تعداد تصادف جاده‌ای در ایران طی سال‌های گذشته با روندی صعودی مواجه بوده و بنا بر اعلام مقامات رسمی از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۵ این تعداد ۵ برابر رشد داشته است.
در همین رابطه محمد مهدی ایازی، معاون وزیر بهداشت، می‌گوید تعداد مصدومان جاده‌ای از حدود ۶۰ هزار نفر در سال ۱۳۷۵ به ۳۰۰ هزار نفر در سال ۱۳۹۵ افزایش یافته است.
به گفته ایازی اگر این تعداد مصدوم هر کدام تنها پنج روز در بیمارستان بستری شوند، تنها برای تصادفات جاده‌ای نیازمند بیمارستان‌های زیاد و بزرگ در ایران هستیم.
کارشناسان دلایل مختلفی برای بالا بودن آمار تصادف‌های جاده‌ای در ایران مطرح می‌کنند. در حالی که مقامات دولتی و پلیس راهور، عوامل انسانی چون خواب‌آلودگی و سرعت بالا و عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی را به عنوان دلایل اصلی تصادف‌های جاده‌ای مطرح می‌کنند اما یکی از مهم‌ترین دلایل بالا بودن تعداد تصادف‌ها، ناایمن بودن راه‌ها و جاده‌ها و البته، در سال‌های اخیر، غیر استاندارد بودن اتومبیل‌های تولید داخل ایران است.
بر اساس گزارشی که سال ۹۳ منتشر شده بود غیراستاندارد بودن جاده‌های ایران سالانه به کشته شدن حدود ۳۰۰ نفر و مصدوم شدن بیش از چهار هزار نفر منجر می‌شود. کمبود علایم هشداردهنده و مشکلات زیربنایی نیز از دیگر مشکلات جاده‌های بین شهری در ایران است و هر اندازه هم ماموران پلیس در این جاده‌ها حضور داشته باشند باز هم مشکل تصادف وجود دارد. دوربین‌های کنترل سرعت از سوی پلیس راه و قبض‌های جریمه سنگین ماموران پلیس هم طبیتعا مشکل را حل نمی‌کند.
موضوع بودجه برای ایمن‌سازی جاده‌ها پیشتر از سوی عباس آخوندی، وزیر راه، مسکن و شهرسازی دولت یازدهم مطرح شده بود. وی دی ماه سال ۹۲ اعلام کرده بود برای ایمن کردن جاده‌های کشور به حدود ۵۰ هزار میلیارد تومان بودجه نیاز هست. وزارت راه نمی‌تواند سرویس جاده‌ها را تنها از طریق بودجه عمومی کشور حفظ کند و در این خصوص نیاز است تا صندوقی برای توسعه ملی راه‌ها اندیشیده شود.
آذرماه سال ۹۳ نیز معاون وزیر راه و شهرسازی یازدهم از لزوم اتخاذ تدابیر لازم برای افزایش جاده‌های جدید و بالا بودن ناهمواری جاده‌ها در ایران نسبت به استاندارد‌های جهانی سخن گفت. به گفته حسین میرشفیع استاندارد جهانی جاده‌ها نسبت همواری راه‌ها ۲.۲ متر در هر کیلومتر است و در ایران معمولا بیشتر از حد استاندارد به حساب می‌آید.
