یک فعال صنفی بازنشستگان تأمین اجتماعی با انتقاد از ارائه بسته حمایتی به بازنشستگان گفته است که ما با صدقه و اعانه مخالفیم و این بسته به کار بازنشستگان نمیآید و باید میزان حقوق بازنشستگی افزایش پیدا کند.
با وجود کاهش شدید ارزش پول ملی طی ماههای گذشته و افزایش چند ده درصدیِ قیمت کالاهای مختلف، دولت بستهای حمایتی به اقشار آسیبپذیر ارائه کرده که شامل خرید مواد غذایی مشخص از فروشگاههای مشخص و به ارزش در مجموع ۳۰۰هزار تومان است.
این بسته که حکم صدقه دارد و گرهای از مشکلات خانوادههای کم درآمد حل نمیکند با اعتراضهایی روبرو شده است. دولت قشرهایی را که زیر ۳ میلیون تومان درآمد ماهیانه دارند مشمول این بسته دانسته که شامل افراد زیر پوشش کمیته امداد و بهزیستی، کارگران، بازنشستگان، مستمریبگیران و بخش قابل توجهی از کارمندان میشود.
با این وجود ارائه این بسته نه تنها اکثر این گروههای اجتماعی را دلخوش نکرد بلکه انتقادهای آنها نسبت به دولت را در پی داشت. در همین رابطه علی دهقانکیا عضو هیئت مدیره کانون بازنشستگان تامین اجتماعی تهران در گفتگو با خبرگزاری ایلنا گفته است که برخلاف ادعای دولت این بستههای حمایتی هنوز به همه بازنشستگان داده نشده و تعدادی هستند که این مبلغ به حسابشان واریز نشده است.
او همچنین گفته بخشی از بازنشستگان نیز نصفه و نیمه این مبلغ را دریافت کردهاند: «به برخی کمتر از دویست هزار تومان پرداخت شده و برخی نیز که خانوادههای پرجمعیتتری داشتهاند، تا سیصد هزارتومان هم گرفتهاند.»
علی دهقانکیا همچنین نسبت به نفس ارائه این بسته انتقاد داشته و با بسته حمایتی دولت و واریز چند صد هزار تومان به حساب بازنشستگان تأمین اجتماعی مخالف است و دلیل این مخالفت را ناکافی بودن این پرداختها میداند.
این فعال صنفی بازنشستگان گفته است: «ما کارگران بازنشسته با صدقه و اعانه مخالفیم و اصل خواستهی ما «افزایش عادلانه مستمریها» است؛ هر پرداختی بجز این، پاک کردن صورت مسئله است.
او همچنین با تاکید بر اینکه مشخص نیست دور بعدی پرداخت بستههای حمایتی قرار است چه زمانی باشد گفته که «نظام پرداخت یارانهای آنهم به میزان ناکافیِ تعیین شده، با شأن یک کارمند و کارگر بازنشسته منافات دارد.»
به عقیده علی دهقانکیا «اینکه بازنشسته هر روز باید پرس و جو کند که صد هزار تومان یا نهایت دویست هزار تومان به حسابش واریز شده یا نه، جای بسی تأسف است. دولت باید بداند با این تورم موجود، مشکلات اقتصادی کارگران و بازنشستگان با کمکهای ناچیزِ یارانهای حل نمیشود و ارائه بسته حمایتی، راهکار اساسی نیست.»
دهقانکیا همچنین گفته است که این گونه «یارانهپردازی» فقط برای ازکارافتادگان یا کسانی که تحت پوشش نهادهایی مثل بهزیستی و کمیته امداد قراردارند، مناسب است و نباید شامل حال «نیروی کارِ» فعال یا بازنشسته شود.
او تأکید کرده که «تنها راهکار اساسی، ترمیم دستمزد و مستمریست و دولتیها نمیتوانند و «نباید» از زیر بار این مسئولیت اساسی و خطیر شانه خالی کنند.»
موضوع ترمیم دستمزد یا به بیان دیگر افزایش میزان دستمزد متناسب با افزایش تورم و کاهش قدرت خرید موضوعی است که از سوی همه بازنشستگان زیر پوشش صندوق بازنشستگی کشوری و تأمین اجتماعی و همچنین کارگران، آموزگاران و دیگر کارمندان مطرح میشود اما دولت به آن بیتفاوت بوده است.
بیتوجهی دولت به وضعیت معیشتی کارگران، کارمندان و بازنشستگان و مقاومت در برابر ترمیم دستمزد موجب شکلگیری اعتراضات و تجمعات گستردهای طی سال گذشته شده است و یکی از عوامل اعتصاب سراسری آموزگاران در ماههای مهر و آبان بوده است.