شکوه میرزادگی – اخیراً دو فعال حقوق بشری، آقایان دکتر محمد ملکی و محمد نوریزاد، در نامهای خطاب به دبیرکل سازمان ملل و خانم عاصمه جهانگیر (گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران)، از قتل عام دههی شصت در ایران، به عنوان کشتار هولوکاستی یاد کرده و خواستهاند تا از آن واقعه با عنوان «هولوکاستِ شیعی در ایران» یاد شده و سران جمهوری اسلامی ایران در مجامع حقوقی و بینالمللی به محاکمه کشیده شوند.
تلاش این آقایان، چون همهی کسان دیگری که کشتار دههی شصت را یک نوع «نسل کشی» می نامند، قابل تقدیر است؛ به ویژه که این مبارزین در ایران هستند و چنین حقطلبیهایی در ایران زیر سلطهی جمهوری اسلامی شرافت و شجاعت زیادی میخواهد. اما من، با کمال احترام به این دو بزرگوار، فکر میکنم که «عنوان هولاست شیعی» برای چنان کشتاری درست نیست و چنین عنوانی میتواند به شدت سوء تفاهم برانگیز باشد.
نخست اینکه روشن نیست صفت «شیعی» به کشتارکنندگان بر می گردد یا کشتهشدگان و اگر منظور کشتارکنندگان است، به نظر میرسد که بهتر باشد به جای «هولاکاست شیعی» ترکیب «هولاکاست جمهوری اسلامی» به کار رود؛ چرا که همهی ما میدانیم هر شیعهای راضی به چنین کشتار فجیعی نیست.
دوم اینکه اگر منظور کشتهشدگان باشند آنگاه همه میدانیم که در این کشتار بسیارانی نه تنها شیعه نبودند، بلکه اصلاً مذهبی نداشتند و، ندیده گرفتن آنها اگر اهانتی نباشد، حتماً نوعی بیتوجهی نسبت به حق آنها برای داشتن مذهبی دیگر یا بی مذهبیست.
امیدوارم که این مبارزین به این نکته توجه کرده و اصطلاح درست را در نامه خود به کار گیرند.