همه زنان جزیره هنگام از طریق صید ماهی و به طور مستقل از مردان امرار معاش می‌کنند. آنها هر صبح با چادرهای رنگی سوار بر قایق‌های چوبی، قلاب‌ها را به دل دریا می‌سپارند تا هزینه زندگی خودرا از طریق ماهیگیری تامین کنند.
به گزارش ایسنا، تقریبا همه زنان جزیره هنگام ماهیگیر هستند و صید را بدون کمک مردان و به تنهایی انجام می‌دهند و هر کدام برای خود قایق پارویی دارند، روش صید زنان در هنگام، کاملا سنتی و با استفاده از قلاب ماهیگیری است.
فاطمه اربابی، از قدیمی‌ترین زنان صیاد در جزیره هنگام است، حدود ۶۰ سال سن و شش فرزند دارد و از زمانی که ازدواج کرده برای گذران زندگی، هر روز پا به پای همسرش دل به دریا زده است. او هر صبح زود سوار بر قایق ماهیگیری‌اش می‌شود، در دل خلیج فارس پارو می‌زند، همین که از جزیره کمی‌فاصله گرفت، نخ قلاب را به آب می‌اندازد و صید را آغاز می‌کند، قایق‌های کوچک و پارویی زنها برخلاف قایق‌ها و لنج‌های صیادی خیلی عادت ندارند از خانه دور شوند. او هر نوع ماهی را صید می‌کند و آنهایی را که قابل استفاده هستند می‌فروشد. خودش به بازار ماهی فروش‌ها نمی‌رود، این کار همسرش است، مثل همه زنان و مردان جزیره هنگام. ماهی‌ها در جزیره به دست مشتری نمی‌رسد، بندرگاه سرزمین اصلی، همان جایی است که ماهی‌های صید شده این زنان در آن به فروش می‌رسد.
اربابی می‌گوید: اگر هوا خوب باشد، دو مرتبه در روز به صید می‌رویم، یک بار بعد از نماز صبح که تا ظهر روی آب هستیم و بار دیگر بعد از ظهرها که کار معمولا تا قبل از غروب ادامه دارد.
به گفته او، ماهیگیری زنان در جزیره هنگام تقریبا پیشه‌ای موروثی شده است، بیشتر زنها، پیر و جوان از قدیم ماهیگیری می‌کنند، جوان‌ها از مسن‌ها یاد گرفته‌اند و حالا با علاقه کار می‌کنند.
او می‌افزاید، وقتی هوا خراب است، فقط یک بار به دریا می‌رویم، گاهی شاید همان یک بار هم نتوان رفت. روزهایی هست که روزی دریا زیاد می‌شود، یک روزهایی هم هیچ ماهی به سر قلاب نمی‌آید. گاهی حتی به اندازه یک وعده غذا، ماهی صید نمی‌کنیم. دریا این طور است دیگر.
او و زنان دیگر جزیره هنگام، روزهایی که به گفته خودشان هوا خراب است و نمی‌توانند دل به دریا بزنند، در ساحل نقره‌ای هنگام، زیورآلات و صنایع دستی را که زنان جوان‌تر جزیره با صدف درست می‌کنند می‌فروشند.
فاطمه اربابی در مورد میزان فروش ماهی می‌گوید، حالا که ماهی گران شده، اگر بتوانیم روزی ۱۰ کیلو هم ماهی صید کنیم، خوب است و می‌توانیم زندگی را بچرخانیم، اما کاملا شانسی است، یک روز ماهی زیاد است و یک روز هیچی نیست.
او همچنین می‌گوید، بیشتر زنان جزیره که صیادی می‌کنند برای خودشان قایق دارند و آن را با همان پول صیادی خریده‌اند.
به گزارش ایسنا، زنان جزیره هنگام جز ماهیگیری، لباس‌های محلی می‌دوزند، سوزن‌دوزی می‌کنند و اوقات بیکاری در جزیره‌ای که گردشگران بیشتر برای تماشای دلفین‌ها و ساحل نقره‌ای این جزیره به آن قدم می‌گذارند، صدف دریایی، روغن کوسه و ادویه‌جات محلی هم می‌فروشند. دکه‌های صنایع دستی این زنان در اسکله‌ی هنگام برپا است و کمتر کسی از افسانه‌هایی که پشت آن برقع‌های قرمز و طلایی پنهان شده خبر دارد.
