در اوج درگیریها در افغانستان به دعوت وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، نمایندگانی از دولت افغانستان و گروه فرقهای طالبان روز چهارشنبه ۱۶ تیرماه نشست «مذاکرات بینالافغانی» را برای دستیابی به یک راه حل سیاسی برای حل و فصل بحرانهای این کشور آغاز کردند.
سرپرست هیأت دولت افغانستان در این دور از مذاکرات را یونس قانونی وزیر خارجه پیشین افغانستان و سرپرست هیأت گروه طالبان را عباس استانکزی معاون دفتر این گروه فرقهای و تروریستی بر عهده دارد.
این نشست در حالی برگزار شد که پیش از آن سهیل شاهین عضو هیأت مذاکره کننده طالبان به بیبیسی گفته بود «طالبان در پی اشغال کابل نیست اما هیچ سرباز خارجی از جمله پیمانکاران نظامی نباید در این شهر باقی بمانند.» نیروهای طالبان همچنین اعلام کردند که در برابر اشغالگران و نیروهای خارجی مستقر در این کشور خواهند جنگید.
محمدجواد ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی، که خود یک نیروی خارجی به شمار میرود، در آغاز جلسه به نقش رژیم ایران در افغانستان اشاره کرده و به صراحت اقرار کرد: «افتخار داریم که در دوران جهاد برادران و خواهران بزرگوار افغانیمان در برابر اشغالگران خارجی در کنار شما بودیم!»
پایگاه خبری «طلوع نیوز» نوشت «شورای عالی مصالحه ملّی افغانستان، نشست تهران را یک تحرک کوچک برای صلح میداند و انتظار دارد که این نشست طالبان را وادار کند که دوباره به میز مذاکره برگردند.»
اما به نظر میرسد مقامات دولت افغانستان ترجیح میدهند ادامه مذاکرات با طالبان در دوحه باشد.
https://kayhan.london/1400/04/06/%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D9%85%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C
حامیان خروج آمریکا از منطقه منتقد آمریکا شدند
اسدالله سعادتی معاون شورایعالی مصالحه ملّی افغانستان میگوید «در این وقتها، دوطرف سر موضوعات جدیتر قرار است بحث کنند؛ ولی این بحثها هنوز یک سمت و سوی روشن و امیدوارکننده نگرفته است.»
دو روز پیش از برگزاری این جلسه در تهران نشستی با عنوان «خیزش مجدد طالبان؛ افق و تاثیرات سیاسی- امنیتی آن برای ما» در مؤسسه «اندیشهسازان نور» در تهران برگزار شد. در این نشست سعدالله زارعی از نویسندگان روزنامه «کیهان تهران» به خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان انتقاد کرد و پرسید «چرا آمریکا در حالی افغانستان را ترک میکند که افغانستان دچار بحران و درگیری داخلی است؟ آیا این موضوع به دلیل ناتوانی از حضور در افغانستان است یا این خروج مقدمه یک توطئه جدید در افغانستان است؟ آیا آمریکا قرار است نقش خود را به نیروهای نیابتی واگذار کند و این کشور را دچار تنش دوچندان کنند و افغانستان را تبدیل به سوریه دوم کنند؟ آیا خروج آمریکا از افغانستان مقدمه یک برنامه ضدثبات در افغانستان نیست؟!»
این پرسشها در حالی مطرح میشود که جریان فکری کیهان تهران و سعدالله زارعی و همفکرانش مدام بر لزوم خروج نیروهای آمریکایی از منطقه تأکید میکردند ولی حالا حرف خود را عوض کرده و منتقد خروج آمریکا از افغانستان شدهاند!
اینهمه در حالیست که درگیریها در افغانستان تشدید شده و طالبان همچنان به پیشروی خود در مناطق شمالی این کشور ادامه میدهد. گزارشها حاکیست نیروهای امنیتی افغانستان چند پادگان و تجهیزات و ادوات نظامی را بدون درگیری تسلیم طالبان کردند.
تحریکات «آیسیآی» پاکستان و سپاه پاسداران در #افغانستان
عبدالستار حسینی نماینده پارلمان افغانستان میگوید که سپاه پاسداران به طالبان سلاح میرساند. به گفتهی وی، اتفاقات افغانستان جنگ طالبان نیست بلکه جنگ «آیسیآی» (سازمان اطلاعات) پاکستان و سپاه پاسداران است… pic.twitter.com/f5sY0ewCSQ
— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) July 2, 2021
صدها سرباز افغان از ترس به تاجیکستان فرار کردهاند و شهرستانها یکی پس از دیگری سقوط میکنند و نیروهای طالبان کنترل آنها را به دست میگیرند.
بسیاری ناظران رویدادهای افغانستان میگویند جمهوری اسلامی به دنبال استفاده از فضای آشوب در افغانستان برای دخالت در امور این کشور است. برخی منابع میگویند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از طریق مرز زمینی طالبان را مسلح میکند و به نیروهای «فاطمیون» برای استقرار در بعضی شهرها مأموریت داده شده است. برخی تحلیلگران معتقدند رژیم ایران قصد دارد مشابه الگوی سوریه را در افغانستان تکرار کند. این در حالیست که علاوه بر جمهوری اسلامی، دولتهای اسلامگرای ترکیه و پاکستان نیز در بحران افغانستان دخالت دارند و هرکدام در پی تغییر معادلات به نفع خودشان هستند.
با اینهمه خروج همزمان نیروهای آمریکایی و ناتو از افغانستان و پس از بیست سال مبارزه با طالبان دوباره رها کردن این کشور در دست آنها، پرسشهایی را بر میانگیزد که قطعا مناسبات غرب با روسیه و چین در پاسخ به آنها بدون نقش نیستند.
از اول هم مشخص بود، دمکراتها که بیایند دوباره بوی گند اسلامگرایی و تروریسم از جایی بلند خواهد شد .
من ماه ژانویه این را نوشتم و هشدار دادم. هنوز شش ماه از حکومت بایدن نگذشته و طالبان قد علم کرده اند.
هر آینه مردم افغانستان هم بزرگترین فرصت تاریخی را برای نابودی ارتجاع از دست دادند و یک قرن دیگر را در همین بیچارگی و بدبختی اسلام زدگی سپری خواهند نمود. هنوز ارثیه بچه سقا ( امیرالمومنین کابل ) پا بر جاست.
البته حالا بوی زننده رژیم خمینی همه را تحت الشعاع قرار داده، ولی با پایان یافتن دوره بایدن کمربندی از اسلامگرایان آدمخوار از اندونزی تا ترکیه کشیده خواهد شد.
گویی تمام قربانیان یازده سپتامبر و همه سربازان آمریکایی که جان خود را از دست دادند برای هیچ بود.
رژیم اسلامگرای آمریکا از گفتگوهای سازنده بین تروریستهای رژیم و تروریستهای طالبان استقبال کرده است. بی شرفی و وقاحت و بی شرمی و دریوزگی کشورهای غربی در رابطه با عشق لاهوتی و ملکوتی شان به اسلامیستها به حد اعلی رسیده است،
اشتباهات آمریکا در افغانستان:
– ساقط کردن دولت سوسیالیستی افغانستان
– تعلیم و تربیت طالبان
– آوردن القاعده از زندانهای کشورهای عرب به افغانستان برای مبارزه با روسیه
– عدم حمایت از قشر لیبرال، آزادیخواه، و مدافع حقوق زنان
– یارگیری از فاشیستترین اقشار: جنگ سالاران و اربابان مواد مخدر
– چراغ سبز دادن به طالبان و اربابان مواد مخدر برای کاشت و به راه اندختن «جنگ تریاک» و معتاد کردن کشورهای همسایه – ایران: بیشترین نرخ اعتیاد در دنیا!
– حمایت از دولتی فاسد در کابل
بهترین و ارزانترین گزینه فعلی آمریکا در افغانستان:
– تحریم اقتصادی پاکستان، جمهوری اسلامی ایران، و قطر برای خشکاندن منشأ تغذیه طالبان
– شکستن چرخه توزیع مواد مخدر: طالبان – اربابان مواد مخدر – سپاه پاسداران
– حمایت از قشر وطنپرست لیبرال، آزادیخواه، و مدافع حقوق زنان
کشاندن روسیه به افغانستان ، اجیر کردن طالبان و القاعده برای مبارزه با روسیه، و ساقط کردن دولت سوسیالیست افغانستان اشتباه فاحش آمریکا بود. اگر به دولت سوسیالیست افغانستان مجال داده بودند، حداقل، وضع تحصیل و بهداشت و حقوق زنان پیشرفت کرده بود. مبارزه با کمونیسم به چه قیمتی؟ نابودی یک کشور؟ یک ملت؟ یک نسل؟ برای چه؟ کاپیتالیسم؟
بقدرت رسیدن طالبان در افغانستان تهدید امنیتی برای منافع ایران و منطقه است.
رژیمهای فاسد و دیکتاتوری ایران، پاکستان، و قطر طالبان را تغذیه و حمایت میکنند.
میهن خود را از دست مسلمانان افراطی خلاص کرده و صلح و آسایش و رفاه به ایران و افغانستان بیاوریم.
مذهب عامل بدبختی ممالک ماست!
مرگ بر طالبان، چه کابل، چه تهران!