ایران امیدوار است که بتواند یک پروژه بزرگ را در سواحل دریاى خزر برای تولید یک خوراک لذیذ و گران‌قیمت که می‌تواند اقتصاد ایران را پس از تحریم إز شرایط بحرانی نجات دهد راه اندازى کند. این خوراکى لذیذ خاویار است.
زمانى ایران یکی از بزرگترین صادرکنندگان بهترین انواع این غذاى تجملی و گران بود به طورى که در سال ٢٠٠٠ توانست بیش از ۴٠ تن تخم ماهى خاویار صادر کند اما سال گذشته به دلیل کاهش ذخایر ماهى و تحریم‌هاى اقتصادی از طرف قدرت‌هاى جهانى به دلیل برنامه هسته‌اى ، صادرات خاویار به یک تن کاهش پیدا کرد. حال با احتمال لغو تحریم‌ها، این امید ایجاد شده است که تجارت این ماده غذایی منحصر به فرد دوباره احیا شود.
اسحاق اسلامى مدیر یک مزرعه خاویار در دهکده ساحلى گلدشت ابراز امیدوارى مى کند که ایجاد ارتباط بین ایران و جامعه جهانى راه را براى صادرات خاویار ایران هموار سازد.
وى همچنین گفت، براى ما مزرعه‌داران فرق چندانى هم نمى‌کند که أین محصول را به کشورهاى اروپایى بفرستیم و یا به آمریکا صادر کنیم.
به گزارش آسوشیتد پرس، این مزرعه و مزرعه‌هاى اطراف آن که استخر‌هاى آنها با آب دریاى خزر پر مى شود حدود نیم میلیون ماهى آزاد خاویار تولید مى‌کنند.
اسحاق اسلامی از سال ۲۰۰۵ یک پروژه ۱۰۰ میلیون دلاری را شروع کرده اما این پروژه ۱۲ سال طول می‌کشد تا تخم ماهی به بلوغ برسد و به خاویار تبدیل شود.
حدود ۱۱۰ هزار ماهی این مزرعه، از نوع بلوگا هستند که بهترین نوع خاویار را از تخم‌هایی به رنگ طوسی- نقره‌ای تولید می‌کنند. این نوع خاویار گران‌ترین نوع خاویار در جهان به شمار می‌رود.
بنا به این گزارش، این مزرعه ماهی در نظر دارد تا سه سال آینده ۳۰ تن خاویار نمک‌سود شده و ۲ هزار تن گوشت ماهی خاویارصادر کند.
همچنین اسلامی پیش‌بینی می‌کند که ایران بتواند سالانه ۹۰ میلیون دلار از صادرات خاویار درآمد داشته باشد. آمریکا، اروپا و ژاپن به طور سنتی بزرگترین بازار مصرف خاویار ایران هستند.
اسلامی در این زمینه توضیح مى‌دهد، درآمد سالانه ما در سال ۲۰۱۸ به لحاظ ارزش برابری با ۲ روز صادرات نفت خام کشور خواهد بود.
به گزارش اوپک، ایران در حال حاضر تقریبا یک میلیون بشکه نفت خام به مبلغی بالغ بر ۴۲ دلار در هر بشکه در روز صادر می‌کند، مبلغی معادل با قیمت صادرات آمریکا .
بنا بر این تولید خاویار با برنامه‌های دولت ایران برای کاهش وابستگی به در‌آمدهای نفتی و تقویت صادرات مطابقت دارد.
ناصر اکتایی، تحلیلگر صنعتی در این زمینه مى‌گوید: بر اساس توافق هسته‌ای و برداشتن تحریم‌های تجاری و محدودیت‌های بانکی، آمریکا نیز واردات برخی از محصولات ایرانی را از جمله فرش، پسته، و خاویار را که صادرات آن از ایران از سال ۲۰۱۰ به این کشور متوقف شده است را از سر می‌گیرد .
اکتایی همچنین مى‌افزاید، در صورتی که صادرات خاویار به آمریکا (که یکی از بزرگترین واردکنندگان خاویار از ایران است) امکان‌پذیر شود، خون دوباره‌ای به این صنعت تزریق خواهد شد ودر ضمن این که ارز بیشتری وارد کشور می‌شود و اقتصاد ایران رونق می‌گیرد.
همچنین بر طبق این گزارش، مزرعه قره برون در مساحتی معادل با ۸۰ هزار متر مربع که با مدیریت اسحاق اسلامی اداره می‌شود، در معرض خطر تخم‌ریزی بیش از حد، صید‌های بی رویه و آلودگی دریای خزر قرار دارد که سبب تخریب منابع تولید خاویار می‌شود که ۹۰ درصد خاویار دنیا را صادر می‌کند. به همین دلیل بیم این می‌رود که نسل ماهی بلوگا با انقراض مواجه شود.
بر طبق این گزارش، ممنوعیت جهانی موقت در صید ماهی خاویار آزاد در سال ۲۰۰۱ به کشورهاى تولید کننده تحمیل شد و در این راستا ۵ کشور در منطقه سواحل دریای خزر توافق کرده‌اند که که این ممنوعیت گسترش پیدا کند. گفته مى‌شود صادرات خاویار در حال حاضر با سهمیه بندی مواجه است.
مزرعه گلدشت یکی از چندین مزرعه‌ای است که درسایت ۳۱۰ کیلومتری در شمال تهران به تولید خاویار معروف است.
حسن حبیب نژاد مدیر عامل شیلات مازندران در این زمینه مى‌گوید: در این سایت تولید خاویار، ۲۰۰ مورد فرصت شغلی ایجاد شده است و ما امیدواریم این تاسیسات به پایتخت خاویار جهان تبدیل شود.
اسحاق اسلامی نیز در این زمینه برنامه‌های بزرگی دارد ودر این‌باره توضیح می‌دهد: علاوه بر صادرات خاویار و گوشت ماهی، ما همچنین روغن خاویار و لوازم آرایشی نیز تولید خواهیم کرد.
وی همچنین می‌گوید، از پوست ماهی خاویار می‌توان چرم خوبی ساخت. روده ماهی خاویاری می‌تواند به نخ بخیه تبدیل شود. این ماهی هیچ ماده زائدی ندارد. همچنین ما می‌توانیم از تاسیسات خود برای جذب گردشگر استفاده کنیم و گردشگران تشویق به خرید خاویار مرغوب و دیگر محصولات شوند.
مزرعه‌های تولید ماهی خاویار در وسعت‌های کوچک در سال‌های اخیر در سراسر ایران تاسیس شده‌اند که یکی از آنها در منطقه بیابانی در مرکز ایران و دیگری درشهر قم است.
محمد تقی برخورداری، تولیدکننده ماهی خاویاری قم که استخرهای خود را با آب‌های شور چاه‌ها پر می‌کند، در این‌باره می‌گوید: بانک‌ها به ما وام نمی‌دهند و حتی مقامات با تولید ماهی خاویار در بیابان مخالف هستند. اما من کار خودم را مى کنم چرا که معتقدم هیچ چیز غیرممکنى وجود ندارد، اگر شما عزم و اراده داشته باشید.
