آتش نیم مُرده را
باز بیا! بِدَم! بِدَم! (رضا مقصدی)

چهره به چهره گشته‌ام
با نفَس سپیده دم.
پرده به پرده، می‌دَرَم
لحظه‌ی اضطراب را.

ماه ، ز پیشِ چشم من
دل‌نگران، عبور کرد.

آه ، درونِ دفترم
شادی ِ زخم خورده را
صفحه به صفحه، دور کرد.

پرده ، کنار می‌زنم
از گُلِ پُشتِ پنجره.
زردترین ترانه را 
می‌شنوم ز حنجره.

چهره به چهره گشته‌ام
با نَفس سپیده دم.

آتش نیم مُرده را
باز بیا! بِدَم! بدَم !