رضا مقصدی – عاشقم به هر بهانه، حرف می‌زنم.
خنده‌ات اگر ز جنسِ صبح
گریه‌ات اگر ز جنسِ شب
شادی‌ات اگر ز جنسِ شبنم است-
با تو! از تو! مهربان!
مثل یک ترانه، حرف می‌زنم.
واژه، واژه، شادی‌ام.
گرچه این زمانه، تلخ بگذرد.
خاطرات من ،خجسته گرچه نیست
پای آرزوی من، شکسته نیست.
تا بلندِ عاشقانه، بال می‌کشم.
آرزوی باغ‌های ناشکفته را
برگ‌های زخم خورده را
تا هوای سبزه‌ی شمال می‌کشم.
نازنین!
از شقایقی که با تو حرف می‌زند
یک نفَس، بچین!
