هوشنگ معینزاده – عبدالحمید اشراق یکی دیگر از تلاشگران فرهنگ ایران درگذشت و به ابدیت پیوست، تلاشگر سرسختی که کولهبار سنگینی از جلوههای رنگارنگ فرهنگ میهناش را تا پیرسالی به برنائی به دوش میکشید.
عبدالحمید اشراق در میان هموطنان خارج از کشورمان، همچون شمع فروزانی بود که با شعلههای جان خود، به عرصههای مختلف فرهنگ و هنر ایران، مانند معماری، نقاشی، موسیقی، ادبیات و غیره روشنائی میبخشید. در عین حال نیز کاوشگری خستگی ناپذیری بود که زوایای تاریک تاریخ فرهنگ کشورمان را میکاوید تا با یافتههای نو، به غنای فرهنگ میهنمان بیفزاید. در این عرصه نیز همیشه یار و یاور کاوشگران و پژوهشگران جوان میهنمان بود.
عبدالحمید اشراق در جمعآوری ایرانیان و معرفی و شناساندن چهرههای برجستۀ سرزمینمان، به سختی کوشش میکرد. توجه خاصی که او به جلسات ماهیانۀ انجمن توسعه و تجدد میداشت، نشانگر این امر بود. جلساتی که بسیاری از شخصیتهای فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، هنری و غیرۀ کشورمان، از اقصی نقاط دنیا در آن حضور به هم رساندند و در بارۀ مسائل مختلف کشورمان و جهان گفتگو کردند.
در طول سه دهۀ اخیر، بسیاری از هموطنان فرهیختۀ کشورمان، ما را ترک کردند و رفتند و یادشان گرامی است. اما تعدادی از آنان، نه تنها یادشان همیشه گرامیخواهد بود، بلکه جایشان هم در بین ایرانیان فرهنگدوست، همیشه خالی خواهد ماند، و مهندس عبدالحمید اشراق یکی از این هموطنان بسیار برجسته و خوب ما بود.
عبدالحمید اشراق، همانند زندهیادان شجاع الدین شفا، محمد عاصمی، منوچهر فرهنگ و بسیاری دیگر از بزرگان کشورمان که ما را ترک کردند، از رفتنشان غمگین نبودند، چرا که میدانستند، به قدر کافی از خود اثرات به یاد ماندنی باقی گذاشتهاند. و دیگر اینکه میدانستند که روز و روزگاری میباید بروند و به جمع یاران و دوستان خود که پیشاپیش آنها رفته اند، بپیوندند تا جمعشان جمع شود….
آنهائی که به دنیای دیگر باور دارند، میباید عبدالحمید اشراق را در میان دوستان خود که پیش از او رفته اند، شاد و شادمان تصور کنند. آنهائی هم که به دنیای دیگر باور ندارند، باید باورشان این باشد که دوست از دست رفتۀ ما، پس از هشتاد و چهار سال تلاش و کوشش پر ثمر، به آرامگاه ابدی اش رفت تا در آنجا آرام بگیرد و به آرامش برسد.
با این همه، من صمیمانه درگذشت این دوست فرزانه ام را به همسر و دخترعزیزشان تسلیت میگویم. به استاد دکتر احسان یارشاطر هم که در سه دهۀ گذشته مهندس اشراق عصای دست او و یاری رسان دانشنامۀ ایرانیکا بود، همینطور. و به دو دوست بسیار ارجمند او، سیروس فرمانفرمایان، یکی از نخستین پایه گذاران انجمن توسعه و تجدد که مهندس اشراق چندین سال اداره کنندۀ آن بود و سیروس آموزگار که یکی از ستونهای ستبر و استوار جلسات فرهنگی این انجمن به شمار میرفت، تسلیت میگویم و همینطور به همۀ دوستان و دوستداران « مهندس عبدالحمید اشراق»، تلاشگر فرهنگی سرشناسی که نام و یادش همیشه گرامیخواهد ماند.
پاریس – چهارشنبه ۹ دسامبر ۲۰۱۵