فرد صابری – محمدجواد ظریف قبل از اینکه از سردمداران «نظام مقدس» مستقر در تهران تغذیه شود، از سخنان آبکی ابراهیم یزدی و انجمن‌های اسلامی مستقر در آمریکا سیراب شده بود. مراجع اطلاعاتی رژیم ملایان به خوبی بر این ماجرا واقف‌اند. ظریف تظاهر به شناخت غرب می‌کند. اما کدام دیپلماتی در خاورمیانه پیدا می‌شود که زیر بار تعهدات سنگین قدرت‌های بزرگ و بعضا استعماری جهانی برود و بگوید «نفس برجام مهم است»؟!
امروز ظریف به عنوان وزیر خارجه چه ادا و اصول‌ها که ندارد. در مرحله نخست همه می‌بینند که ظریف در رسانه‌های مختلف جهانی دست به هرگونه بی‌شرمی می‌زند. تا چه بشود؟ هان، ظریف سعی دارد با استفاده از کلک‌های فیلم‌های درجه سه و بی‌کیفیت و بنجل داخلی و خارجی، که در تبلیغات و آگهی‌ها فقط سکانس‌های مستهجن ولی جنجالی را به نمایش درمی‌آورند، اینطور مطرح کند که فرقه شیعه خمینی حرفی برای گفتن در جهان دارد. چه حرفی؟ هیچ! تنها نقاره و دنبک. یا به اصطلاح، «آفتابه لگن هفت دست؛ شام و نهار هیچی!»
حال اگر سیلی در ایران جاری شود یا زلزله‌ای رخ دهد چه می‌شود؟ بر همه آشکار است که قسمت‌های تاسف‌‌بار آن در دستان ظریف‌‌الدوله به مثابه صحنه‌های سکسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما در داخل ایران و در مقابل دوربین صدا و سیمای جمهوری اسلامی، ظریف همان ممدجواد انجمن حجتیه است. چرا چنین می‌شود؟ زیرا ظریف به عنوان بچسبان بپوکان قاشق نشسته‌ی رژیم وارد میدان شده تا در ازای ساقی پامنقلی اندرونی بیت، به مردم متحیر ایران توهین کند و بگوید «خودتان خواستید!» و به عبارت روشن‌تر، خودتان انتخاب کرده‌اید!
در جریان فاجعه‌ی مرگبار سیلاب‌های اخیر نیز ظریف بالاتر هم رفت و طلبکار هلی‌کوپتر نیز شد، که البته تخفیف داد و از خیر آپاچی گذشت. قطعا به خاطر دارید که او مدعی بود هرچه غرب آرزو کند دست نیافتنی است، اما ایران و ترکیه و روسیه امکان خاموش کردن آتش جنگ در سوریه را دارند. اما حال که فاطمه حقیقت‌جو، گنجی، سروش و دیگر اعوان و انصار استمرارچی به هوای آرزوهای دست نیافتنی غرب بعلاوه‌ی چند هزار دلار ناقابل مقیم غرب شده‌اند، ظریف شیون به راه انداخته که «چرا پول‌ها را بلوکه می‌کنید؟!»
عجبا! شما خودتان در وین به آقای کری و دستیاران شریف‌ا‌ش که اصلا «اطلاعاتی» نبودند تعهد سپردید و ضمانت دادید که اگر از این به بعد هر نافرمانی نمودیم، شما ما را با ترکه فلک کنید. مگر تعهد نداده‌اید؟ قطعا دادید. حال این نتیجه‌ی سحر است! این شاید در ایران عملی باشد که برای خلق خدا ادای دمکراسی و کشور نمونه بودن در خاورمیانه را در بیاورید؛ و در مقابل حسن عباسی و توکلی و زاکانی و رائفی‌پور و قاسمی ضدبهایی و حجتیه‌‌چی فیگور بگیرید. اما برای ترامپ، پمپئو و بولتون چه دارید؟!
