«بیست و هفت واگن پر از پنبه» تنسی ویلیامز پس از سلاخی و افزودن دیالوگ های جدید به اجرا در آمد
نمایش« ۲۷ واگن پر از پنبه» نوشته تنسی ویلیامز پس از سی و هفت سال ممنوعیت و با سلاخی بسیاری از صحنه‌های آن به کارگردانی حمیدرضا فراهانی در سالن استاد خسروی مجموعه نمایشی «سه نقطه» به روی صحنه رفته است.
نمایشنامه «بیست و هفت واگن پر از پنبه» اگر چه از جمله نمایشنامه‌های معروف و شاخص تنسی ویلیامز به شمار نمی‌آید ولی کمدی بحث برانگیزی است که نفوذ مادیات به حریم‌های شخصی و نادیده انگاشتن اخلاقیات را به نمایش می‌گذارد.
در این نمایشنامه تنسی ویلیامز رقابت دو تاجر پنبه را روایت می کند. «جیک» صاحب دستگاه پنبه پاک‌کنی، کارخانه پنبه «سیلوا» را می سوزاند تا به سود مالی خوبی برسد. اما این دو نفر در این بازی از «فلور» همسر جیک سوء استفاده می کنند تا به هم ضربه بزنند. الیا کازان کارگردان شناخته شده با اقتباس از این نمایشنامه، یک فیلم کمدی در سال ۱۹۵۶ با عنوان «Baby Doll» ساخته است. هم‌چنین «مریل استریپ» در نمایشی که در سال ۱۹۷۴ اجرا شد، نقش سیلوا را بازی کرده است.
اما این نمایشنامه به سیاق کمدی الیا کازان در ایران به روی صحنه نرفته و آن چنان که حمیدرضا فراهانی کارگردان این نمایش عنوان کرده، با «اصلاحات» بسیاری همراه بوده و حتی دیالوگ‌های جدیدی هم برای آن نوشته شده است!
حمیدرضا فراهانی کارگردان این نمایش با اشاره به نمایشنامه‌خوانی این متن در کافه اداره تئاتر، و استقبال خوبی که از آن شد، گفت: پس از این نمایشنامه‌خوانی، پیشنهاد این همکاری از طرف آقای محسنیان به عنوان تهیه کننده به من داده شد و من هم از این فرصت استقبال کردم.
کارگردان این نمایش که دریافت مجوز اجرا برای این نمایشنامه را محال می دانسته، دلایل دریافت مجوز آن را همکاری و حسن نیت گروه اجرایی و قبول کردن «برخی تعهدات» دانسته است.
او در ارتباط با شروع تمرینات این کار گفت: به دلیل اتفاقات خوبی که برای کار پیش آمد، درنگ را جایز ندانستم و بلافاصله تمرینات را شروع کردیم. تمرینات این کار به صورت بسیار فشرده و در طول یک ماه انجام شد.
فراهانی افزود: با وجود اینکه خیلی از افراد با من همکاری نکردند، خوشبختانه مسئولین سالن به بنده اطمینان کردند و منتظر گرفتن مجوز ماندیم و تمرینات را ادامه دادیم. در غیر این صورت و اگر این همکاری به این شکل وجود نمی داشت، این کار به روی صحنه نمی رفت.
فراهانی در ارتباط با لزوم اجرای این متن در این دوران گفت: این نمایش نشان می دهد آدم‌ها می‌توانند درست رفتار کنند اما یک اتفاق و اعمال فشار باعث می شود که اخلاقیات را فراموش کنند و رفته رفته به مرزی برسند که حتی خانواده‌شان را نیز فراموش و یا قربانی کنند! ما این مسائل را فقط نمایش می‌دهیم.
این کارگردان هم‌چنین در ارتباط با حذف و اضافاتی که در متن اعمال شده، اضافه کرد: یک سری اصول در این حرفه وجود دارد که باید به آنها پایبند بود و به اقتضاء زمان پیش رفت! اما طبق فرمایش استادم جناب دکتر کوپال، رسالت اول نمایش سرگرم کردن تماشاچی است و به همین دلیل طنزمایه‌هایی به کار افزودیم که نمایش روند خشکی نداشته باشد!
او با بیان اینکه دیالوگ‌هایی هم به کار اضافه شده گفت: غیر از این، دیالوگ‌هایی هم برای روشن‌تر شدن یک سری اتفاقات به متن اضافه شده بود و من ترجیح می دادم که نباشد. در مورد حذفیات هم کلماتی بود که خودمان هم می‌دانیم و امکان استفاده از آنها وجود ندارد؛ با این حال در بازبینی کار را بدون کوچکترین حذفی اجرا کردیم تا همان جا با بازخوردش مواجه شویم. جالب این بود که توقع حذفیات بیشتری را نیز داشتیم و در این کار سعی داشتم با استفاده از طنز موقعیت تماشاچی راضی باشد و محتوای نمایش را نیز انتقال دهد.
«بیست و هفت واگن پر از پنبه» پیش از انقلاب با کارگردانی اکبر زنجانپور اجرا شد و اکنون پس از سی و هفت سال دوباره با دستکاری به روی صحنه رفته است. این نمایش اواخر سال گذشته میلادی توسط کارگردان ایرانی دیگری «علی فومنی مرتضوی» در امارات متحده عربی اجرا شد.
