سیدنی پواتیه اولین بازیگر سیاه‌پوست برنده اسکار برای بهترین بازیگر نقش اول مرد، در ۹۴ سالگی درگذشت.
سیدنی پواتیه اولین سیاه‌پوست برنده اسکار بهترین بازیگر مرد، در سن ۹۴ سالگی در باهاما درگذشت.
کلینت واتسون دبیر رسانه‌ای نخست وزیر باهاما روز جمعه ۷ ژانویه ۲۰۲۲ تایید کرد که پواتیه عصر دیروز پنجشنبه ۶ ژانویه درگذشته است.
پواتیه فهرستی خیره‌کننده از افتخارات، از جمله جایزه اسکار، مدال آزادی ریاست جمهوری، نشان شوالیه و نقش‌های به یادماندنی در سینما را به عنوان میراث خود برجای گذاشته است.
پواتیه در سال ۱۹۲۷ در میامی از پدر و مادری کشاورز و باهامایی به دنیا آمد و در خانه‌ای روستایی بدون آب و برق و امکانات تا جوانی رشد یافت. در ۱۵ سالگی به فلوریدا نقل مکان کرد تا با برادرش زندگی کند. او که در تئاتر سیاه‌پوستان بازی می‌کرد خیلی زود مورد توجه قرار گرفت.
حضورش در سینما اما روندی کُند داشت. وی در یک درام ضدنژادپرستی به کارگردانی جوزف.ال. مانکویچ به اسم «راه خروجی نیست» در سال ۱۹۵۰ در نقش یک آمریکایی، آفریقایی‌تبار همزمان علیه تعصبات نژادپرستانه موضع گرفت.
پواتیه در سال ۱۹۵۸ برای بازی در فیلم «The Defiant Ones» (ستیزه‌جویان) برای نخستین بار به عنوان یک بازیگر سیاه‌پوست نامزد جایزه اسکار شد. داستان فیلم که پواتیه در کنار تونی کورتیس در آن بازی کرد، درباره محکومان به زنجیرکشیده و فراری بود.
۴ سال بعد پواتیه برنده جایزه اسکار برای فیلم «Lilies of the Field»(زنبق‌های مزرعه) شد. در این فیلم نقش هومر اسمیت هنرمندی را ایفا می‌کرد که یک کلیسای کوچک در دل صحرا می‌سازد.
او در سال ۱۹۶۷ سه فیلم پرفروش داشت که هنوز مورد توجه تماشاگران سینماست: «با عشق به آقا»، «در گرمای شب» و «حدس بزن چه کسی برای شام می‌آید». این فیلم‌ها هر کدام به موضوع تبعیض نژادی از زوایای متفاوت می‌پردازند.
پواتیه در «با عشق به آقا» در نقش یک معلم سیاه‌پوست در یک مدرسه سفیدپوستان در طبقه کارگر لندن بازی کرد. همچنین در «حدس بزن چه کسی برای شام می‌آید» در مقابل کاترین هپبورن و اسپنسر تریسی به عنوان یک مرد سیاه پوست که عاشق زنی سفیدپوست (کاترین هاتون) شده ایفای نقش کرد.
این فیلم همزمان بود با پرونده بسیار مهم «لاوینگ علیه ویرجینیا» که قوانین مخالف ازدواج بین نژادی با تصمیم دیوان عالی ایالات متحده لغو شد. او در فیلم پیشرو «در گرمای شب» تولید سال ۱۹۶۷ نیز در نقش یک کارآگاه سیاه‌پوست ایفای نقش کرد که درگیر تنش‌های نژادپرستانه است. این کارآگاه در جریان کار خود با موانع متعددی روبرو می‌شود و احساس می کند که کسی حاضر نیست با وی در انجام شغل‌اش همکاری کند. حتا برخی مدارکی که تحویل او می‌شود جعلی است. این فیلم برنده جایزه اسکار برای بهترین فیلم شد.
پواتیه در آوریل ۲۰۱۷ به مناسبت پنجاهمین سالگرد همین فیلم، برای آخرین بار در انظار عمومی حاضر شد.
