتند که ماریجوانا مسکنی بسیار قوی و دارای خاصیتهای درمانی است. این ماده روی دردهایی مانند دردهای مفصلی، آرتروزهای مزمن، جلوگیری از حالت تهوع ناشی از شیمی درمانی در بیماران سرطانی و بیماریهای مانند صرع بسیار مؤثر است.
از سوی دیگر معلوم شده که این ماده مخدر ضررهایی هم دارد؛ مصرف طولانی مدت و هر روزه ماریجوانا اعتیاد زاست و زمینه را برای ابتلا به ناراحتیهای روانی مانند افسردگی فراهم میکند. به علاوه مصرف آن برای خردسالان بسیار مضر است. در چند دهه اخیر و به ویژه در غرب استفاده درمانی از ماریجوانا گسترش زیادی پیدا کرده است.
بر اساس بررسی آماری که به وسیله سازمان ملل در سال ۲۰۰۴ انجام شده ۱۶۲ میلیون نفر در جهان دست کم یک بار ماریجوانا مصرف کرده بودهاند.
ماریجوانا از شاه دانه گرفته میشود. همان گیاهی که حشیش هم از آن به دست میآید. در کانادا این ماده از سالها پیش و قبل از تشکیل کنفدراسیون کانادا به وسیله اقوام بومی کانادا شناخته شده بود. اقوام بومی کانادا در بعضی از مراسم و آئینهای سنتی خود ماری جوانا استفاده میکرده و میکنند. در دو سه دهه اخیر مصرف دارویی ماریجوانا در کانادا هم بیش از پیش رایج شده است.
تا کنون چند بار در کانادا تلاش شده که مصرف آن قانونی شود ولی در آخرین گامها این کار صورت نگرفته است. از جمله یکبار در سال ۲۰۰۳ در دوران نخست وزیری ژان کریتین، رهبر لیبرال دولت وقت، قانونی شدن مصرف ماریجوانا در دستور کار قرار گرفت که پیش از رأیگیری به علت تعلیق نشستهای مجلس عملی نشد.
بار دیگر در اواخر سال ۲۰۰۴ پل مارتین، نخست وزیر دولت اقلیت لیبرال، لایحه قانونی شدن ماریجوانا را به مجلس برد اما پیش از رأی گیری دولت او با رأی عدم اعتماد مجلس از کار برکنار شد.
پس از به قدرت رسیدن محافظهکاران به علت مخالفت آنها با مصرف ماری جوان نه تنها هیچ گامی در این راه برداشته نشد بلکه دولت مجازات جرائم مربوط به قاچاق و مصرف آن را شدیدتر کرد به گونهای که تعداد زیادی به خاطر مصرف و قاچاق ماریجوانا محاکمه شده، جریمههای سنگین پرداخت و یا به زندانهای نسبتاً دراز مدت افتادند.
اکنون بلِیر هنگام ارائه لایحه توضیح داده است این لایحه با تکیه بر دو بنیاد و هدف مهم تهیه شده است. اول جلوگیری از دسترسی نوجوانان و خردسالان به ماریجوانا و دیگری کوتاه کردن دست باندهای گانگستری از فعالیت در زمینه قاچاق ماریجوانا، جلوگیری از کسب درآمدهای هنگفت و افزایش جرم و جنایت و خدشه وارد کردن بر امنیت عمومی جامعه.
بر اساس مفاد این لایحه افراد بالای ۱۸ سال میتوانند تا ۳۰ گرم ماریجوانا خشک یا تر برای مصرف شخصی و عمدتاً داروییشان داشته باشند و هر کس میتواند تا چهار بوته شاه دانه برای کاشت و پرورش ماریجوانا در خانه خود داشته باشد.
در لایحه یادآوری شده استانها میتوانند حداقل سن را بالاتر ببرند. مصرفکنندگان تنها میتوانند ماریجوانا را از مراکزی که دارای پروانه فروش از دولت باشند، خریداری کنند.
تبلیغ ماریجوانا با هدف جلب مشتریان خردسال و نوجوان و همینطور احداث مراکز فروش در نزدیکی مدارس اکیداً ممنوع است. توریستهایی که به کانادا سفر میکنند حق آوردن ماریجوانا به داخل خاک کانادا را ندارند.
در لایحه پیشبینی نشده که ماریجوانا چگونه و بر چه اساسی قیمتگذاری میشود. همینطور مشخص نیست مالیاتی که برای خرید و فروش آن در نظر گرفته میشود چگونه محاسبه خواهد شد.
برآوردهای انجام شده میگوید درآمد دولت از صدور پروانه تولید و فروش ماری جوانا و مالیات مربوط به آن، حدود ۹۰۰ میلیون دلار در سال خواهد بود اما در لایحه مشخص نشده که این درآمد چگونه و در چه زمینهای خرج خواهد شد.
احزاب اپوزیسیون دولت از جمله حزب محافظهکار، اپوزیسیون رسمی دولت، با قانونی شدن ماریجوانا موافق هستند. رونا آمبروز، رهبر موقت حزب محافظهکار، بر خلاف استفن هارپر، رهبر پیشین این حزب، با قانونی کردن ماریجوانا با لحاظ کردن نظراتی که حزب تحت رهبریاش دارد، کاملاً موافق است.
تام مولکر، رهبر اِن.دی.پی (حزب نو دموکراتها)، الیزابت می، رهبر حزب سبز، رهبر و نمایندگان بلوک کبکوا و دیگر نمایندگان مجلس هم نظری مشابه دارند.
به این ترتیب با طی شدن پروسه معمول لوایح، این لایحه با اکثریت آرا به تصویب خواهد رسید و اینگونه که اعلام شده این قانون از اول ژوئیه (جولای) سال ۲۰۱۸ اجرایی خواهد شد.
همچنین هنگام ارائه لایحه بیل بلِیر توضیح داد که برای تهیه مفاد و جزئیات لایحه با مقامات دولتی و پلیس ایالتهای کلرادو و واشنگتن آمریکا، که در آنجاها مصرف ماریجوانا قانونی است، ملاقاتها و مذاکرات زیادی صورت گرفت تا از تجارب آنها در این زمینه استفاده شود و همینطور اشتباهاتی که آنها در پروسه کار مرتکب شدند در کانادا تکرار نشود.
پس از ارائه لایحه در صحن مجلس و ختم جلسه، یک کنفرانس خبری با شرکت دایان له بوتیر، وزیر امور مالیاتها، رالف گودیل، وزیر امنیت عمومی، جودی ویلسون-رین بوولد، وزیر دادگستری، دکتر جین فیل پوت، وزیر بهداشت و درمان، و بیل بلِیر برای پاسخ به پرسشهای خبرنگاران در محل پارلمان تشکیل شد. در این کنفرانس خبری به شماری از پرسشها پاسخ گفته شد اما سؤالاتی هم بیپاسخ ماند.
در کنار دو ایالت کلرادو و واشنگتن، کانادا پس از اورگوئه و هلند سومین کشوری است که مصرف ماریجوانا در آن قانونی میشود.
و اصولآ هر عمل و کرداری بدون داشتن دانش و اگاهی در باره ان کردار..به خطا میرود.اما اگر به انسانها اموزش داده شود در باره امور و پدیده ها/مقوله ها..در همه امور زندگانی..اگر اموزش و اگاهی کافی داده شود.هرگز زیاده روی و اشتباه در استفاده از ان عرصه اتفاق نمیافتد.همه مرگ و میرها در این عرصه فقط و فقط به این دلیل است که جوانان از نحوه بکار بردن و چگونگی مقدار و استفاده از این مواد طبیعی را ندارند.به اینها اگاهی و اموزش داده نشده.اتفاقآ هر از گاهی استفاده از این نوع داروهای طبیعی بسیار بسیار مفید بوده و هست.زندگی را باید هنرمندانه گذراند!زندگی کردن..اداره کردن احساسات/مهار کردن تمایلات..غذا خوردن..اشامیدن..رابطه اجتماعی..همه و همه هنر است باید انسان این هنر را بیاموزد
باید تبریک گفت.هر کشوری که با قوانین درست ودر چارچوب درستی این مشکل اجتماعی سالها وسالها را حل کند..باید به ان کشور تبریک گفت.البته با اصول و نه هرج و مرج و بی مرز.چندین پژوهش در مورد بیماری های روانی/افسردگی ها/و حالات پرخاشگری جوانان و نوجوانان با این مایه /دارو/کنبیس/در امریکا و بسیاری از کشورهای اروپائی کمک های شایانی کرده است این رویه بسیار موثری ست.حتی ال اس دی هم در نوع/قطره/در بعضی از مواد غذائی مورد استفاده میشود.این جز تمدن انسانی ست.چرا نباید از داروی های طبیعی برای علاج بیماری هائی استفاده کرد؟