حنیف حیدرنژاد – سایتهای خبری مختلف در ایران روز ۱۶ و ۱۷ شهریور ۱۳۹۵ خبر از «کشفیات» نیروی انتظامی شیراز در چهار چوب طرح ارتقاء امنیت دادند. در تصاویر منتشر شده در این خصوص عکسهای جمعی از افغانهای ساکن ایران انتشار داده شده که در درون محوطهای قفسمانند بر روی زمین نشسته و چشمهای آنها با پارچهای سفید بسته شده است. این اقدام نهادهای رسمی جمهوری اسلامی مصداق بارز پایمال کردن کرامت وحرمت انسانی است.
در ایران شهروندان ایرانی و غیر ایرانیان ساکن در کشور از محاکمه و دادرسی عادلانه محروم هستند. دستگیری و محاکمه “مجرمین” در ایران از آنجا که فاقد رعایت استانداردهای بینالمللی قضایی است، فاقد اعتبار میباشد. تحقیر مردم ایران یا افغانهای ساکن ایران (که برخی دو نسل است در ایران زندگی کرده و در واقع باید شهروند ایران محسوب شوند)، به طور روزانه و گسترده در سراسر کشور جریان داشته و بخشی از پروژه ارعاب و سرکوب اجتماعی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی محسوب میشود. نهادهای سرکوبگر در جمهوری اسلامی به طور مستمر و سیستماتیک، پیوسته موضوعی را بهانه کرده و با ضرب و جرح، کتککاری و دستگیری جوانان جوّ رعب و وحشت دائمی را در کشور حاکم کرده تا از این طریق پیشاپیش هرگونه اعتراضی که میتواند رنگ و بوی سیاسی پیدا کند را مانع شوند. دستگیری زنان با عنوان “بدحجابی”، بازرسی خودروهای شخصی، ورود به حریم شخصی خانههای مردم برای جمعآوری ماهوارههای تلویزیونی، سرکوب اعتراضات صنفی معلمین، پرستاران، کارگران و… نمونههایی از این دست هستند.
تحقیر انسان و پایمال کردن کرامت وی توسط نهادهای رنگارنگ در جمهوری اسلامی بخشی از استراتژی برتریطلبانه و درازمدت این نظام است که هدف از آن مجبور کردن “غیر خودیها” به تسلیم و سکوت یا همکاری میباشد. این ایدئولوژی برتریطلب و ضد انسانی بر پایه اسلام شیعه و ولایت فقیهی بنیاد شده و ایرانی و غیر ایرانی نمیشناسد، ملاک برای آن “خودی و غیر خودی” است. در این ایدئولوژی، ایرانی همانقدر تحقیر میشود که افغان و افغان همان قدر “غیر خودی” محسوب می شود که ایرانیِ معترض به نظام حاکم. اعدامهای علنی و جمع کردن مردم برای دیدن این صحنههای زجرآور و حمله و هجوم به خانههای مردم و کتککاری جوانان و چرخاندن آنها در کوچه و محله با عنوان اراذل و اوباش یا شلاق زدن در ملا عام و… همه و همه در خدمت تحکیم و تداوم همین سیاست برتریطلبانه می باشند.
سکوت در برابر تحقیر انسانیت افغانهای ساکن در ایران دست نیروهای سرکوبگرِ جمهوری اسلامی برای تجاوز گستردهتر به حقوق شهروندان ایرانی را بازتر میکند. اعتراض به تحقیر افغانهای ساکن در ایران هم یک وظیفه انسانی است و هم اقدامی لازم تا از گستاخی نیروهای سرکوبگر به پهنه گستردهتر اجتماعی جلوگیری کند. در برابر این تحقیر انسانی نباید ساکت نشست.
۲۰ شهریور ۱۳۹۵/ ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۶
http://www.hanifhidarnejad.com
*منابع:
کشفیات کلانتریهای شیراز در طرح ارتقاء امنیت
مکشوفات کلانتری های شیراز در ۴۸ ساعت گذشته