۱۴ نهاد و سازمان حقوق بشری با انتشار بیانیه‌ای نسبت به وضعیت جسمانی افشین سهراب‌زاده زندانی سیاسی کُرد ابراز نگرانی کرده‌اند.
۲۸ام اردیبهشت ماه کمپین بین‌المللی حقوق بشر گزارش داده بود که افشین سهراب‌زاده به دلیل خونریزی ناشی از ابتلا به سرطان روده با خطر مرگ روبرو است.
در بیانیه ۱۴ نهاد حقوق بشری از حکومت جمهوری اسلامی خواسته شده است که با توجه به اعلامیه جهانی حقوق بشر و قوانین داخلی جمهوری اسلامی و همچنین بر اساس مسوولیت اخلاقی و وجدان انسانی٬ زمینه درمان و مرخصی استعلاجی فوری این زندانی سیاسی را فراهم کند.
افشین سهراب‌زاده که از ۶ سال پیش در زندان میناب به سر می‌برد در سال ۱۳۹۴ نیز تحت عمل جراحی روده قرار گرفت اما عدم موفقیت در این عمل به عفونت و خونریزی داخلی او منجر شد.
او در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی مسوولان زندان به وضعیت جسمانی‌اش، در بیست و سوم فروردین سال جاری لبان خود را دوخت و برای چندمین بار دست به اعتصاب غذا زد.
در بیانیه سازمان‌های حقوق بشری آمده است که افشین سهراب‌زاده به دلیل هزینه‌های بالای درمان و ناتوانی خود و خانواده‌اش از پرداخت این هزینه‌ها، امکان پیگیری روند درمان را ندارد.
این در حالیست که بر اساس این بیانیه این زندانی سیاسی به دلیل ضبط مدارک شناسایی‌اش توسط ماموران امنیتی٬ امکان برخورداری از بیمه را نیز ندارد.
در بیانیه ۱۴ سازمان حقوق بشری آمده است که «آنچه در زندان‌ها بر سر زندانیان می‌آید، حتی با مواد موجود در آیین‌نامه‌های سازمان زندان‌های جمهوری اسلامی ایران نیز تعارض دارد».
بر اساس ماده ۱۱۳ آئین‌نامه اجرائی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور مصوب ۲۳ آذر ماه ۸۴ «محکوم به محض احساس کسالت جریان را به مسئول امور نگهبانی زندان اطلاع داده و با اخذ معرفی‌نامه به بهداری موسسه یا زندان اعزام و دارو و دستورهای لازم پزشکی را دریافت می‌دارد».
امضاءکنندگان این بیانیه همچنین از برخی زندانیان همچون اکبر محمدی، ولی الله فیض مهدوی، عبدالرضا جباری، امیرحسین حشمت‌ساران، امیدرضا میرصیافی، هدی صابر، ناصر خانی‌زاده،، افشین اسانلو و شاهرخ زمانی نام برده‌اند که به دلیل عدم رسیدگی یا اهمال قوه قضاییه در ارائه خدمات درمانی، در سال‌های اخیر جان خود را از دست داده‌اند.
افشین سهراب زاده که در خرداد ماه ۸۹ بازداشت شده به اتهام “محاربه” و “افساد فی الارض” از طریق ارتباط و عضویت در حزب کومله به ۲۵ سال زندان و تبعید به میناب محکوم شده است.
کمپین بین‌المللی حقوق بشر ایران٬ مرکز حامیان حقوق بشر٬ سازمان حقوق بشر ایران ٬ کمپین فعالین بلوچ و بنیاد سیامک پورزند از جمله امضاءکنندگان این بیانیه هستند.
