ترامپ، رییس جمهوری جدید آمریکا، در یک تماس تلفنی صمیمانه با همتای چینی خود شی جین‌پینگ، با سیاست «چین واحد» موافقت کرد. به این ترتیب، ترامپ از موضع قبلی خود نسبت به چین عقب‌نشینی کرده است.
وی پیشتر گفته بود که به دلیل اختلافات تجاری با چین، لزومی به پایبندی به این اصل نمی بیند و خواستار بازنگری در این اصل شده بود.
سخنگوی کاخ سفید اعلام کرد که ترامپ در گفت وگوی تلفنی خود تاکید کرده است که اهمیت اصل چین واحد را در روابط دو کشور درک می کند و دولت وی به آن پایبند خواهد بود.
رئیس جمهوری چین نیز از تاکید ترامپ بر پایبندی به این اصل قدردانی کرد و گفت که اساس مناسبات دو کشور چین و آمریکا به این اصل پیوند خورده است.
سیاست «چین واحد» تایوان را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت نمی‌شناسد. رهبران پیشین ایالات متحده نیز این سیاست را دنبال کردهاند و به رسمیت شناخته‌اند. چین تمام تایوان را بخشی از خاک خود می‌داند و علاوه بر این با چندین کشور دیگر نیز مناقشات مرزی قدیمی دارد.
به گفته کاخ سفید، اگرچه مکالمه ترامپ و شی جین‌پینگ بسیار صمیمانه و گرم بوده است، اما جزییات زیادی درباره این گفتوگوی تلفنی منتشر نشده و دو طرف یکدیگر را به ملاقات در کشورهای خود دعوت کردند.
از سوی دیگر رسانه‌های آمریکایی به نقل از تلویزیون دولتی چین گزارش دادند که طرفین درباره همکاری‌های تجاری، سرمایه گذاری و مسایل مهم بین المللی نیز بحث و تبادل نظر کردهاند.
همچنین این مذاکره تلفنی درست یک روز بعد از نامه ترامپ به شی جین‌پینگ صورت گرفته است. در این نامه بر همکاری دوجانبه اقتصادی و سیاسی به منظور توسعه روابط سازنده دو کشور تاکید شده است.
گفتوگوی تلفنی دونالد ترامپ، اوایل ماه جاری میلادی با رییس جمهوری تایوان تسای اینگ ون، به شدت باعث خشم چین شده و نگرانی‌هایی را درباره نقض سیاست «چین واحد» به وجود آورده بود چرا که چین به شدت به تسای اینگ ون، رییس جمهوری تایوان بی اعتماد است چون وی به دنبال استقلال رسمی تایوان از چین است.
رییس جمهوری جدید آمریکا همچنین در کارزار انتخاباتی خود گفته بود پس از رسیدن به قدرت، تعرفه بر روی کالاهای چینی را تا ۴۵ درصد افزایش می دهد که این امر نیز به این نگرانی‌ها دامن زده بود.
چین در سال‌های اخیر به عنوان یک «ابرقدرت» جدید اقتصادی توصیف می‌شود و بسیاری از تحلیلگران معتقدند پیشرفت اقتصادی سریع، توانایی نظامی فزاینده، جمعیت بسیار زیاد و تاثیرگذار رو به رشد بین‌المللی نشانه‌هایی هستند که از نقش برجسته جهانی این کشور در قرن بیست و یکم حکایت می‌کنند. اما برخی دیگر هشدار داده‌اند که حباب اقتصادی و عدم توازن جمعیت‌شناختی ممکن است موجب کاهش یا حتی توقف رشد چین در سال‌های آینده این قرن شود. گروه دیگری از تحلیلگران هم مفهوم «ابرقدرت» را به چالش کشیده‌اند و معتقدند اقتصاد بزرگ چین نمی‌تواند به تنهایی این کشور را در موقعیت ابرقدرت قرار دهد چرا که این کشور از نفوذ فرهنگی و نظامی ایالات متحده بی‌بهره است.
