روزنامه کیهان چاپ تهران دهم تیرماه ۱۴۰۴ در سرمقاله خود نوشت: «اگر مسائل ویژه امنیتی اجازه میداد، فرد دوم جایگزین فرمانده قرارگاه مرکزی خاتمالانبیاء که بجای علی شادمانی اداره این قرارگاه را عهدهدار شده، اعلام میشد.»

نگرانی از اعلام رسمی نام فرمانده جدید «قرارگاه خاتمالانبیاء» خطر جانی دارد زیرا پس از کشته شدن سرلشکر غلامعلی رشید فرمانده پیشین این قرارگاه در مرحله اول حملات اسرائیل، به فاصله ۴ روز بعد سردار علی شادمانی که با حکم علی خامنهای جانشین رشید شده بود نیز کشته شد. این ترس از «خطر جانی» در حالیست که شماری از عوامل نظامی و هستهای جمهوری اسلامی که نامشان هرگز منتشر نشده بود و افکار عمومی آنها را نمیشناخت نیز در عملیات نظامی اسرائیل کشته شدند! درواقع «خطر» نه از سوی افکار عمومی بلکه از مسیر حفرههای امنیتی عمیق در خود رژیم ناشی میشود و بدون اعلام اسم فرماندهان تازه منصوب شده نیز آنها امنیت ندارند!
شادمانی که از نزدیکترین چهرههای نظامی نزدیک به خامنهای بود در حالی در تهران هدف قرار گرفت که از سطح بالایی از محافظت و تأمین امنیت قرار داشت، با اینهمه در یک عملیات پیچیده حذف شد.
به گفته ارتش اسرائیل، در «عملیات مشترک بین مدیریت اطلاعات نظامی و نیروی هوایی اسرائیل» و بر اساس اطلاعات دقیق و «فرصتی ناگهانی»، جنگندههای اسرائیل «یک مرکز فرماندهی فعال در قلب پایتخت ایران را هدف قرار دادند و علی شادمانی را از بین بردند.»
منابع غیررسمی گزارش دادند که شادمانی در جلسهای مخفی با برخی فرماندهان در کوههای شمال تهران حضور داشت که آن جلسه لو میرود و مورد حمله اسرائیل قرار میگیرد. گفته میشود شادمانی و چند نفر دیگر موفق به فرار شده بودند که ۱۲ ساعت بعد، توسط اسرائیل شکار شدند. برخی منابع ادعا میکنند او حدود ۱۲ ساعت در ارتفاعات شمال تهران توسط پهپادها تعقیب میشد.
از مأموریتهای اصلی «قرارگاه خاتمالانبیاء» فرماندهی عالی عملیاتهای مشترک نظامی میان نیروهای مختلف (سپاه، ارتش، بسیج، ناجا و سایر نهادهای امنیتی) در شرایط جنگ است. این قرارگاه همچنین عهدهدار برنامهریزی دفاعی در برابر تهدیدات خارجی، به ویژه تهدیدات استراتژیک است، بنابراین فرماندهی آن از اهمیت ویژه برخوردار است و نمیتواند به صورت ناشناس و مخفی، آنهم به عنوان یک مقام رسمی، چیزی را «فرماندهی» کند!