کارزار جهانی برای آزادی امید کوکبی دانشمند جوان ایرانی از زندان جمهوری اسلامی

شنبه ۳ آبان ۱۳۹۳ برابر با ۲۵ اکتبر ۲۰۱۴


کیهان آنلاین – ۴ آبان ۹۳ – امید کوکبی، دانشجوی نخبه و فیزیکدان ایرانی متخصص در رشتۀ لیزر و اُپتیک و فوتونیک  در حال تکمیل تحصیلات دکترای خود در دانشگاه تگزاس در شهر آستین بود. وی در بهمن ۱۳۸۹ پس از دیدار با بستگان خویش درایران در راه بازگشت به آمریکا، در فرودگاه دستگیر شد و در دادگاه به ۱۰ سال زندان محکوم شد. کوکبی که ازچند مشکل جسمی نیزرنج می‌برد- که مورد درمان نیز قرارنگرفته‌اند-  تا کنون سه سال ازدورۀ محکومیت خود را سپری کرده است.

 امید کوکبی  در سال ۱۳۹۲ در نامۀ سرگشاده‌ای از زندان اوین اعلام کرد دستگیری وی به دلیل تن ندادن او به فشارِهای مأموران امنیتی برای همکاری در یک پروژۀ تحقیقاتی نظامی صورت گرفته است. این جوانِ نخبۀ ۳۲ ساله ایرانی عضو جامعۀ فیزیک آمریکا (SPA) نیز هست. «جامعه فیزیک آمریکا» سازمان بسیار معتبری است با پنجاه هزار عضو که نشریۀ وزین علمی «نیچر» را منتشر می‌کند.  در سال ۲۰۱۳ امید کوکبی از سوی این سازمان جایزۀ آندره ساخاروفِ-  مدافع و فعالِ برجسته حقوق بشر در شوروی سابق-  را دریافت کرده است. دلیل اعطای این جایزۀ معتبر به امید کوکبی “شهامت او در امتناع از استفاده از دانشِ فیزیک خود در پروژه‌هایی است که وی برای بشریت مضر می‌داند“ اعلام شده است. سازمان عفو بین‌الملل امید کوکبی را یک زندانی عقیدتی می‌داند که به دلیل امتناع از شرکت  در تحقیقات نظامی جمهوری اسلامی و با استناد به اتهامات واهی به زندان افتاده است.

حال هیئتی متشکل از سازمان عفو  بین‌الملل، کمیته دانشمندان دل‌نگران و کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران، صبح روزسه شنبه ۲۸ اکتبر طوماری شامل هزاران امضاء را که برای آزادی امید کوکبی جمع‌آوری شده به همراه نامه‌ای که از سوی این سازمان‌ها و انجمن فیزیک آمریکا تهیه شده به نمایندگیِ جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد  تحویل خواهد داد. در میان هزاران امضاء و نامه ،‌نامه‌ای نیز از حدود ۳۰ نفر از دریافت کنندۀ جایزۀ فیزیک نوبل در فاصلۀ بین سال‌های ۱۹۷۲ و ۲۰۱۳ خطاب به رهبر جمهوری اسلامی وجود دارد که پیش از این در نشریه «نیچر» انتشار یافته بود. در این نامه، دریافت‌کنندگان جایزۀ نوبل، مانند سازمان عفو بین‌الملل، اتهام امید کوکبی را، اتهامات «واهی» نامیده و تأکید کرده‌اند که روابط کوکبی با محافل علمی «مربوط  به روابط علمی وی با موسسات دانشگاهی در خارج از ایران” بوده است.

اعضای این هیئت در برابرمحل نمایندگی جمهوری اسلامی درسازمان ملل متحد سخنانی ایراد خواهند کرد و نامه‌ها و امضاءها را قبل از تحویل  به دفترنمایندگی رژیم ایران به حاضران نشان خواهند داد. آنها در ضمن خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط امید کوکبی خواهند شد تا او بتواند برای درمان فوری مشکلات متعدد و حاد جسمی خود هر چه زودتراقدام کند.

تحویل امضاءها نقطۀ اوج تلاش‌هایی است که این سازمان‌ها از زمان دستگیری امید کوکبی در ژانویۀ سال ۲۰۱۱ آغاز کرده‌اند. در عین حال،  زمان تحویل این امضاءها بسیار مهم است زیرا به دنبال تلاش‌های هماهنگ این سازمان‌ها و هزاران فعال حقوق بشر برای آزادی امید کوکبی در سراسر جهان، دیوان عالی کشور جمهوری اسلامی  اخیرا حکم محکومیت ده سالۀ او را مغایر با قانون تشخیص داده و اعلام کرده  پرونده او را بازنگری خواهد کرد.  تاریخ ۲۸ اکتبر هم‌چنین روزی است که در آن دکتر احمد شهید، گزارشگر ویژۀ سازمان ملل گزارش خود را در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران به سازمان ملل ارائه خواهد داد. در عین حال کارنامۀ حقوق بشر جمهوری اسلامی نیز در همایش دوره‌ای و جهانی (RPU) در شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو از تاریخ ۳۱ اکتبر مورد بررسی قرارخواهد گرفت.

نامه برندگان نوبل که خطاب به رهبر جمهوری اسلامی نوشته شده ودر آن درخواست آزادی کوکبی شده توسط این برندگان جایزۀ فیزیک نوبل امضاء شده است: لئون نیل کوپر (۱۹۷۲)،  برایان دیوید جوزفسون (۱۹۷۳)، آنتونی هیویش (۱۹۷۴)، برتون ریکتر (۱۹۷۶)، ساموئل چائو چانگ تینگ (۱۹۷۶)، فیلیپ و. اندرسن (۱۹۷۷)، آرنو آلان پنزیاس (۱۹۷۸)، شلدون لی گلاشو (۱۹۷۹)، جیمز کرونین (۱۹۸۰)، نیکولاس بلومبرگن (۱۹۸۱)، کلاوس فون کلیتسینگ (۱۹۸۵)، جک اشتینبرگر (۱۹۸۸)، دیوید ام. لی (۱۹۹۶)، داگلاس دی. اوشروف (۱۹۹۶)، کلاود کوهن-تانوژی (۱۹۹۷)، ویلیام دی. فیلیپس (۱۹۹۷)، دانیل تسوی (۱۹۹۸)، اریک اِ. کورنل (۲۰۰۱)، وولفگانگ کترله (۲۰۰۱)، ماساتوشی کوشیبا (۲۰۰۲)، آلکسی آبریکوسوف (۲۰۰۳)، آنتونی لگت (۲۰۰۳)، دیوید پولیتزر (۲۰۰۴)، دیویت جِی. گروس (۲۰۰۴)، جان هال (۲۰۰۵)، جان مدر (۲۰۰۶)، توشیهیدِ ماساکاوا (۲۰۰۸)، کنستانتین نووسِلف (۲۰۱۰) آندره گایم (۲۰۱۰)، دیوید جِ. واینلند (۲۰۱۲)، و پیتر و. هیگز (۲۰۱۳).

به دنبال انتشار نامه برندگان نوبل در نشریۀ معتبر نیچر، امید کوکبی در پیامی از داخل زندان که در اختیار کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران قرار گرفته است، با سپاس از اقدام نویسندگانِ نامه گفته است که نامۀ این شخصیت‌های برجستۀ علمی  به رهبرجمهوری اسلامی برای آزادی وی «اقدامی انسانی و اخلاقی» و نیز نشان‌دهندۀ پشتیبانی آنها از ارتقای علم در راه آرمان‌های صلح‌جویانه بشری و بیانگر وجدان  بیدار دانشمندان جهان درعالی‌ترین سطوح در جلوگیری از به کژراهه رفتن استفاده ازعلم و تکنولوژی است.

در این نامه آمده است: ” افتخار بزرگ و کم نظیری برای من، به عنوان عضو کوچکی از جامعۀ بزرگ علمی جهان است که شما دانشمندان طراز اول دنیا و برندگان جایزه نوبل فیزیک در اقدامی انسانی و اخلاقی نامه‌ای را به رهبر جمهوری اسلامی ایران ارسال نمودید و در آن درخواستِ آزادی و بازگشت من به دانشگاه و عرصۀ کار پژوهشی را کرده‌اید. بدین وسیله از این اقدام امیدبخش و ارزشمند شما تشکر می‌کنم. “

گفتنی است که ماز جبرانی، هنرمند ایرانی‌تبار آمریکایی نیز در چند روز گذشته با انتشار ویدئویی به کارزار آزادی امید کوکبی پیوسته است.

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=2061