این روز‌ها اعتصاب فراگیر زندانیان سیاسی و عقیدتی به موجی بدل شده که هر روز شمار بیشتری زندانی به آن می‌پیوندند. اینان صدای اندیشه‌هایی هستند که به آنها شبیخون زده شده و گاه در زندان‌های ایران به فراموشی سپرده شده‌اند.
اعتصاب غذا و جلب افکار عمومی فریادی است برای رسیدن حق و حقوق خود در دستگاهی که نهادهای قضاییش گوشی برای شنیدن آن ندارند.
اعتصاب غذای شش زندانی عقیدتی از جمله احسان مازندرانی، جعفر عظیم‌زاده، محمدصدیق کبودوند، رسول رضوی، محمد عبدالهی و آیت مهرعلی‌بیگلو در زندان‌های مختلف ایران٬ در هفته‌ای که گذشت٬ آغاز این موج تازه بود.
اگرچه برخی از این زندانیان از نظر جسمی در وضعیت وخیمی به سر می‌برند٬ اما به نظر می‌رسد در بین آنها هستند کسانی چون کبودوند٬ حشمت‌الله طبرزدی یا مریم نقاش زرگران که مسوولان زندان‌ها در برابر یکی از خواسته‌های آنها واکنش نشان داده و آنان به طور موقت دست از اعتصاب غذا کشیده‌اند.
کبودوند٬ مووسس زندانی سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان و روزنامه نگار که (در اعتراض به پرونده‌سازی‌های جدید و عدم اجرای قانون تجمیع احکام و آزادی از ادامه حبس) از ۱۹ اردیبهشت‌ماه دست به اعتصاب غذای نامحدود زده بود از روزجمعه ۲۱ خردادماه اعتصاب غذای خود را به مدت یک ماه متوقف نموده است.
بر اساس گزارش سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان و بنا به گفته و تایید یکی از نزدیکان خانواده٬ این توقف اعتصاب در پی صدور و اجرای حکم برائت ایشان از اتهام‌های مطروحه در پرونده جدید توسط دادگاه انقلاب تهران و در پاسخ به درخواست‌های شخصیت‌های سیاسی، مدنی کرد و غیر کرد در ایران و کردستان و اروپا و ادامه اصرار و پافشاری دوستان و نزدیکان صورت گرفته است.
در عین حال پیشتر پزشکان از وی خواسته بودند به اعتصاب غذای خود پایان دهد تا وضعیت پتاسیم خون وی به حالت نرمال بازگردد و خطر تشنج از وی دور شود، اما وی نپذیرفته و اظهار کرده بود تا وضعیت درخواست‌هایش مشخص نشود همچنان به اعتصاب غدا ادامه خواهد داد. وی از دهم تیرماه ۱۳۸۶، بازداشت و زندانی شده است. او در دادگاه انقلاب اسلامی تهران به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل و اداره سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان به ده سال حبس محکوم شده است.
به گزارش یورونیوز و به نقل از همسرش٬ کبودوند طی ۹ سالی که زندانی است تنها یک‌بار به مرخصی آمده که به گفته همسرش این مرخصی هم بعد از ۶۰ روز اعتصاب غذا و برای دیدار با فرزندش که بیمار بوده صورت گرفته است. او می‌گوید: «به خاطر همان اعتصاب غذا دچار ناراحتی عفونت کلیه و گوارشی شد و هنوز آن ناراحتی‌ها ادامه دارد».
بر اساس این گزارش٬ حکم ۱۰ سال و شش ماه زندان محمدصدیق کبودوند در آبان سال ۹۶ به پایان خواهد رسید اما خانواده او می‌گویند که نگران پرونده‌سازی‌های جدید هستند.
بر اساس این گزارش٬ چنانچه بند دوم نامه اعتراضی کبودوند در خصوص اجرای قانون تجمیع احکام و فراهم آوردن شرایط آزادی از ادامه حبس ۱۰ تا ۱۱ ماهه ایشان مورد رسیدگی و اجرا واقع نشود وی دوباره اعتصاب غذا خواهد کرد.
همزمان، سعید شیرزاد، لقمان و زانیار مرادی٬ مریم نقاش زرگران٬ افشین سهراب زاده٬ افشین بایمانی٬ مرتضی مرادپور٬ ایوب اسدی٬ بهنام ابراهیم زاده نیز در همبستگی با کبودوند و دیگر اعتصاب کنندگان اعلام اعتصاب غذا کرده‌اند.
جعفر عظیم‌زاده
فعال کارگری در زندان اوین که در اعتصاب غذا به‌سر می برد، به دلیل چهل و چهارمین روز اعتصابش به مرحله خطرناکی رسیده و بنا به خبرهای منتشر شده، دچار تشنج و بیهوشی شده است که به همین دلیل روز شنبه جمعی از معلمان و کارگران همراه با خانواده این زندانی سیاسی، در مقابل زندان اوین تجمع اعتراضی برگزار کردند.
دبیر هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، در اسفندماه سال ۹۳ از سوی دادگاه انقلاب به شش سال حبس و دو سال محرومیت از فعالیت در فضای مجازی و رسانه‌ها و مطبوعات محکوم شده و در حال حاضر در بند هشت زندان اوین نگهداری می‌شود.
احسان مازندرانی
روزنامه‌نگار زندانی پس از ۲۰ روز اعتصاب غذای تر، از هفته گذشته در اعتراض به توهین و فحاشی یکی از مقام‌های زندان و ضرب و شتم او در بیمارستان اعتصاب غذای خشک کرده است.
به گفته برادرش٬ وی از سه‌شنبه هفته گذشته پس از عفونت نای، ریه و روده به بیمارستان سینای تهران منتقل شده و اعضای درجه یک خانواده امکان ملاقات با او را دارند.
احسان مازندرانی، مدیر مسوول سابق روزنامه فرهیختگان بود، سال ۹۱ وزارت اطلاعات دولت محمود احمدی نژاد برای احسان پرونده تشکیل داد. این بار ولی سپاه احسان را به خاطر همان پرونده بازداشت کرده در حالی‌که وزارت اطلاعات از ادامه پرونده وی انصراف داده بود و حالا احسان خواسته‌اش این است که پرونده از دست سپاه خارج و به ضابط اصلی یعنی وزارت اطلاعات داده شود. او همچنین خواستار رسیدگی مجدد و علنی به پرونده‌اش و آزادی با قرار وثیقه است. احسان مازندرانی به هفت سال زندان محکوم شده است.
رسول رضوی
فعال آذری در زندان مرکزی تبریز که پایان اعتصاب غذای خود را منوط به لغو احکام صادره از طرف شعبات ۲ و ۳ دادگاه انقلاب شهر تبریز و برگزاری مجدد دادگاهی کاملا علنی و عادلانه اعلام کرده بود، در نوزدهمین روز اعتصاب غذا به مکانی نامعلوم منتقل شده و از وضعیت این زندانی بعد از انتقال اطلاعی در دست نیست.
آیت مهر علی بیگلو
آیت مهر علی بیگلو در زندان مرکزی تبریز، در پی عدم رسیدگی به خواسته‌های رسول رضوی، تداوم اعتصاب غذا و وخامت حالش، در حمایت از رسول رضوی دست به اعتصاب غذا زده است.
وی که سابقه چندین بار دستگیری و اعتصاب غذا دارد، هم اکنون ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺤﮑﻮﻣﯿﺖ ۸ ﺳﺎﻝ ﺣﺒﺲ ﺗﻌﺰﯾﺮﯼ ﺧﻮﺩ در زندان تبریز است.
محمد عبدالهی
زندانی سیاسی ۳۵ ساله٬ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از احزاب اپوزیسیون کردستان توسط شعبه اول دادگاه انقلاب شهر مهاباد محاکمه و به اعدام محکوم شد.
وی هم اکنون در زندان مرکزی اورمیه است و به او هشدار داده‌اند تا اجرای حکم او مدت زیادی باقی نمانده است.
محمد عبدالهی در اعتراض به حکم ناعادلانه و نحوه رسیدگی به پرونده‌اش از نهم خردادماه در اعتصاب غذای نامحدود به سر می‌برد.
این در حالیست که هفته گذشته با نظارت مسوولان زندان اقدام به اعتصاب غذای وی به صورت رسمی صورت جلسه شد. محمد عبدالهی در پی تداوم اعتصاب غذا٬ به سلول انفرادی در این زندان منتقل شده است.
حشمت الله طبرزدی
فعال سیاسی٬ دبیر جبهه دمکراتیک ایران و همچنین مدیر مسوول سابق نشریاتی چون «پیام دانشجو»، «ندای دانشجو»، «هویت خویش» و «گزارش روز» است.
وی که از صبح روز سه‌شنبه ۲۸ اردیبهشت در خیابان بازداشت و به زندان اوین منتقل شده، در اعتراض به بلاتکلیف ماندنش در این زندان دست به اعتصاب غذا زد.
خانواده طبرزدی از پایان اعتصاب غذای وی و ارسال پرونده به دادگاه انقلاب تهران خبر می‌دهند. طبرزدی در نهم تیرماه سال ۹۴ پس از تحمل حدود ۵ سال و نیم حبس با اعمال ماده ۱۳۴ و تجمیع اتهامات، از زندان رجایی شهر کرج آزاد شده بود.
مریم نقاش زرگران
نوکیش مسیحی زندانی در زندان اوین است که از روز ۶ خرداد٬ در اعتراض به عدم رسیدگی‌های پزشکی و وضعیت پرونده‌اش، در اعتصاب غذا به سر می‌برد. وی روز یکشنبه ۹ خرداد به دلیل وخامت حالش به بیمارستان منتقل شد. او نیز از جمله اعتصاب کنندگانی است که مسوولان زندان اوین در برابر یکی از خواسته‌های وی تسلیم شدند و به او مرخصی داده‌اند.
به گزارش کمپین بین‌المللی حقوق بشر و به نقل از مادر مریم٬ وی از روز ۱۷ خرداد ماه برای پنج روز به مرخصی آمده است اما تصمیم دارد که در بازگشت به زندان، اگر آزاد نشود، دوباره دست به اعتصاب غذا بزند.
مریم نقاش زرگران٬ معلم موسیقی کودکان است که توسط قاضی مقیسه، به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی به ۴ سال حبس محکوم شده و از تیر ماه ۱۳۹۲ در زندان به سر می‌برد.
شهرام پور منصوری
وی نیز از روز دوشنبه ۱۷ خرداد دست به اعتصاب‌غذا زده و از ۱۹خرداد وارد اعتصاب خشک شده است.
شهرام پورمنصوری که بایستی ۵ مرداد سال گذشته آزاد می‌شد.
در اعتراض به این‌که ۱۰ ماه از زمان آزادیش گذشته اما آزادی وی محقق نشده٬ دست به اعتصاب‌غذا زده است. گفته می‌شود٬ وضعیت وی به مرحله خطرناک رسیده است.
مردانی رییس زندان گوهردشت برای این زندانی نوشته است؛ «تو مرد باش و تا مرگ برو، من هم تا آخرش هستم».
افشین سهراب‌زاده
زندانی سیاسی و بیمار سرطانی تبعیدی٬ چهارشنبه ۱۹خردادماه٬ هنگام بازرسی بند توسط مسوول حفاظت این زندان «صالح بارزی» دوباره مورد ضرب و شتم قرار گرفته و مجبور شده یک شب را بر کف زمین در راهروی زندان میناب بخوابد. وی به دلیل ابتلا به بیماری سرطان روده و خونریزی داخلی، در معرض خطر مرگ قرار دارد و تا کنون هیچ اقدام جدی جهت درمان بیماریش صورت نگرفته است.
پیشتر زیبه باباصفری مادر این زندانی سیاسی ضمن هشدار در مورد مرگ حتمی فرزندش گفته بود: «مسوولیت جان افشینم را متوجه آقای خامنه‌ای و تمامی کسانی که مانع از درمان و مرخصی وی هستند، می‌دانم.»
وی با وجود وضعیت بد جسمی، چندین بار نیز مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
سهراب زاده که یک بار در اعتراض به عدم اعطای مرخصی پزشکی در ۲۳ فروردین با دوختن لبانش دست به اعتصاب غذا زده بود و اکنون نیز دچار مشکلات تنفسی و خونریزی داخلی شده به دلبل بیماری پیشرفته و عدم رسیدگی پزشکی هر روز یک‌گام به مرگ نزدیک‌تر می‌شود.
افشین سهراب زاده متولد ۱۳۶۹ است. وی در ۱۸ خرداد ۱۳۸۸ بازداشت و در یک دادگاه دو دقیقه‌ای به اتهام همکاری با احزاب اپوزیسیون کردستان به ۲۵ سال حبس در تبعید محکوم شد که این حکم در دیوان عالی کشور نیز تایید شده است.
امید رحمانی
در زندان اورمیه زندانی است و از جمله افرادی است که در اعتصاب غذا به سر می‌برد. وی دراعتراض به بلاتکلیفی و شرایط غیرانسانی زندان اعتصاب‌غذا کرد و هنگامی که با بی‌اعتنایی مسولان قوه قضاییه حکومت جمهوری اسلامی قرار روبرو شد، ۹اردیبهشت سر خود را گچ گرفت.
پس از این اقدام٬ وی به سلول انفرادی منتقل شد.
این زندانی مدت‌هاست دوران محکومیتش تمام شده، ولی به‌دلیل ناتوانی در پرداخت جریمه مالی ۱۵۰ میلیون تومانی وی را آزاد نمی‌کنند.
امید رحمانی تهدید کرده است، در حضور زندانیان و زندانبانان دست به خودسوزی خواهد زد. وی همچنین در سال ۱۳۹۲ به اتهام تبلیغ علیه نظام در زندان به سه ماه و یک روز حبس نیز محکوم شده بود.
ایوب اسدی
زندانی سیاسی تبعیدی به زندان کاشمر که از بیماری‌های آسم، دیسک کمر و ناراحتی روده رنج می‌برد در اعتراض به عدم رسیدگی به بیماری‌هایش، عدم اعطای مرخصی و ۲۰ سال حکم حبس ناعادلانه‌اش٬ از هفته پیش دست به اعتصاب غذا زده است.
وی سال ۱۳۹۰ توسط نیروهای سپاه در یکی از روستاهای سنندج بازداشت شد. اتهام وی محاربه از طریق ارتباط و همکاری با احزاب مخالف کرد عنوان شد.
این شهروند اهل کامیاران پس از گذشت یک سال بازداشت، در مردادماه ۱۳۹۱ توسط شعبه‌ی یک دادگاه انقلاب سنندج محاکمه و به تحمل بیست سال حبس تعزیری و تبعید به زندان کاشمر محکوم شد.
مسعود عرب چوبدار
زندانی سیاسی دیگری است که بیستمین روز اعتصاب‌غذای خود را در زندان گوهردشت کرج پشت سر گذاشته است.
به گفته همبندیان این زندانی سیاسی وضعیت جسمانی وی به علت اعتصاب‌غذا و بیماری‌های متعدد وخیم است.
مسعود عرب چوبدار، مبتلا به سرطان روده است که از روز ۵ خرداد در اعتراض به جابجایی اجباری و فشارهای وارده، دست به اعتصاب‌غذا زده و از ۱۱ خرداد اعتصاب دارو نیز کرده است. مسوولان زندان در ۵ خرداد وی را از بند ۴ به بند ۱ که محل زندانیان عادی است منتقل کرده‌اند.
وی در سال ۱۳۹۲ به اتهام ارتباط با دولت‌های متخاصم و افشای اسناد محرمانه توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست صلواتی محاکمه و به ۳ سال حبس تعزیری و پرداخت جریمه نقدی محکوم شده است. با گذشت چندین ماه از تاریخ آزادی این زندانی، وی همچنان به دلیل عدم پرداخت جریمه نقدی به صورت غیر قانونی در حبس به سر می‌برد و در اثر شکنجه دچار بیماری‌های مختلف از جمله سردردهای شدید و صرع شده است.
زانیار و لقمان مرادی و سعید شیرزاد محبوس در زندان گوهردشت کرج از جمله زندانیان سیاسی هستند که هفته گذشته اعتصاب غذا آغاز کردند.
افشین بایمانی
افشین در اعتراض به بی توجهی مسوولان نسبت به وضعیت زندانیان سیاسی و عدم رسیدگی درمانی در زندان ها از روز شنبه ۱۵ خردادماه در اعتصاب غذا به سر می برد. مسئولین زندان رجایی شهر در پی احضار وی در روز سه شنبه ۱۸ خردادماه به بند سپاه، از وی خواسته‌اند که به اعتصاب غذای خود پایان دهد اما این زندانی سیاسی اعلام داشته تا زمان رسیدن به خواسته‌اش به اعتصاب غذا ادامه خواهد داد. پزشک بهداری تأکید کرده است که این زندانی سیاسی در وضعیت هشداردهنده قرار دارد و می‌بایست جهت پیشگیری از حمله قلبی، تحت درمان و مراقبت ویژه باشد. اما مسوولان زندان از اعزام وی به بیمارستان جلوگیری کرده و این درخواست پزشک را رد کردند.
افشین بایمانی، در ۱۵ شهریور ۱۳۷۹ به دلیل کمک به فرار برادر خود مهدی بایمانی که با سازمان مجاهدین خلق مرتبط بود بازداشت و به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر تأیید شد اما پس از ۶ سال حکم وی به حبس ابد تقلیل یافت.
در اواسط آبان ۱۳۹۳ مسوولان زندان به‌صورت غیررسمی به وی اطلاع دادند که اتهاماتی با عنوان «اهانت به مقدسات» و «اهانت به رهبری» در پرونده‌ای جدید برای وی مفتوح شده است.
گفتنی است، اتهام محاربه جزء موادی است که طبق قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲، اصلاح‌شده و با توجه به حذف ماده ١٨۶ محاربه، حکم وی نیز می‌بایست تغییر یابد.
همچنین در پی ادامه فشارها و محدودیت‌ها برای زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر از جمله محدودیت رفت و آمد زندانیان، تفتیش زندانیان و خانواده‌ها، رفتارهای نامناسب و غیر محترمانه، ممنوعیت پوشیدن کفش در سالن ۱۲،این زندانیان به نشانه اعتراض به هنگام رفتن به سالن ملاقات از پوشیدن دمپائی خودداری کرده و با پای پرهنه در سالن ملاقات حاضر شدند. این اعتراض موجب تاخیر در روند ملاقات‌های هفتگی شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، پس از منصوب شدن محمد رضا شجاعی کارمند پیشین حفاظت اطلاعات به ریاست سالن ۱۲، جهت آزار و اذیت و همچنین محدود کردن زندانیان یک ستوان با نام حسنی به همراه دو سرباز مامور اجرای این محدودیت‌ها شده‌اند.
به عقیدۀ برخی کارشناسان، با وجود نقش مثبت اینترنت و شبکه‌های اجتماعی در جلب حمایت اجتماعی، گاه این خطر نیز وجود دارد که عادی شدن موضوع اعتصاب غذا در فضای مجازی، آن را در سطح افکار عمومی به امر پیش پا افتاده‌ای تبدیل کند. به گفتۀ این کارشناسان، اگر اعتصاب غذا تکرار شود ولی صاحبان قدرت تحت فشار قرار نگیرند و ناچار به عقبنشینی نشوند، تأثیر این شکل مدنی اعتراض کم خواهد شد.
اگرچه اکثر فعالان مدنی و نهادها از خواسته‌های زندانیان سیاسی حمایت می‌کنند، اما برخی فعالان و کارشناسان با اعتصاب غذای زندانیان سیاسی با توجه به صدماتی که به خود زندانی وارد می‌کند، مخالف هستند.
