آزاده کریمی، علی اشتیاق (+عکس) مراسم سی‌امین سالگرد تاسیس کانون پناهندگان سیاسی ایرانی در برلین به عنوان یکی از قدیمی‌ترین نهادهای ایرانیان تبعیدی در خارج از کشور شب چهارشنبه ۱۲ اکتبر ۲۰۱۶ در سالن کارگاه فرهنگ‌ها با حضور بسیاری از شخصیت‌های دولتی آلمان، نمایندگان پارلمان ایالتی برلین، نمایندگان نهادهای مدافع پناهجویان و افراد مهاجرتبار، جمعی از ایرانیان تبعیدی، اعضای قدیمی و مسئولین سابق کانون، و همچنین پناهجویان ایرانی و افغان برگزار شد.
در ابتدای این مراسم فیلم کوتاهی در رابطه با تاریخچه تاسیس کانون از اواسط دهه ۸۰ میلادی تاکنون به نمایش در آمد، نمایش ورود پناهجویان ایرانی به آلمان بخصوص یادآور خاطراتی بود که برای بسیاری از جوانان حاضر در مراسم ناآشنا بود. ورود این پناهجویان در این دهه از طریق برلین شرقی و ایستگاه «فریدریش اشتراسه» انجام می‌گرفت که اکنون به بخشی از منطقه مرکزی شهر برلین تبدیل شده است.
هم‌پیوندی و اشتراک، کارکرد موثر نهادهایی مانند کانون پناهندگان سیاسی است
آرش سرکوهی، نویسنده و مترجم که اجرای مراسم را به عهده داشت، روایتی کوتاه از مواجهه‌اش با کانون پناهندگان سیاسی ایرانی برلین، زمانی که پسربچه‌ای ۱۴ ساله بوده و اکنون که به عنوان یکی از دست‌اندرکاران و فعالین کانون پناهندگان فعالیت می‌کند، با حاضران به اشتراک گذاشت.
مسئول امور هم پیوندی برلین، آندریاس گرمس هاوزن، پیام خوشآمد وزیر مربوطه در برلین را به حضار ابلاغ کرد و همچنین بر همکاری این دفتر به عنوان مسئول مستقیم نهادهای مهاجرتبار با کانون پناهندگان سیاسی ایرانی تأکید نمود.
این مقام مسئول در ادامه سخنانش با یادآوری تغییرات سی سال گذشته حوزه مهاجرت، پناهجویی و هم‌پیوندی در ایالت برلین، انتگراسیون و مشارکت را یکی از مسائل اصلی پناهجویی در چند سال اخیر خواند.
ضمن اینکه گرمس هاوزن، نهادهایی مانند کانون پناهندگان سیاسی ایرانی را پل ارتباطی بین جامعه قدیم و جدید دانست که خود دستاوردی بزرگ برای شهر برلین محسوب می‌شوند که برای انتگراسیون و مشارکت در جامعه میزبان موثرند.
کانون چالش حمایت از پناهجویان افغان را به خوبی پشت سر گذاشت
وی همچنین اشاره کرد که با قبول مشاوره برای پناهجویان و پناهندگان افغان به عنوان یکی از بزرگترین گروه‌های پناهجویی، کانون پناهندگان سیاسی ایرانی با چالش جدیدی مواجه شد که بنا به گزارش‌هایی که ما در اختیار داریم، در شش سال گذشته به خوبی آن را پشت سر گذاشته است.
سپس کاترینا موول بایا از شورای عالی پناهندگان، به عنوان اتحادیه سراسری نهادهای مدافع پناهجویان در برلین به نابسامانی سیاست‌های پناهجوپذیری در آلمان اشاره کرد و گفت: اگر بخواهم فقط به دو مسئله مهم پناهجویان اشاره کنم، یکی از آنها پیدا کردن خانه و دیگری زندگی نامناسب در کمپ‌های پناهندگی است. سیاست‌های اخیر دولت در رابطه با بستن مرزها و محدود کردن قوانین پناهجویی سیاست درستی نیست و بیشتر کرنشی در برابر گرایش‌های راست‌گرا در این جامعه است.
او با یادآوری همکاری بیش از ۲۵ ساله کانون پناهندگان سیاسی ایرانی و شورای پناهندگان برلین، گفت: هنگامی که افغان‌های پناهجو به دنبال مرکزی برای مشاوره هستند، با خیال آسوده نشانی جایی مثل کانون پناهندگان سیاسی ایرانی را می‌دهیم که بدون توجه به مذهب، ملیت و اینکه از کدام منطقه افغانستان آمده‌اند یا پرسیدن سوالات خصوصی، برای مشکلات آنها راه حل پیدا کنند.
سی‌سال حامی آسیب‌دیدگان نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی
حمید نوذری مدیر کانون پناهندگان سیاسی ایرانی در برلین ضمن بیان اینکه دلایل ورود پناهندگان ایرانی مانند ۳۰ سال پیش همچنان تازه است، گفت: هنوز ایرانی‌ها به خاطر عقاید و فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی، و مسائل جنسیتی مجبور به فرار از کشور هستند و از این لحاظ بودن ما متاسفانه هنوز به خاطر نقض مستمر حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران است.
وی اضافه کرد: ولی از ایران دسته دیگری هم می‌آیند که ایرانی نیستند و آنها پناهجویان افغان هستند. افغان‌هایی که به خاطر نداشتن حقوق اولیه در ایران مجبور به فرار دوم، این بار نه از افغانستان بلکه از ایران شده‌اند.
مدیر کانون پناهندگان سیاسی ایرانی، تصمیم‌های اخیر دولت آلمان مانند قرارداد با ترکیه و امن اعلام کردن کشورهای مغرب و اکنون افغانستان را سیاست‌های اشتباهی خواند که بشردوستانه نیستند.
افغانستان امن نیست
او با تاکید بر اینکه افغانستان کشور امنی نیست، ادامه داد: این یک تصمیم اشتباه است که فقط منجر به اضطراب در پناهجویان افغان در آلمان می‌شود.
نوذری در انتها به رشد گرایش‌های راست افراطی علیه پناهجویان و بخصوص پناهجویان مسلمان در آلمان اشاره کرد و گفت: ما از کشوری فرار کردیم که در آن دیکتاتوری مذهبی است و می‌دانیم دیکتاتوری مذهبی یعنی چه. یعنی ما با همان قدرتی که در مقابل کمپ‌های پناهجویان از حقوق انسانی آنها به عنوان پناهنده در برابر حملات راست و راست افراطی دفاع می‌کنیم، هنگامی که در درون کمپ‌ها هستیم، برای مشاوره و همراهی آنها، ذره‌ای در دفاع از حقوق زنان، برابری جنسیتی، دفاع از حقوق همجنس‌گرایان و اقلیت‌های مذهبی عقب‌نشینی نخواهیم کرد. این سیاستی است که در همه‌ی سال‌های گذشته در هر دو جبهه در حال اجرای آن هستیم.
کانون پناهندگان سیاسی ایرانی در برلین در شرایطی به سی سالگی رسید که بنیانگذارانش هر سال امید به پایان کار آن داشتند. اما اوضاع در ایران و منطقه به شکلی پیش رفت که در این سال‌ها کانون مجبور به پذیرش وظایف و مسوولیت‌های بیشتری در رابطه با موج جدید مهاجران از ایران و افغانستان شده است.
