روزنامه فرانسوى «لوموند» در گزارشی تحلیلی به قلم فرستاده ویژه خود به کابل، به بررسی وضعیت زنان افغانستان تحت حاکمیت طالبان پرداخته و به مبارزات پنهان آنان علیه این رژیم سرکوبگر پرداخته است.

به نوشته این روزنامه، جامعه پر هیاهوى جهانی در برابر سرنوشت زنان افغان سکوت اختیار کرده است، در حالی که تنها صدایی که از افغانستان به گوش میرسد، احکام هبتالله آخوندزاده رهبر طالبان است. احکامی که گام به گام آزادیهای باقیمانده را از میان برمیدارد و بر این واقعیت تأکید میکند که در افغانستان تحت حاکمیت طالبان، جنسیت تعیینکننده حق زندگی و حضور اجتماعی است.
تمام زنانی که با گزارشگر «لوموند» گفتگو کردهاند، در این نکته اتفاق نظر دارند که طالبان هرگونه اعتراض علنی را سرکوب کرده است. با نابودی رسانههای مستقل، دستگیریهای گسترده و فشار بر خانوادهها، این شبکههای اجتماعی و محافل خصوصی هستند که به تنها فضاى باقیمانده برای ابراز عقیده تبدیل شدهاند.
چنین فضای خفقانآوری به گسترش ناامیدی و سرخوردگی عمیق در میان زنان افغانستان منجر شده است. برخی همچون دختری به نام «زینب» در گفتگو با گزارشگر «لوموند» میگویند که با بازگشت طالبان به قدرت، احساس میکنند زنده به گور شدهاند. او افزوده: «نفس کشیدن تنها حقی است که طالبان برای زنان افغانستان باقی گذاشتهاند.»
تشدید سرکوب، افزایش خودکشی و اعتیاد
به نوشته «لوموند»، روند محروم ساختن نیمی از جمعیت افغانستان از تمامى حقوق انسانى، که در حال حاضر حدود چهل میلیون نفر زنان این کشور را شامل میشود، همچنان ادامه دارد. در چنین شرایطی، شمار زنانی که در نتیجه ناامیدی مطلق به خودکشی یا اعتیاد روی میآورند، رو به افزایش است.
علاوه بر این، بسیاری از دختران و زنان جوان افغان ازدواج را به عنوان ابزاری برای تشدید سرکوب مردسالارانه میبینند و از آن گریزانند. یکی از مصاحبهشوندگان گفته: «با بازگشت طالبان، شکاف میان زنان و مردان عمیقتر شده است. بسیاری از زنان، بجای تن دادن به ازدواجی که آزادیهایشان را بیش از پیش محدود میکند، ترجیح میدهند در تنهایی به زندگی ادامه دهند.»
مقاومت در سایه استقلال اقتصادی
با وجود سرکوب شدید اما زنان افغانستان در جستجوی راههایی برای مقاومت هستند. به نوشته «لوموند» استقلال اقتصادی از طریق کار یا کارآفرینی به یکی از مهمترین ابزار آنان برای ایستادگی در برابر نظام طالبانی بدل شده است.
آریانا دختر جوانی که با این روزنامه گفتگو کرده، میگوید: «طالبان در تلاشاند تا سبک زندگی مذهبی و محافظهکارانه روستایی را بر شهرها تحمیل کنند، اما فرهنگ شهری و گسترش شبکههای اجتماعی، سدی در برابر این اجبار ایجاد کرده است.»
لوموند در پایان گزارش خود تأکید میکند که با وجود تمامی محدودیتها و سرکوبهای تحمیلى طالبان، زنان افغانستان همچنان برای حفظ هویت، حقوق و جایگاه خود مبارزه مى کنند و کار و کارآفرینى در جامعه تحت دیکتاتورى اسلامى به ابزار مقابلهی آنها تبدیل شده، هرچند که این مبارزه در سایه و به دور از چشم طالبان صورت میگیرد.