مهندس عبدالحمید اشراق به ابدیت پیوست

مهندس عبدالحمید اشراق که مدتی دراز گرفتار سکتۀ مغزی بود و با تمام وجود در کنار همسر فداکار و نزدیکانش با بیماری مبارزه می‌کرد بالاخره روز نهم دسامبر زندگی را بدرود گفت.

مهندس اشراق در سال ۱۹۳۱ در شیراز دیده به جهان گشود. سی وچهار سال بعد در سال ۱۹۶۵ از دانشکدۀ بوزار Beaux Arts فرانسه که شهرتی جهانی دارد در رشتۀ معماری فارغ‌التحصیل شد و سپس همچنان به فرمان طبع کنجکاو و تکامل‌طلب خود، تحقیقات و تحصیلات خویش را در مرکز  پژوهش و شهرسازی و همچنین مرکز تونی گارنیه Tony Garnier ادامه داد و یک سال بعد آن را به ‌پایان رسانید.

وی پس از بازگشت به ایران از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۶۹ به‌عنوان استاد معماری در دانشگاه ملی ایران به آموزش دانشجویان پرداخت و سپس مؤسسه مهندسی مشاور اساکو Esaco را به ‌وجود آورد و خود مدیریت آن را که ۵۰ مهندس و نقشه‌کش درخدمت داشت، به‌عهده گرفت. مهندس اشراق از سال ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۸ مجله‌ای به‌ نام  «موسیقی ایران» به ‌زبان فارسی و سپس بین سال‌های ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۹ مجلۀ  «هنر و معماری» را به زبان‌های فارسی و فرانسوی منتشر کرد.

مهندس اشراق همچنین ۱۵جلد کتاب دربارۀ  «نقشۀ جامع شهرهای ایران» به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر ساخت و سپس با همکاری محسن فروغی، هوشنگ سیحون و محمدکریم پیرنیا  «شاهکارهای معماری ایران» را منتشر کرد. وی در سال ۱۹۵۳ مؤسسۀ ایرانی نقشه‌کشی و تهیۀ نقشۀ ساختمان را بنیاد نهاد. مهندس اشراق یکی از بنیان‌گذاران «اتحادیۀ معماران ایران» در سال ۱۹۶۸ است و تا سال ۱۹۷۹ دبیرکل این اتحادیه بود.

مهندس اشراق پس از انقلاب بنیان‌برانداز ایران به پاریس آمد. وی در این شهر نیز دست از خلاقیت و فعالیت برنداشت و ریاست سه انستیتوی فرهنگی  را به‌عهده گرفت. به‌علاوه ماهی یک بار ترتیب برگزاری یک نشست فرهنگی و ادبی را می‌داد.

مهندس اشراق در سی سال دوران تبعید، هرگز از پای ننشست. بیش از یک‌صد و پنجاه مقاله دربارۀ معماری و فرهنگ ایران به ‌رشتۀ تحریر درآورد و مهم‌تر از همه از سال ۲۰۰۱ یکی از اعضای هیأت امنای ایرانیکا، «دانشنامه ایران» (Encyclopedia Iranica)، بود که به‌ همت والای پروفسور احسان یارشاطر پایه‌گذاری شده است.

پروفسور یارشاطر پایه‌گذار و مدیر مرکز مطالعات ایرانی دانشگاه معروف کلمبیا درباره مهندس اشراق اظهار داشت: «اشراق یکی از فعال‌ترین افراد گروه امنای دانشنامه ایرانی بود. وی در طول سالیان دراز چه در آمریکا و چه در اروپا یکی از پرکارترین و وفادارترین اعضای گروه امنای ایرانیکا بود. نبود جدیت و پشتکار، همراهی و همفکری او برای این مؤسسه، ضایعه‌ای بزرگ است و جای او در دل و جان همۀ ما خالی خواهد ماند»

 کیهان لندن این ضایعۀ بزرگ را به همسر و بازماندگان، نزدیکان و دوستان بی‌شمار آن زنده‌یاد تسلیت می‌گوید و با خانواده‌‌ی وی از صمیم قلب ابراز همدردی می‌کند.