حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان تهران که به «ارگان بین رهبری» معروف و بازتاب‌دهنده‌ی تمایلات و سیاست‌های قدرت در جمهوری اسلامی است، با انتشار یادداشتی با عنوان «این نامعادله را چه کسی حل می‌کند؟!» نوشته است: «مگر حجاب خانم‌ها یک واجب شرعی و الزام قانونی نیست؟! اگر چنین است که هست، چرا مسئولان محترم که پاسداشت اسلام و قوانین نظام تکلیف تعریف‌شده و خالی از تردید آنان است در مقابل کشف حجاب برخی از خانم‌ها که مدتی است به یک پدیده پلشت و ناپسند اجتماعی تبدیل شده است مُهر سکوت بر لب زده و چاره در خور توجهی نمی‌اندیشند؟! و یا اگر چاره‌ای اندیشیده و به کار گرفته‌اند چرا آثار و نشانه قابل توجهی از آن دیده نمی‌شود؟!»
وی در ادامه یادداشت خود نوشته است: «زنانی که کشف حجاب کرده‌اند در مقایسه با توده‌های عظیم و چند ده میلیونی خانم‌های با حجاب، اگرچه اولاً بسیار اندک و کم‌شمارند و ثانیاً بر اساس برخی از بررسی‌های میدانی، بسیاری از آنها (نظیر برخی از زنان بازیگر) به خطا و با توهم از کشف حجاب برای انگشت‌نما شدن استفاده می‌کنند!»
حسین شریعتمداری در ادامه ادعا کرده است: «مردم مسلمان و پاکباخته ایران اسلامی بارها نشان داده‌اند که برای حفظ سلامت جامعه و پیشگیری از گزند ناهنجاری‌ها با کسی تعارف ندارند! بنابراین بعید نیست اگر به این نتیجه (ولو غیرواقعی) برسند که دست‌اندرکاران امور برای مقابله با کشف حجابِ برخی از خانم‌ها از توان لازم برخوردار نیستند و یا خدای نخواسته در انجام وظایف خود کوتاهی می‌کنند احتمالا خود برای مقابله با این هنجارشکنی که باورهای دینی و عفت و اخلاق جامعه را تهدید می‌کند، دست به کار شوند! و از آنجا که مقابله با این ناهنجاری در شرح وظایف چند دستگاه از هر سه قوه تعریف شده است، پیامدهای اینگونه اقدامات که بیرون از مدیریت هوشمندانه مراجع ذیربط صورت می‌پذیرد، خسارتبار خواهد بود.»
در همین ارتباط مصطفی میرسلیم نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی امروز در گفتگو با وبسایت «رویداد ۲۴» ادعا کرده است: «در موضوع پیاده‌سازی طرح گشت ارشاد، شاید یک اشتباهی در جایی صورت گرفته باشد و فردی هم از این اشتباه، فیلمبرداری کرده باشد، ما که نمی‌توانیم آن یک اشتباه را به کل طرح، تعمیم دهیم. نقطه قوت هر دولت را می‌توان با پیاده‌سازی گشت ارشاد در آن سنجید.»
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه «بی‌حجابی که امروز در کشور شاهد آن هستیم، به عملکرد ضعیف دولت دوازدهم برمی‌گردد»، مقاومت جامعه در برابر این مقررات تحمیلی را به گردن دولت قبلی انداخت و افزود: «زمانی گفتم که یکبار در دوران رضاخان، کشف حجاب اجباری داشتیم و یکبار هم در دولت دوازدهم، کشف حجاب اختیاری را تجربه کردیم. این اتفاقات نشان‌دهنده این است که در زمینه‌هایی که جمهوری اسلامی به آن اهمیت می‌دهد، مثل پاکیزگی جامعه و مناسبات سالم در روابط اجتماعی، ما گرفتار صدمه شدیم چون جمهوری اسلامی ایران، یک انقلاب فرهنگی بود و اگر مبانی فرهنگی این انقلاب، با خدشه روبرو شود، آنگاه دشمنان می‌توانند ما را از پا دربیاورند.»
در همین ارتباط ابوالفضل اقبالی جامعه‌شناس و پژوهشگر روز چهارم اسفند در مورد حجاب به خبرگزاری ایسنا گفته بود:« بعد از درگذشت مهسا امینی این موضوع تشدید شد. یعنی حتی خیلی‌ها که حجاب بحث ایدئولوژیک‌شان نبود، در این مدت نظرشان شد. شاید قبل از این ماجرا ۳ درصد جامعه کشف حجاب سیاسی کرده بود، اما بعد از آن اتفاق، کشف حجاب سیاسی تبدیل به ۱۵ درصد شد.»
وی با بیان اینکه حجاب و تحولات حجاب در جامعه ایران عوامل و زمینه‌های مختلفی داشته است افزود: «مثلا بخشی از بدحجابی و یا فاصله گرفتن از استانداردهای مرسوم حجاب حاصل نارضایتی مردم از عملکرد حاکمیت است. مثلا شخصی در سوپرمارکت از افزایش قیمت ناراضی می‌شود اما وقتی می‌بیند، نمی‌تواند اقتصاد را تغییر دهد پس با نمادهای سیاسی مبارزه می‌کند و خیلی وقت‌ها این مبارزه با حجاب شروع می‌شود.»
اقبالی با تاکید بر مسائل اقتصادی با اشاره به اینکه «حجاب اصلا به صرفه نیست» گفت: «اما بدحجابی به صرفه است. یک چادر و یا مانتوی پوشیده حدود ۲ میلیون تومان است و یک مانتوی نازک و جلوباز معمولی در هفت تیر با قیمت ۲۰۰ هزارتومان هم هست.»
وی اضافه کرد: «غالبا حجاب در سریال‌ها برای زنان خانه‌دار و طبقه فقیر است، اما فعالان اجتماعی همیشه زنان بی‌حجاب و به‌روز هستند. یعنی حجاب هیچگاه همنشین به‌روز بودن نبوده که هیچ، نماد عقب‌ماندگی هم بوده است.»
این «جامعه‌شناس» اساسا به این موضوع نپرداخته که تحمیل پوشش به زنان یک اقدام ضدبشری است که حق اولیه انسان درباره انتخاب لباس را زیر پا می‌گذارد!
طرح مجازات «کشف حجاب» و «برهنگی» در دست نمایندگان مجلس شورای اسلامی
در همین ارتباط، تنها چیزی که به فکر حکومت رسیده این است که باز هم درباره برخورد با بی‌حجابی به چاره‌جویی بپردازند! بیژن نوباوه وطن عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ۲۴ اسفند از موافقت سران قوا با مواد پیشنهادی طرح «حجاب» خبر داد و گفت: «در این طرح برخورد فیزیکی در اعمال قانون صورت نگیرد و قانون‌گریزان نیز متنبه شوند.»
به گفته وی«در ماده ۱ این طرح آمده است افرادی که در وسایل نقلیه اعم از هوایی، زمینی، ریلی و دریایی اقدام به کشف حجاب یا برهنگی کنند، مطابق بند ۱ جدول اعمال قانون می‌شوند. در ماده ۲ نیز آمده است که مالکان، متصدیان یا مشتریانی که در اماکن صنفی یا مراکز خرید و مال‌های تجاری اقدام به کشف حجاب یا برهنگی کنند، مطابق بند ۲ جدول اعمال قانون می‌شوند. مسوولیت رعایت حجاب و اجرای قوانین حجاب در مراکز خرید و مال‌ها برعهده مالکان و متصدیان این مراکز است». نماینده تهران در مجلس گفت که «براساس ماده ۳ افرادی که در معابر و اماکن عمومی اقدام به کشف حجاب یا برهنگی کنند، مطابق بند ۳ جدول مجازات می‌شوند. مطابق ماده ۴ نیز افرادی که در فضای مجازی اقدام به کشف حجاب یا برهنگی کنند، مطابق بند (۴) جدول اعمال قانون می‌شوند».
از شش ماه پیش که جنبش اعتراضی ایران در پی جان باختن مهسا امینی به دلیل ضرب و جرح مأموران گشت ارشاد آغاز شد، برداشتن حجاب و آتش زدن روسری‌ها از جمله مهمترین اقدامات معترضان زن در ایران بود. زنان ایران در این جنبش نقش پررنگ داشته و نشان داده‌اند که دیگر زیر بار حجاب اجباری که ۴۰ سال است از سوی جمهوری اسلامی به جامعه تحمیل شده نمی‌روند.
هرچند از سال‌ها پیش در برخی نقاط مرفه و خوش‌نشین کلانشهرها حجاب و روسری به معنای شناخته شده آن در ایران کاربرد نداشت و زنان معمولا با روسری‌های روی شانه افتاده در رفت و آمد و یا در حال رانندگی بودند اما در ماه‌های گذشته برداشتن حجاب به شکلی فراگیر در سراسر ایران از سوی زنان صورت می‌گیرد.
در مقابل نیز در بسیاری از ادارات، سازمان‌ها و حتی کتابخانه ملی برخوردهایی با زنانی که حجاب خود را به شکل اسلامی و مورد نظر جمهوری اسلامی رعایت نمی‌کنند صورت گرفته است. شواهد عینی و واقعیت نشان می‌دهد که طرح جدید مجلس شورای اسلامی نیز نشان از شکست حکومت در برابر اراده زنان و جامعه ایران دارد. با وجود این، مقامات حکومت همچنان اظهارات تندی درباره رعایت نشدن حجاب در اماکن عمومی ابراز می‌کنند.
