کشته می‌شوند، خودکشی می‌کنند یا غرق می‌شوند؛ سهم کودکان ایران از زندگی!

شنبه ۲۲ مرداد ۱۴۰۱ برابر با ۱۳ اوت ۲۰۲۲


نگار جوکار – در دو سال اخیر  تیتر خبرهای خودکشیِ کودکان در ایران  بیشتر به چشم می‌خورد. کودکانی در سنین کم به خاطر مسائل اقتصادی و فشارِ زندگی در ایران دست به خودکشی زده‌اند.

مسئله خودکشی  یک مسئله جدیست و موضوع خودکشی در میان کودکان، جدی‌تر! مطمئنا زیر سایه جمهوری اسلامی نمی‌توانیم از دولت و حکومت توقع رسیدگی به این فجایع را داشته باشیم. علاوه بر خودکشی کودکان، موارد قابل توجهی را شاهدیم که کودکان در سنین پایین برای زنده ماندن خود و خانواده‌‌، مجبورند کار کنند حتی مجبورند سوختبری کنند و در این میان به راحتی توسط نیروهای جمهوری اسلامی کشته می‌شوند. اخیرا نیز شاهد سیل در شهرهای مختلف ایران بودیم و آبِ رودخانه‌‌ها و هوتگ‌‌ها بالا آمده و به دلیل ناکارآمدی حکومت، در زمان کمی‌، تعداد قابل توجهی کودک در هوتگ‌‌ها در بلوچستان غرق شدند. در این گزارش به چند نمونه‌‌ از خودکشی کودکان، کشته شدن آنان توسط نیروهای جمهوری اسلامی و غرق شدن آنها پرداخته شده است.

امیررضا پرهوده، کودک کار ۱۰ ساله اهل گیلانغرب به دلیل مشکلات اقتصادی خانواده، در این سن مجبور به کار در یک شیرینی‌پزی شده بود. چند روز پیش، امیررضا به دلیل عدم رعایت مسائل ایمنی توسط کارفرما، در بالابر گیر می‌کند و جان خود را از دست می‌دهد.

ماردین سلامتیان، کودک کار ۱۰ ساله اهل بوکان اوایل امردادماه حین کار در تعمیرگاه مکانیکی دچار سوختگی شدید شد و چند روز بعد به دلیل شدت جراحات وارده و سوختگی شدید در بیمارستان جان خود را از دست داد.

سلمان براهویی، کودک کار ۷ ساله در نصرت آباد از توابع زاهدان در گودالی که در آن سیلاب جمع شده بود، افتاد و غرق شد. مردم محلی با کمک یکدیگر توانستند پیکر او را از گودال پیدا کنند و مسئولان شهری هیچگونه کمکی برای پیدا کردن پیکر این کودک ۷ ساله نکردند.

فرید سینگله، کودک چهار ساله از توابع شهرستان قصرقند هنگام بازی با کودکان دیگر در کنار گودال آب (هوتگ)، دمپایی‌اش به داخل گودال می‌افتد و وقتی برای پیدا کردن دمپایی به داخل گودال می‌رود، به دلیل عمق زیاد هوتگ، در آن غرق می‌شود.

سال گذشته، ماموران نیروی انتظامی‌ در ایرانشهر به گمان اینکه در یک اتومبیل مواد مخدر وجود دارد، شروع به تیراندازی به سمت سرنشیان ماشین کردند و در این میان، صدرا نارویی، کودک پنج ساله بلوچ بر اثر شلیک مستقیم کشته شد.

محمود بادفر، کودک سه ساله از توابع چابهار وقتی به کنار هوتگ رفته بود، به دلیل لغزنده بودن زمین، به داخل هوتگ سقوط کرد و جان باخت.

افرا هدایتی، دختر هشت ساله بلوچ از توابع شهرستان زرآباد در رودخانه کاروان غرق شد و پس از دوازده ساعت پیکرش توسط مردم پیدا شد.

سلیمان بالیده، کودک ۶ ساله بلوچ اهل توابع شهرستان دشتیاری هنگام بازی در کنار هوتگ، به داخل آن سقوط می‌کند و غرق می‌شود. عدم توجه مسئولان به موارد امنیتی در مورد هوتگ‌‌ها  تا کنون جان افراد زیادی از جمله کودکان را گرفته است.

یاسین نهنگی، نوجوانِ عضو آکادمی‌ فوتبال فرهاد چابهار در رودخانه رابچ زرآباد غرق شد و پیکرش پس از دوازده روز با تلاش مردم محلی پیدا شد.

معین‌الدین رسولی و یوسف ایران پناه دو کودک از توابع شهرستان سرباز  در رودخانه سرباز غرق شدند. گفته می‌شود برای آبتنی به آنجا رفته بودند اما به دلیل  حجم آب به خاطر بارندگی‌‌های اخیر، در رودخانه غرق شدند. وظیفه هشدار به شهروندان در چنین مواقعی بر عهده شهرداری و مسئولان مربوطه است تا از وقوع چنین اتفاقاتی جلوگیری شود.

علی نورزهی، نوجوان سوختبر ۱۶ ساله بلوچ در مرز میلک زابل با شلیک نیروهای مرزی کشته شد. او تنها چند گالن بنزین در ماشین‌اش داشت.

امیرمحمد ابوالوفایی ۱۰ ساله و فرهاد خدایی ۱۳ ساله اهل لرستان، چند روز پیش از طریق حلق‌آویز کردن و شلیک با اسلحه شکاری، دست به خودکشی زدند و به زندگیِ کوتاه خود پایان دادند.

معضل خودکشی و تمایل به خودکشی در میان کودکان در ایران بسیار جدیست و مشخصا علل آن به شرایط کشور برمی‌گردد. موضوع تیراندازی و شلیک مستقیم نیروهای انتظامی‌ به سوختبران و کودکان سوختبر موضوع جدیدی نیست اما چرا حکومت به همین راحتی می‌تواند به کودکان شلیک کند و آنها را بکشد بدون اینکه از طرف مردم پاسخی بگیرد؟ غرق شدن کودکان در هوتگ‌‌ها در سیستان و بلوچستان نیز جدید نیست و تبدیل به موضوعی بی‌اهمیت شده و به همین دلیل مسئولین و حکومت بدون هیچگونه هزینه دادن، به راحتی اجازه می‌دهند به دلیل نبود امکانات، کودکان و شهروندان در گودال‌‌های آب غرق شوند و حتی کمکی برای پیدا کردن پیکر آنها نیز نمی‌کنند.

جمهوری اسلامی در این سال‌ها با مردم چه کرده که کودکان بجای بازی، در سنین کم مجبور به کار کردن و تحمل فشارهای روحی و روانی و اقتصادی می‌شوند و دست به خودکشی می‌زنند؟!

*نگار جوکار فعال مدنی و حقوق بشر است.


♦← انتشار مطالب دریافتی در «دیدگاه» و «تریبون آزاد» به معنی همکاری با کیهان لندن نیست.

 

 

 

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۲ / معدل امتیاز: ۵

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=295159