پیکر کشته‌شدگان تصادف روز شنبه در جاده اهواز خرمشهر روز یکشنبه پنجم دی‌ماه ۱۴۰۰ در میان انبوه جمعیت مردم دارخوین خوزستان تشییع شد. بر اثر این تصادف که بامداد شنبه ۴ دی در محور اهواز – خرمشهر روی داد ۱۰ کارگر کشته و ۱۵ نفر زخمی شدند.
رضا دولتشاهی رئیس پلیس راه خوزستان درباره این تصادف هولناک گفت تصادف زنجیره‌ای حوالی ۷ صبح روز ۴ دی ماه ۱۴۰۰ در محور اهواز- خرمشهر در جاده قدیم نیشکر «میرزا کوچک‌خان» رخ داد.
رئیس پلیس راه استان خوزستان گفت که «یک کامیون حامل احشام با مینی‌بوس سرویس کارگران میدان نفتی یادآوران برخورد کرد و سپس ۳ دستگاه خودرو سواری نیز با آنها برخورد کردند.»
او همچنین افزود: «این حادثه منجر به جان باختن دست‌کم ۱۰ تن از جمله راننده کامیون و همه سرنشینان مینی‌بوس شد و ۱۵ نفر دیگر نیز زخمی شدند.»
عارف اصل شرهانی رئیس اورژانس پیش بیمارستانی و مدیریتی حوادث دانشگاه علوم پزشکی اهواز نیز گفته که تصادف زنجیره‌ای بین خاور ، رانا، پژو، پراید و کامیون واژگون شده در جاده قدیم اهواز – خرمشهر رخ داده و علت حادثه برخورد کامیون ایسوز به پهلوی مینی‌بوس بوده است.
صداوسیمای جمهوری اسلامی نیز در گزارشی اعلام کرد که یک خاور با بار گوسفند، یک رانا، یک پژو، یک پراید و یک کامیون با هم برخورد کرده و همه سرنشینان رانا که سرویس رفت و آمد کارگران بوده، به دلیل شدت سوختگی جان خود را از دست داده‌اند.
مالک بالدى، عماد بالدى، جنگى بالدى، محمد بالدى، حاتم بغلانی ،سعید بالدى، فاخر بالدى، حلیم بالدی، عبدالرضا بالدى و نزار بالدی ۱۰ تن از جانباختگان این حادثه از کارگران میدان نفتی «یادآوران» بودند.
امید صبری‌پور سرپرست فرمانداری شادگان در پی این تصادف دلخراش روز یکشنبه را در شادگان عزای عمومی اعلام کرد.
مراسم خاکسپاری جانباختگان این حادثه روز یکشنبه در دارخوین برگزار شد. بر اساس گزارش‌ها جوّ شدید امنیتی در این مراسم برقرار بود و نیروهای امنیتی و یگان ویژه و ضدشورش در اطراف محل خاکسپاری حاضر بودند. صدها نفر از شهروندان عرب و بختیاری در این مراسم شرکت کردند.
در واکنش به این تصادف لفته احمد نژاد نماینده مردم خرمشهر در مجلس شورای اسلامی در تذکری شفاهی گفت که «این حق مردم خرمشهر و اهواز نیست که پس از این همه رشادت و ایستادگی در زمان جنگ تحمیلی داشتند حال بعد از ۳۲ سال در این جاده کلی عزیزان خود را از دست بدهند. جاده خرمشهر به اهواز به قتلگاه تبدیل شده است و هر روز شاهد تصادفات زیادی در این جاده هستیم. چهار بانده شدن این جاده به کندی پیش می‌رود و باید هرچه سریع‌تر انجام گیرد.»
مراسم تشییع و به خاک سپردن کارگران جانباخته با تجمع و اعتراض و شعارهای مردم همراه شد. سوگواران در سخنرانی و شعار خود علیه ناکارآمدی و سوء مدیریت نهادهای مسئول از جمله در عدم رسیدگی به وضعیت جاده‌های این منطقه اعتراض کردند.
در وداع با کارگران جانباخته: زبان حق هرگز خاموش نمی‌شود!
۴ دی ۱۴۰۰ در یک تصادف در جاده اهواز- خرمشهر ده تن از کارگران در یک اتوبوس جان خود را از دست داده و ۵ تن مصدوم شدند
در تشییع پیکرشان در کوت عبدالله مردم با سوگواری علیه ناکارآمدی و سوء مدیریت نهادهای مسئول اعتراض می‌کنند pic.twitter.com/soJRCrfUcu— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) December 26, 2021
تشییع پیکر کارگران جان باخته در تصادف مرگبار در جاده اهواز- خرمشهر در میان اعتراض مردم: زبان حق هرگز خاموش نمی‌شود
بر اساس گزارش‌های فعالان مدنی در خوزستان، این جاده کم‌عرض و دوطرفه بی‌کیفیت و قدیمی است و مقامات و مسئولان استان در سال‌های گذشته و با وجود تصادف‌های زیادی که رخ داده، هیچ اقدامی برای بازسازی آن انجام نداده‌اند.
عباس مدحجی روزنامه‌نگار خوزستانی در یادداشتی درباره جاده اهواز – خرمشهر نوشته که «بخشی از این جاده را سیلاب خراب کرده است؛ بخشی دیگر به علت قرار گرفتن کنار تالاب ناصری ناامن شده، بخشی دیگر از آن فاقد هرگونه خط کشی و گارد ریل و حتی علائم استاندار راهنمایی و رانندگی است، کنار ریل قطار است و سال‌هاست که آفتاب و گرمای سوزان خوزستان را تجربه کرده بدون آنکه تغییری یا تعمیری یا حتی اصلاح چشمگیری را در پی داشته باشد. راهنمایش شب‌ها تنها نور ماه است و چراغ های ماشین‌های عبوری و روزها دریغ از یک جایگاه اورژانس یا امداد جادهای. جادهای که تمام طول سال شلوغ است اما از خلوتی توجه و احساس مسئولیت رنج می‌برد.»
او در ادامه نوشته که «قرارهای که زمان استاندار اسبق خوزستان برای چهاربانده کردن این کویر مرگ بسته شد روی کاغذ ماند تا داغ عزیزان ایران و خوزستان التیام نیابد و روز بروز یادمان بیاورد مدیریت در سطح کلان استان آنقدر دست نیافتنی شده که برای بدیهی ترین چیزها هم باید مرثیه ثرایی کرد و چشم به پایتخت داشت تا شاید اندکی صفر دیگری روی سهم ناچیزمان از ثروتهای خوزستان بگذارند و دلمان به در خاک فرورفتن کلنگ اول خوش شود و برای فرزندانمان تعریف کنیم که فرزندانشان خوشبخت میشوند که پایان این پروژه را خواهند دید.»
