به بهانه اخراج دو استاد گرانقدرمان، دکتر آمنه عالی و دکتر حمیده خادمی؛
به خاطر می‌آوریم که نیمسال دوم سال تحصیلی گذشته بود که خبر قطع همکاری دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه «علامه طباطبایی» با سه تن از اساتید گرانقدر مدعو، ضربه سختی به پیکر نیمه‌جان دانشکده وارد کرد.
دکتر الهام توکلی، دکتر زهرا نوعی و دکتر حمید بهرامی‌زاده علیرغم پیگیری‌های مکرر دانشجویان از لیست اساتید نیمسال دوم خط خوردند. حال به نقطه‌ای رسیده‌ایم که چرخ‌های ارابه مرگ علمی دانشکده گویی سر بازایستادن ندارند و کار را به جایی رسانده‌اند که دو تن از شریف‌ترین اساتید دانشکده را تنها به جرم حمایت از دانشجو از بدنه دانشگاه جدا می‌کنند.
بله‌قربان‌‌گویان دانشکده و دانشگاه که با خیال خام تصاحب مناصب بالاتر برای اربابان قدرت، خوش‌رقصی می‌کنند فراموش کرده‌اند که چشم‌های بینای دانشجویان در طی یکسال گذشته بیناتر شده‌اند؛ می‌بینند، می‌فهمند و روایت می‌کنند رنجی را که بر خودشان، اساتیدشان و همه انسان‌های آزاده می‌گذرد.
از اساتیدی که در سکوت نظاره‌گر این رنج آشکار هستند و دم برنمی‌آورند می‌پرسیم؛ آیا به روزی نمی‌اندیشید که نوبت شما هم رسیده باشد با این تفاوت که دیگر بهای اخراجتان شرافتی نیست که برای صیانت از دانش و دانشجو خرج کرده باشید بلکه دم یا بازدمی است که خوشایند سردمداران دانشگاه نیست.
ما، اعضای انجمن علمی روانشناسی دانشگاه «علامه طباطبایی» که همواره و علیرغم سنگ‌اندازی‌های بی‌شماری که بیان آن در این مجال نمی‌گنجد، دغدغه علم، ارتقای دانش و تعامل‌های سازنده بین دانشجویان و اساتید را داشته‌ایم از جانب اکثریت قریب به اتفاق دانشجویان فعلی و فارغ‌التحصیلان که هنوز خبر رفتن اساتیدشان را باور نکرده‌اند، خواستار بازگشت دکتر آمنه عالی و دکتر حمیده خادمی و سایر اساتیدی هستیم که فقط به گناه اندیشه ناهمسو از بدنه دانشگاه جدا شده‌اند. در غیر اینصورت مسیر علم و علم‌‌آموزی در دانشکده وارد چنان مسیر تاریکی خواهد شد که دیگر بازگشتی ندارد.
انجمن علمی روانشناسی دانشگاه «علامه طباطبایی»
یکشنبه ۵ شهریور ۱۴۰۲
