ویرانی و یا نابودی آثار تاریخی قبل از اسلام ایران و یا آثار تاریخی غیر مذهبی ایران یکی از روش های معمول جمهوری اسلامی است. این حکومت زیر پوشش «عمران و آبادی» از جاده کشیدن گرفته تا کانال های آب و سیم کشی برق و تلفن، آن هم درست در نزدیک و یا در قلب آثار تاریخی کار خودش را انجام داده است. معلوم نیست که سرزمینی با آن وسعت که ما داریم چگونه باید این نوع عملیات درست در میان یا در حریم آثار تاریخی باشد.
آخرین خبر این که حالا نوبت شهر باستانی ـ زیرزمینی «سامن»، که به آن بزرگترین شهر دست ساخت ایران، می گویند شده است. شرکت مخابرات با قراردادن تاسیسات برقی خود در حریم این شهر که از دوره اشکانیان تا کنون باقی مانده است کلنگ ویرانی آن را زده است.
کارشناسان می گویند که «این اقدام نه تنها امکان هرگونه پیشرفت در کاوش‌ها را می‌گیرد، بلکه از آنجایی که همه‌ی تاسیسات مخابراتی مانند سیم‌های تلفن و فیبر نوری از میان این مجموعه خواهد گذشت» هم از ارزش و اعتبار آن خواهد کاست و هم به متروکه شدن آن کمک خواهد کرد.
فقط نادان ها و دشمنان تاریخ و فرهنگ ایران می توانند بگویند که این اعمال عمدی نیست و دولت و حکومت از آن خبری ندارند. امکان این که چنین عملیاتی بدون مجوز سازمان میراث فرهنگی که زیر نظر مستقیم دولت اداره می شود وجود ندارد.
کمیته بین المللی نجات پاسارگاد
