شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان با صدور بیانیهای از بازنشستگان فرهنگی و خواستههای آنها حمایت کرده و از همه فرهنگیان خواسته است از تجمع بازنشستگان که قرار است روز یکشنبه، هشتم بهمنماه، در مقابل مجلس شورای اسلامی برگزار شود، شرکت کنند.
گفتنی است در روزهای گذشته فراخوانی برای شرکت در تجمع هماهنگ بازنشستگان کشوری، لشکری و تامین اجتماعی در روز یکشنبه، ۸ بهمن ۹۶ ، ساعت ۱۰ صبح و مقابل مجلس شورای اسلامی در شبکههای منتشر شده است.
در بیانیه شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان آمده است: «بازنشستگان فرهنگی، قربانیان بیش از سه دهه سوء مدیریت، تصمیمات جناحی و بخشی، نگرش نادرست و بیمار نسبت به آموزش و پرورش و استفاده ابزاری مسئولان از تمام ظرفیتهای این نهاد بسترساز در تنازعات قدرت بودهاند.»
این بیانیه افزوده است: «شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان کشور، ضمن محکوم نمودن رویه ضداخلاقی و ناعادلانه ی مسئولان در رسیدگی به امور بازنشستگان و با تاکید بر لزوم توجه فوری و اهتمام عملی و بی قید و شرط دولت و مجلس برای رفع مشکل بازنشستگان فرهنگی در قالب تامین اعتبارات لازم و پایدار در قانون بودجه سال ۱۳۹۷، از همه فرهنگیان شاغل و بازنشسته کشور دعوت میکند همکاران شریف بازنشسته را در مطالبهگری قانونیشان در هشتم بهمن ماه ۱۳۹۶ درمقابل مجلس شورای اسلامی، یاری نمایند.»
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
بازنشستگان، آیینه تمام نمای آینده شاغلان هستند. با نگاهی ژرف به وضعیت کنونی این قشر فرهیخته که سوختگان آتش تبعیض و بیعدالتی به شمار میآیند، میتوان به شفافیت تمام، تصویر روشنی از فردای شاغلان امروز را مشاهده نمود.
نسل کنونی بازنشستگان فرهنگی، قربانیان بیش از سه دهه سوء مدیریت، تصمیمات جناحی و بخشی، نگرش نادرست و بیمار نسبت به آموزش و پرورش و استفاده ابزاری مسئولان از تمام ظرفیتهای این نهاد بسترساز در تنازعات قدرت بوده است.
درتمام دهههای گذشته، نگاه تک بعدی و سیاسی به کارکرد آموزش و پرورش و جایگاه بنیادین معلم، تصمیمسازیها و سرمایهگذاریهای کلان کشور در زمینه آموزش و پرورش و معلمان را درمسیر بیراهه و ناکجاآباد قرار داد و سبب شد خشت اول دیوار فرهنگ و اندیشهسازی، کج و ناراست نهاده شود و معلمان به عنوان اصلیترین بخش این مقوله، همواره آماج تبر زهرآلود تشخیصهای نادرست و تصمیمات ناصواب قرار گیرند.
درواقع دورههای مختلف زندگی شغلی و اجتماعی معلمان دیروز و بازنشستگان امروز در آتش بیعدالتی و شراره تبعیضهای سریالی سوخت و دود آن نیز هم به چشم حال و آینده جامعه فرو رفت، هم سبب شد زندگی این فراموششدگان چوگان قدرت و خانوادههایشان همواره مانند محکومان اردوگاههای کار با اعمال شاقه، با رنج و حرمان سپری شود.
در سالیان اخیر، بازنشستگان فرهنگی بارها و بارها برای رفع این مشکل دامنهدار که هرروز غامضتر از پیش میشود با رستهها و هستههای مختلف مراکز قدرت و تصمیمگیری ـ بویژه سازمان مدیریت و برنامهریزی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی ـ ، در خصوص ریشه مشکلات خود، بویژه در بخش مربوط به قانون مدیریت خدمات کشوری، جلسات و دیدارهای متعددی برگزار نمودند و حتی فراتر از مسئولیت خویش، قوانین موجود و نارساییهای آنها و راهکارهای ممکن را در کنار کارشناسان رسمی دولت به نقد و بررسی نشستند تا شاید بتوانند از دل سیاهی تاریکزارهایی که پس پردههای قدرت بر زندگی آنها تحمیل کرده است، کوره راهی به سمت نور و روشنی بگشایند. اما دریغ و افسوس که جز وعدههای فریبا و طرحهای عقیم و نازا، چیزی نه، شنیدند و نه، دیدند.
چند سالی است که سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور به عنوان هسته اصلی بودجهریزی و مجلس و شورای نگهبان به عنوان مراجع تصمیمات نهایی در قالب بیهزینه گفتار از رفع مشکل بازنشستگان در بازههای زمانی پنج ساله و در قالب طرحهای پلکانی، داد سخن میدهند و آرمانشهر همسانسازی و عدالت حقوقی را در لفافه بزکهای کلامی، تحویل مخاطبان خود میدهند اما درمیدان عمل، این بازه پنج ساله، هرگز آغاز نمیشود و پلکانهایش هم فقط سالخوردگان این عرصه را در تابوت توهم عدالت تا تاریکی جاوید گور مشایعت میکند. گویی اراده برآن است که کماکان در، براین پاشنه بچرخد و وعدهها یکی از پس دیگری، سقط شوند و به سرعت هم چشم از جهان فروبندند.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان کشور، ضمن محکوم نمودن رویه ضداخلاقی و ناعادلانه مسئولان در رسیدگی به امور بازنشستگان و با تاکید بر لزوم توجه فوری و اهتمام عملی و بیقید و شرط دولت و مجلس برای رفع مشکل بازنشستگان فرهنگی در قالب تامین اعتبارات لازم و پایدار در قانون بودجه سال ۱۳۹۷، از همه فرهنگیان شاغل و بازنشسته کشور دعوت میکند همکاران شریف بازنشسته را در مطالبهگری قانونیشان در هشتم بهمن ماه ۱۳۹۶ درمقابل مجلس شورای اسلامی، یاری نمایند.
این تجمع صرفا معیشتی است و ارتباطی با سیاست ندارد. بنابراین تمام بازنشستگان باید درآن شرکت کنند. زمانی میتوان حق و حقوق پایمال شده خود را زنده کرد که همگی اراده کنند و در این تجمع شرکت کنند.
هموطن، تا کی خجالت همسر، فرزندان و نوهها را باید تحمل کرد؟ همت کنید و بپا خیزید.