بهزاد معصومی – ملتی که سال‌هاست در سکوت فریاد می‌زند؛ مردمی که در خیابان‌های غبارآلود بجای آزادی اشک را تنفس می‌کنند و نسلی که امیدش را پیش از جوانی دفن کرده، سزاوار نیست که همچنان در زنجیر بماند. آنچه امروز در ایران جریان دارد، چیزی فراتر از استبداد سیاسی یا انحصار مذهبی است. این یک اِشغال روانی، یک آپارتاید مقدس و یک حکومت ترور در لباس ایمان است. ولایت فقیه نه‌فقط یک نظریه فقهی و نه صرفاً یک مدل حکومتی بلکه ابزار سلطه بر جان و قلب انسان‌ها و استقرار نظام وحشت بر زندگی آنهاست. رژیمی که به نام خدا انسان را تحقیر می‌کند و به نام امنیت، آزادی را می‌بلعد و به مرور زمان ترس را تقدیس می‌کند و ظلم را قداست می‌بخشد.
اما ملت ایران مردمی هستند با حافظه تاریخی کهن از کوروش تا خیابان‌های امروز. آنها می‌دانند در اعماق این تاریکی نوری هست… نوری که نه از موشک می‌آید نه از سیاستمدارانی که امروز وعده می‌دهند و فردا فراموش می‌کنند بلکه از خودشان و از شعله وجدان جمعی برمی‌خیزد که هرچند زخمی شده خاموش نشده.
تا زمانی که نظام ولایت فقیه پابرجاست خاورمیانه رنگ صلح نخواهد دید زیرا این نظام منبع ایدئولوژی خشونت است. صدور انقلاب نیابت امام زمان و جهاد با جهان آزاد فقط چند عبارت و شعار خالی نیستند بلکه پروژه‌هایی برای ناآرام‌کردن زندگی در داخل و خارج از مرزهای ایران در لبنان و یمن و سوریه و تا قلب اروپا وآمریکاست.
پایان این نظام نه به معنای تحقیر مردم دیندار است و نه به معنای نابودی هویت برخی است که خود را مؤمن و مسلمان می‌دانند. بلکه آغاز آشتی دین با انسان، ایمان با اخلاق و قدرت با شرافت است. همانگونه که گاندی می‌گفت: «آزادی زمانی معنا دارد که به دیگران نیز آزادی بدهد» ایران تنها زمانی آزاد خواهد شد که از صادرکننده ترس به پرچمدار آشتی بدل گردد.
باید با صبر اما با شجاعت ایستاد. ایستاد نه با تفنگ بلکه با حقیقت! نه با نفرت بلکه با وجدان. زیرا این نظام برخلاف آنچه تظاهر می‌کند بیش از هر چیز از آگاهی و مهربانی می‌ترسد. از جوانی که از مرگ نمی‌ترسد؛ از مادری که اشک‌اش را فرو نمی‌برد؛ از معلمی که در تاریکی هم درس آزادی می‌دهد.
و روزی خواهد رسید که نه با انفجار بلکه با بیداری زنجیرها می‌افتد. نه به دست سربازان و نظامیان بلکه به اراده ملت ایران. پایان ولایت فقیه پایان حاکمیتی خواهد بود که از انسان برده می‌سازد و از خدا زندانبان. و در آن روز نه فقط ایران، بلکه تمام منطقه نفس تازه‌ای خواهد کشید. بدون ترور، بدون شعار «مرگ بر…»، بدون وحشت از آزادی.
آن روز خاورمیانه نه در آتش، که در آفتاب آشتی خواهد درخشید.
*دکتر بهزاد معصومی تحلیلگر سیاسی
