علی شریفیان – دیوید تامسون و گلن وستون سینیور، دو تن از ثروتمندترین تجار کانادا مجموع داراییشان حدودا برابر ۳۰ درصد کاناداییهای فقیر است.
در فهرست مجله فوربس Forbes اولی با ۳۷ میلیارد دلار نفر هفدهم و دومی با حدود ۹ میلیارد دلار یکصد و چهل هفتمین ثروتمند جهان است.
گروه بینالمللی امدادهای انسانی Oxfam در گزارشی زیر عنوان «اقتصاد برای ۹۹ درصدیها» به مناسبت اجلاس جهانی اقتصاد در داووس سوئیس بر حسب محاسباتی که انجام داده این خبر را منتشر کرده است.
اوکسفام این محاسبات را بر اساس اطلاعات مربوط به اعتبارات جهانی سوئیس و بر حسب فهرست آخرین شماره مجله فوربس که در مارس ۲۰۱۶ منتشر شده، انجام داده است. در همین گزارش آمده هشت تن از ثروتمندترین افراد جهان داراییشان برابر ۵۰ درصد مردم دنیاست.
لورن راون مدیر سیاسی و ریاست کمپینهای اوکسفام گفته است: «این گزارش در باره فقیر و غنی نیست بلکه در باره ثروتمندترین افراد و بقیهی ماست.»
جیم دیوس پروفسور دانشگاه تورنتو که روی گزارش اعتبارات سوئیس کار میکند، میگوید: «ثروت با درآمد تفاوت دارد و باید مرزی بین این دو کشید. ثروت به معنای درآمد نیست. ثروت امنیت ایجاد میکند در حالی که درآمد لزوما سبب ایجاد امنیت برای اشخاص نمیشود.» وی توضیح میدهد: «وقتی کسی کارش را از دست میدهد، اگر در بانک دارایی نداشته باشد در وضعیت به مراتب بدتری قرار میگیرد.»
بسیاری نظرشان بر اینست که باید این مشکل را در جامعه حل کرد چرا که چنین نابرابریهایی قدرت را برای تصمیمگیریها به دست ثروتمندان می دهد و اعتماد اعضای جامعه به تصمیمگیرندگان و دیگران از بین میرود.
در کانادا به عنوان یک راه حل به دولت پیشنهاد شده «مالیات تصاعدی» برای ثروتمندان وضع کند. در کشورهای اسکاندیناوی در شمال اروپا راه حلهایی در این زمینه به اجرا گذاشته شده اما بدون اینکه جامعهی کانادا آماده و موافق باشد، نمیشود راه حلهای دیگران را به کشور وارد کرد.
از دفتر ژان ایو دوکلوس وزیر توسعه اجتماعی کانادا در این ارتباط گفته شده که دولت لیبرال تلاشهای خود را برای تقسیم عادلانه ثروت و رشد طبقه متوسط شروع کرده و تعیین ۲۵۰ هزار دلار بدون پرداخت مالیات برای این گروه و بالا بردن حق فرزند تا ۲۳۰۰ دلار در سال که به ۹۰ درصد کاناداییها پرداخت می شود به منظور رسیدن به همین هدف است.