تولیدکنندگان کنسرو ماهی در کشور از تعطیلی سه چهارم کارخانههای تولید کنسرو ماهی در ایران خبر میدهند. عدم تخصیص ارز دولتی به واردات ماهی تُن و کمبود شدید روغن صنعتی از جمله دلایل تعطیلی کارخانهها اعلام شده است.
محمد میررضوی دبیر سندیکای صنایع کنسرو در خصوص مشکلات صنعت کنسرو ماهی تن گفته است: «به دلیل مشکلات عدم تخصیص ارز به واردات ماهی تن میزان آن در سفره مردم کمتر شده و برای عبور از بحران حداقل ۵۰ میلیون دلار ضروری است در حالی که کشور سالانه ۵۰۰ میلیون دلار صادرات آبزیان داریم.»
او گفته که در سالهای گذشته میزان واردات ماهی تُن کم شده و میزان صید داخل هم به نصف رسیده است از سوی دیگر ارز وارداتی هم از دولتی به نیمایی تبدیل شده و بانک مرکزی حتی این نوع ارز را هم نمیدهد.
دبیر سندیکای صنایع کنسرو گفت: «قیمت تمام شده کنسرو به شدت افزایش یافته و به ۳۰ هزار تومان رسیده است و حتی سازمان حمایت هم تأیید کرده است در حالیکه ما مجبوریم آن را به قیمت ۲۷ هزار تومان بفروشیم و به همین دلیل تولیدکنندگان از دور خارج میشوند و اگر این وضع ادامه یابد باعث بیکار شدن ۶۰ هزار نفر خواهد شد.»
محمد میررضوی در ابتدای خردادماه جاری نیز بار دیگر به بحران شدید در کارخانههای تولید کنسرو ماهی هشدار داده و از کمبود روغن صنعتی که از جمله مواد اولیه مهم این کارخانهها است خبر داده بود.
رضوی گفته بود که ذخایر روغن صنایع رو به اتمام است و در صورتی که روغن مورد نیاز کارخانههای کنسرو تأمین نشود، اشتغال بالای این صنایع تهدید و موجب بیکاری طیف وسیعی از افراد میشود.
دبیر سندیکای صنایع کنسروی با بیان اینکه «بخش عمده روغن خوراکی کشور وارداتی است» گفته بود: «برای تأمین این نیاز باید تسهیل ارز توسط دولت صورت گیرد و در صورتی که ارز مورد نیاز در اختیار واردکنندگان قرار نگیرد، بطور قطع برای تولید انواع مواد غذایی از جمله انواع کنسرو و سس دچار مشکل خواهیم شد.»
مسعود بختیاری یکی از تولیدکنندگان کنسرو ماهی گفته که «این مشکلات به تصمیمات اشتباه دولت بر میگردد بطوری که این صنعت در آستانه فروپاشی و تعطیلی است و باید دولت به این صنعت توجه داشته باشد.»
این تولیدکننده افزوده که «مصرف کننده این محصولات بیشتر اقشار متوسط و فرودست جامعه هستند» و «ظرفیت اشتغال در این صنعت بسیار بالاست و این صنایع بیشتر در مناطق کم برخوردار دایر هستند.»
به گفته این تولیدکننده «در حال حاضر از ۱۳۵ کارخانه کمتر از ۳۰ کارخانه فعال هستند و آنهایی که کار میکنند با کمتر از ۲۰ درصد ظرفیت کار میکنند این در حالی است که مصرف سرانه ماهی در کشور ما کمتر از نصف میانگین جهانی است و ما در رده صدم از نظر مصرف ماهی و رده چهارم از نظر مصرف تن ماهی هستیم.»
مسعود بختیاری گفته که «این بحران در کشور به دلیل عدم حمایت دولت، عدم اختصاص ارز برای واردات ماهی تن و کافی نبودن صید داخل آغاز شده است بطوری که با افزایش قیمت تمام شده در داخل قیمتهای داخلی رشد نداشتند و همه اینها باعث شد که بخش زیادی از فعالان این حوزه کار خود را تعطیل کنند.»
او افزوده «پس از اینکه ارز دولتی برای واردات این نوع ماهیها حذف شد افرادی که ماهی وارد کردند ارز نیمایی هم به آنها ندادند و همه اینها فشار را بر تولیدکنندگان افزایش داد.»
حدود سه چهارم کارخانههای تولید کنسرو ماهی در حالی تعطیل شدند که وضعیت در دیگر کارخانههای تولیدی و صنعتی کشور نیز بحرانی است.
تعطیل یا نیمهتعطیل شدن واحدهای تولید و صنعتی موج تازهای از بیکاری ایجاد خواهد کرد و در کنار تورم نفسگیری که خانوادهها تحمل میکنند میتواند پتانسیل اعتراضات اجتماعی را افزایش دهد.