محمد نهاوندیان، معاون اقتصادی حسن روحانی گفته است در ایران ۱۰ میلیون نفر زیر خط فقر و دولت برنامه دارد که آنها را از خط فقر بالا بکشد.
محمد نهاوندیان در برنامه «نگاه یک» به آمار جویندگان کار در ایران نیز اشاره کرده و گفته است ورودی بازار کار ما سالانه یک میلیون نفر است. اکنون بیش از سه میلیون نفر در جستجوی کار هستند که کار پیدا نکرده‌اند.
او همچنین از نگرش اقتصادی دولت روحانی تعریف کرده و گفته است: «در این دولت ثمره آرامش بازار و ثبات اقتصادی در کاهش تورم، ثبات بازار، نرخ ارز و رشد حاصل شده است.»
نهاوندیان معتقد است دولت یازدهم در آرامش اقتصادی کارنامه خوبی داشته است که نمونه‌اش آرامش در بازار ارز و کالاها است.
معاون اقتصادی حسن روحانی همچنین گفته است در چهار سال گذشته متوسط درآمد و حداقل درآمد کارمندان دولت بیش از دو برابر شد ولی در چهار سال فقط ۵۷ درصد تورم را دیدیم.
نهاوندیان در حالی این ارقام و اعداد و گزارش عملکرد را مطرح کرده است که به نظر می‌رسد او تنها خواسته در مقام دولتمردی صحبت کند که به مشکلات موجود اعتراف می‌کند و آنها را قبول دارد؛ البته با آمار نادرست!
نهاوندیان در حالی از وجود ۱۰ میلیون نفر زیر خط فقر در ایران صحبت می‌کند که دولت دوازدهم عزم‌اش را جزم کرده آنها را از زیر خط فقر بالا بکشد ولی آمارها ارقام متفاوتی از ۱۱، ۱۵ تا ۳۰ میلیون نفر ۲۰ میلیون نفر زیر خط فقر را اعلام می‌کنند.
برای مثال مسئولان کمیته امداد خمینی تعداد افراد زیر خط فقر در ایران را ۱۱ میلیون نفر عنوان کرده‌اند. در همین حال گزارش وزارت راه و شهرسازی که در سایت اتاق بازرگانی تهران منتشر شده نشان می‌‌‌‌دهد ۳۳ درصد جامعه ایران یعنی بیش از ۲۵ میلیون نفر زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
همین گزارش تاکید کرده که خانواده‌های طبقه متوسط برای خرید خانه باید حداقل یک‌سوم درآمد ماهیانه‌شان را به‌مدت ۹۶ سال پس‌انداز کنند. آرزوی خرید خانه در کشورهای توسعه‌یافته با پس‌انداز ۱۴ساله یک‌سوم درآمد رنگ واقعیت می‌گیرد.
آمار نهاوندیان در مورد بیکاران در ایران نیز قابل توجه است. در همین رابطه دکتر حسین راغفر، اقتصاددان و استاد دانشگاه می گوید بر خلاف ادعای مراکز آمار وابسته به دولت که نرخ بیکاری را ۱۲ درصد و نزدیک به سه و نیم میلیون نفر عنوان می کنند بیکاران واقعی در جامعه ایران رقمی بالاتر را در بر می‌گیرد چرا که دولت در آمارگیری اشتغال کسانی که در هفته یک ساعت مشغول کار هستند را نیز در دسته افراد شاغل ارزیابی می کند: «نرخ بیکاری ۱۲ درصد نشان دهنده میزان بیکاری مطلق است؛ یعنی افرادی در این آمار به عنوان بیکار شناخته می‌شوند که حتی یک ساعت در هفته نیز فعالیت اقتصادی نداشته باشند. برای مثال افرادی که در هفته ۱۵ ساعت کار می‌کنند، دارای اشتغال ناقص هستند. حالا اگر این افراد را نیز به میزان جمعیت بیکاران مطلق اضافه کنیم، نرخ بیکاری واقعی به رقمی حدود ۳۵ تا ۴۰ درصد افزایش می‌یابد.»
درکتر حسین راغفر معقتد است: «آمار ارائه شده تحت عنوان نرخ بیکاری از سوی مراکز دولتی، نوعی مسکّن برای مسئولین کشورو کاملا نمایشی است تا مثلا وانمود کنند که نرخ بیکاری در کشور چندان هم بالا نیست. وگرنه واقعیت امروز اقتصاد ایران هیچ تطبیقی با نرخ بیکاری ۱۲ درصدی ندارد.»
از سوی دیگر مسعود خوانساری، رئیس اتاق بازرگانی تهران برخلاف ادعایی که نهاوندیان از افزایش حقوق مطرح کرده، با اشاره به اینکه سرانه درآمد مردم در سال ۹۵ برابر با سال ۸۴ است، از رکودی مزمن در ایران خبر داده است.
مسعود خوانساری می‌گوید سرانه درآمد کشور در طول سال های ۸۴ به بعد کاهش داشته به طوری که سرانه درآمد ما در سال ۹۵ برابر با سال ۸۴ است. این اتفاق باعث شده که قدرت خرید مردم کم شود، تقاضا در بازار کم شود و رکود ایجاد شود و همه اینها مشکلات زیادی برای صنعت، تولید و اقتصاد پیش می آورد و بیکاری یکی از این مشکلات است.
خوانساری همچنین گفته است هر چند اعلام شده سال ۹۵ با رشد ۱۱ درصدی اقتصاد روبرو بوده‌ایم ولی ۷ درصد این رشد از محل نفت بوده که به علت ثابت بودن قیمت نفت، امسال این رشد را نخواهیم داشت.
