دولت از افزایش درآمدها متناسب با نرخ تورم سر باز می‌زند و هیچ طرح و برنامه مشخصی برای حمایت از معیشت مردم وجود ندارد. در آنسو اما قیمت کالاها و خدمات با سرعت در حال افزایش است و دولت حتی برای جلوگیری از افزایش این قیمت‌ها نیز اقدامی نمی‌کند!
مجید فراهانی رئیس کمیته بودجه و نظارت مالی شورای شهر تهران هفته گذشته اعلام کرد تنها سه دهک از ده دهک درآمدی ایران بالای خطر فقر قرار دارد و هفت دهک به زیر خط فقر رانده شده است.
مجید فراهانی گفته که «طی بازدید هفته گذشته از گرمخانه‌ها، مشخص شد مراجعات به آنها دو برابر شده است. میزان سرقت بیش از دو برابر شده و طبق پایش‌های صورت‌گرفته آسیب‌های اجتماعی در طبقه متوسط و فقیر بیشتر شده است.»
رئیس کمیته بودجه و نظارت مالی شورای شهر تهران با بیان اینکه «تنها سه دهک جامعه بالای خط فقر هستند، هیچگاه چنین وضعیتی نداشته‌ایم» هشدار داده که «غفلت از این مهم در فرایند بودجه‌ریزی سبب خواهد شد تا غافلان با چوب بودجه از رویاپردازی بیدار شوند.»
در شرایطی که اعلام می‌شود رقم خط فقر در ایران برای یک خانواده ۳ تا ۴ نفره به ۱۰ میلیون تومان در ماه رسیده است، حمیدرضا امامقلی‌تبار بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور مهرماه امسال گفته بود که نیمی از جمعیت کشور زیر خط فقر قرار گرفته است.
در حالی که عبدالناصر همتی رئیس کل بانک مرکزی گفته بود تا خرداد ۱۴۰۰ دولت تورم را به ۲۲ درصد خواهد رساند اما تورم روند افزایشی خود را ادامه داده و بر اساس آمارهای دولتی به ۴۶ درصد رسیده است. طی ماه‌های گذشته متوسط تورم مهمترین اقلام روزانه مردم بیش از ۵۰ درصد بوده و در برخی اقلام تا مرز ۳۰۰ درصد بوده است.
با اینهمه ثابت بودن درآمدها و تورم افسارگسیخته سبب شده هر ماه و هر هفته شرایط زندگی مردم بدتر شود بطوری که بهروز محبی عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی گفته ۲۰ میلیون ایرانی در «فقر مطلق» قرار دارند.
کارگران، مستمری‌بگیران، بازنشستگان و بخش زیادی از کارمندان بخش خصوصی از جمله اقشار حداقلی‌بگیر هستند که این روزها زیر خط فقر قرار دارند.
حداقل دستمزد دریافتی در سال ۱۳۹۹ رقمی حدود ۲.۵ میلیون تومان تعیین شده که در صورت دریافت همه مزایای شغلی به دو میلیون و ۸۰۰ هزار تومان می‌رسد.
فعالان کارگری در همه ۹ ماه گذشته تلاش کرده‌اند تا دولت را برای افزایش حقوق قانع کنند اما مقامات دولتی حتی از برگزاری جلسات شورای عالی دستمزد نیز خودداری می‌کنند.
حمیدرضا امامقلی‌تبار بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور روز شنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۹ در گفتگو با خبرگزاری تسنیم گفته آنچه دولت «حمایت از تولید» می‌خواند در واقع بی‌توجهی به خواست کارگران برای افزایش دستمزد بوده است.
حمیدرضا امامقلی‌تبار گفته که «تلاش‌های کارگران برای اثبات مشکلات در زمینه عقب‌ماندگی مزدی کارگران که بیش از ۶۰ درصد جامعه را تشکیل می‌دهند اما دولت از جیب کارگران برای حمایت از تولید استفاده کرد. دولت نتوانست مانع فرار مالیاتی از بنگاه‌ها شود، سختگیری خود را برای دریافت مالیات بیشتر کرد و در جایی که خواست از تولید حمایت کند از کیسه کارگران خرج کرد و گفت اگر حقوق و دستمزد افزایش یابد، تولید ضرر می‌کند. در صورتی که آنچه باعث ضرر تولید می‌شود پرداخت حقوق و دستمزد نیست بلکه مالیات‌های سنگین و اسفباری است که مشکلاتی را برای واحدهای تولیدی ایجاد کرده است. به این صورت کسری‌های بودجه خود را با اخذ مالیات از تولید جبران کرد ولی برای حمایت از تولید، نسبت به حقوق کارگران بی‌توجهی کرد.»
این فعال صنفی افزوده که دولت نه تنها حاضر به افزایش حقوق حداقلی‌بگیران نیست بلکه حتی آنها را از طرح‌های حمایتی نیز خط می‌زند: «دولت طرح حمایتی از افراد آسیب‌پذیر را گذاشته است، اما باز هم کارگران در لیست نیستند، بهانه دولت این است که کارگران حقوق ثابت دارند، در حالی که حقوق ثابت کارگران کفاف اجاره‌بها را هم نمی‌دهد، مناسبت‌هایی مانند عید و شب یلدا، کارگران شرمنده زن و بچه خود هستند. هرچند کارگران به این مناسبت‌ها فکر هم نمی‌کنند چرا که مدت‌هاست تلاششان برای زنده ماندن است.»
هشدارها نسبت به اختلاف میان دستمزدها و هزینه زندگی در ایران و فشار ناشی از این اختلاف بر اقشار حداقلی‌بگیر ماه‌هاست ادامه دارد اما دولت تا این لحظه نسبت به این فاجعه اجتماعی- اقتصادی بی‌تفاوت بوده است. در همین رابطه وبسایت خبرآنلاین در مهرماه امسال گزارش داده که «تورم، گرانی و افزایش روز به روز نرخ دلار تبعات سنگینی برای طبقه کارگر ایران داشته و موجب این شده است که خانواده‌های کارگری در تامین نیازهای اولیه و اساسی خود دچار مشکل شوند. در تازه‌ترین اظهارات کارشناسی خط فقر برابر با ۱۰ میلیون تومان برای خانوار چهار نفره برآورد شده است این در حالی است که حداقل دستمزد فاصله ای قابل توجه را با خط فقر دارد.»
علی اصلانی رئیس کانون شورای کار استان البرز دیروز جمعه ۲۸ آذرماه ۱۳۹۹ به خبرگزاری ایسنا گفته است: «متاسفانه بین معیشت و دستمزد کارگران و تورم فاصله زیادی وجود دارد و تا زمانی که این شکاف پر نشود، قدرت خرید خانوارهای کارگری افزایش پیدا نمی‌کند. در شرایط خاص باید تصمیمات خاص بگیریم و نمی‌توان به شکل عادی برای کارگران دستمزد تعیین کنیم.»
این فعال کارگری گفته که «بین ۷۰ تا ۸۰ قلم از داروهای کارگران مثل قرص و شربت از دفترچه‌های بیمه درمانی تأمین اجتماعی خارج شده» و در نتیجه کارگران و حداقلی‌بگیران مجبور هستند این اقلام دارویی را با قیمت آزاد تهیه کنند. او افزوده که «وقتی با چنین مسائلی مواجه می‌شویم می‌بینیم که حقوق دو میلیون و ۸۰۰ هزار تومانی کفاف هزینه‌های معیشت کارگر را نمی‌دهد.»
علی اصلانی همچنین خبر داده که حدود ۱۰ میلیون کارگر زیرزمینی در کشور مشغول کار هستند و «متاسفانه این گروه از کارگران حداقل حقوق را دریافت نمی‌کنند و از هیچ جایی حمایت نمی‌شوند. ما قانون مصوب را داریم و اجرا می‌کنیم و با چنین مشکلاتی رو به رو هستیم ولی آیا زیربنای اقتصاد ما آمادگی دارد که مثل کشورهای دیگر کارفرما و کارگر باهم مذاکره کنند و دستمزد را توافقی تعیین کنیم.»
گفتنی است در حال حاضر ایران جزو پنج کشوری در جهان است که کمترین میزان دستمزد را به کارگران پرداخت می‌کند. در حال حاضر متوسط پرداخت دستمزد در یک ساعت در کشورهای توسعه‌یافته ۱۰ دلار است اما پرداخت به کارگران در ایران زیر ۱ دلار به ازای هر ساعت است.
ملیونها ادم خارجی با تعجب به ایران و ایرانی جماعت نگاه میکنن و پیش خودشون میگن که مگه میشه اخه کشوری با دو تا دریا و هزاران رشته کوه بلند که توش پر مس و اهن و چیزای دیگست و خاک خیلی عالی برای کشاورزی و باران خیز و دارای رودهای خیلی عالی و پر از نفت و گاز مردمش انقد بدبخت و فقیر باشن و شهرهاش مثل شهرهای جنگ زده پر از بافت فرسوده و فاقد گاز و فاضلاب و غیره باشه.بار کنین دنیا به ما میخنده و البته حق دارن.زندگی تو فقر اونم با این همه ثروت خیلی حماقت امیزه.حماقت امیز تر از همه اینه که یه سری مثلا زرنگ اموال ملی رو میدزدن و میبرن کانادا و امریکا و اونجا دولت کانادا و امریکا این اموالو ازشون مالیات میگیره و همه رو از دستشون میکشه بیرون و به ریش خاعنشون میخنده.این دزدا در واقع حمالهای مفت بحساب میان.عامل فقر تو ایران فقط یه کیزه و اون اینکه سرطان ملاها تو ایران نمیخوان اسلام از بین بره و برای حفظ اسلام ملت باید فقیر باشن تا هم دنبال یه منجی و کمک اسمانی بگردن و هم اینکه سطح مطالباتشون از شکم بیشتر نباشه که یه هو هوس ازادی بکنن.البته خود اسلام ادعایی در این زمینه نداره ولی اخوندا در واقع از اسلام به عنوان اسم رمز غارت و مفت خوری استفاده میکنن.هم‌نطور که اصل ولایت فقیه هیچ کارکرد سیاسی ای جز حفظ اسلام به منظور حفظ شکم ملاها نداره اینجا هم همینه و البته بازد اینو در نظر داشت که وقتی ده دوازده تا کشور بوسسله رژیم ج.ا نابود شدن و طبیعتا نابود کردن اینهمه ساختمون نیاز به مواد منفجره و گروههای زیاد داره طبیعتا تعجبی نداره که پولا کجا میره و چرا ملت بدبختن.پولی که میتونست باعث خوشبختی و بالا پایین پریدن نسل جوان بشه تبدیل به بمب ترقه شده و همه جا رو به گند کشیده.وقتی حرف از کسری بودجه ایران میشه دقیقا همینه.چون ایران کلا هشتاد ملیون جمعیت داره و کسری بودجه واسه این جمعیت کم خیلی خنده داره.این کسری بودجه در واقع کسری پول شبه نظامیا و مواد منفجره و ملاهای صادراتی و شرکتها و نهادهای ملایی و سپاهیه و با توجه به انگل بودن ملاها و سپاهیا این کسری بودجه ابدیه و تا ج.ا هست اینم هست و امیدوارم این چیزای ابدی بلاخره یه عده رو به این نتیجه برسونه که خونه تکونی بکنن و از ماله کشی دست بردارن.