روز رزم مشترک زنان کارگر و دیگر مبارزان علیه هرگونه تبعیض بویژه تبعیض جنسیتی گرامی باد.
چندین دهه مبارزه زنان جهان برای برابری حقوق و حق زیست برابر با مردان دستاوردهای بزرگی را به همراه داشته است اما هنوز تا رسیدن به برابری، راه درازی پیش رو داریم. این راه برابری، در کشورهایی چون ایران، و افغانستان و … البته بسیار سنگلاخ و دشوار خواهد بود، اما امر ناگزیر برابری و تلاش زنان برابری خواه این مسیر دشوار را دست یافتنی خواهد کرد. راه دشواری را که ۱۶۲ سال پیش توسط زنان کارگر در کارخانه‌های نساجی نیویورک آغاز شد و توسط پلیس آمریکا، به خاک و خون کشیده شد، توسط زنان مبارزی چون کلارا زتکین، کروپسکایا و رزا لوکزامبورگ تئوریزه شد و تداوم یافت و نهایتا منجر به این شد که لااقل یک روز را در این جهان به شدت نابرابر و تبعیض آلود، به نام زن ثبت جهانی کنند.
آری، ۸ مارس به عنوان روز جهانی زن، نتیجه مبارزات فداکارانه ای ست که زنان کارگر آغازگرش بودند و زنان برابری خواه و جامعه گرا به جهانی شدن آن همت گماشتند.
زنان ایران نیز بیش از یک قرن است که مبارزه علیه نابرابری را دوشادوش زنان مبارز جهان پی می گیرند. در این راه با جهل و خرافه و فرهنگ واپس مانده فئودالی چه بسیار جنگیده و جان های عزیزی را از دست داده اند. این مبارزات سازمان نایافته زنان، از حدود ۸۰ سال پیش، توسط سوسیالیست‌ها شکل جدیدی یافت، تلاش متشکل زنان در سازمان‌های توده ای، نقش بسیار ارزنده ای در عمومی کردن مبارزه زنان علیه نابرابری و تبعیض داشت. سازماندهی زنان برای مقابله با استبداد، و عقب ماندگی و نابرابری جنسیتی، صرف نظر از همه سختی ها اما، دستاوردهای بزرگی داشت که می‌توان به عمومی شدن سوادآموزی، حضور اجتماعی زنان، اشتغال زنان هر چند در مقیاس نابرابر اشاره داشت.
امروز نیز مبارزه با: عمومی شدن و بویژه زنانه شدن فقر، تحمیل خانه نشینی و دور کردن زنان از جامعه، نابرابری حقوقی، فقدان حقوق برابر برای کار برابر، ازدواج دختران خردسال، اجباری بودن حجاب، ارث بری زنان، (نصف مردان)، جلوگیری از اشتغال زنان در شغل هایی که مردانه تعریف شده است، مانند قضاوت، ریاست جمهوری و… و کار بی پایان و بدون مزد خانگی که بیشتر زنان جامعه را به زحمتکشانی بی دستمزد تبدیل کرده است از جدی ترین عرصه های مبارزه با مردسالاری و نابرابری اجتماعی است. پیوند جنبش زنان با جنبش های اجتماعی مثل جنبش کارگری، جنبش دانشجویان، بازنشستگان، پرستاران و … تنها راه به بار نشستن أین درخت تناور است که به ظرفیت کامل خود برسد.
