امروز ۱۴ ژوئیه ۲۰۲۲ برابر با ۲۳ تیرماه ۱۴۰۱ حکم دادگاه حمید نوری در استکهلم اعلام شد: حبس ابد!
حمید نوری نخستین مقام جمهوری اسلامی است که به اتهام جنایت و کشتار زندانیان سیاسی در یک دادگاه منطبق بر موازین بین‌المللی محاکمه شده است.
با اینهمه واقعیت این است که «آیشمن»های جمهوری اسلامی هنوز داوری نشده‌اند. «استکهلم»، «اورشلیم» سرد حمید نوری است! همان سرزمین موعودی که او و «برادران» با کمپانی‌هایش عقد مشارکت می‌بندند، با ماهرویانش نرد عیش و عشرت می‌بازند و در روزگار عسرت، از این امامزاده ،چشم معجزه و معاوضه و مبادله جنایتکاران‌شان با زندانیان بی‌گناهی دارند که در نظام مقدس‌شان به همین منظور به گروگان گرفته شده‌اند!
در تابستان سیاه ۱۳۶۷، وقتی جهان غرب، بنا بر بعضی «ملاحظات»، بر کشتار زندانیان سیاسی در ایران، چشم فرو بست، فکرش را نمی‌کرد یکی از آن تبهکارانی که زیر فرش ایران پنهان کرده، روزی سر و کارش به دادگاهی در سوئد بیفتد!
با محا کمه حمید نوری، بخشی از دیپلماسی چهل سال گذشته‌ی اروپای کم‌حافظه، به چالش کشیده شده است. در شرایطی که برای حفظ «امنیت»، هنوز هم، «ملاحظاتی»، مهم‌تر از حقوق بشر و جان انسان‌ها، در میان است، این دادگاه آزمونی برای ارزش‌های خدشه‌دار شده اروپا و همچنین دموکراسی‌ها به شمار می‌رود.
اما برای مظنونان و قربانیان همیشگی که از بیدادگاه‌های چند دقیقه‌ای، نیمه‌جانی به در برده‌‌اند، این دادگاه چه درس‌هایی دارد؟ آنهایی که «خشم انقلابی» حجت‌الاسلام خلخالی را تحسین و توجیه می‌کردند، و حتا مشتاق خبرچینی برای نظام بودند، اکنون با این دادگاه، به چه پرسش هایی باید پاسخ بگویند؟!
دادگاه حمید نوری، یادآور دادگاه‌های دیگریست که می‌بایست برگزارشود: نه در سوئد، نه در تهران، بلکه در درون انسان‌ها!
آمار و ارقام نمی‌توانند تصویر کاملی از فاجعه ۶۷ و بطور کلی جنایاتی که جمهوری اسلامی علیه شهروندان ایران مرتکب شده و همچنان می‌شود، ارائه دهند. در این میان روایت‌های هنری، گرچه فرآیندی غیرقابل پیش‌بینی و، معمولاً، آهسته و زمان‌بر است، اما از ماندگارترین روایت‌های مستند است.
احمد بارکی‌زاده همکار کیهان لندن از نخستین هنرمندانی است که خود را از کشوری دیگر به سوئد رساند تا از نزدیک شاهد این رویداد تاریخی باشد. نمونه‌هایی از طرح‌های وی در این دادگاه به مناسبت اعلام حکم دادگاه حمید نوری در استکهلم منتشر می‌شود.
