دیدار حسن روحانی از منطقهای که معدنکاران داغدار و سانحهدیدهی گلستان در آن زندگی میکنند، به خبر داغ روز یکشنبه، ۱۷ اردیبهشت، تبدیل شد.
از یک سو رقیبان و مخالفان حکومتی دولت روحانی تلاش کردند در رسانههای خود آن را علیه وی به کار بگیرند اما از سوی دیگر حقیقتی در این برخورد معدنکاران و سخنان آنها نهفته که فقط به روحانی و دولتاش برنمیگردد بلکه همهی مسوولان نظام جمهوری اسلامی را مورد پرسش قرار میدهد.
در این ویدیو لحظاتی از این دیدار و خشم مردم و معدنکاران و ضجه و گریهی زنان و مادرانی که عزیزان و نانآوران خود را در حادثهی انفجار معدن ذغال سنگ یورت (آزادشهر استان گلستان) از دست دادهاندرا میبینید و سخنان یکی از معدنکاران را میشنوید.
معدنکار گلستان در این ویدیو چنین میگوید:
آقای رییس جمهور، خیلی خوش آمدین اینجا آمدین ولی واقعا دیگه فایده نداره.
ببین ما اینجا آمدیم اصلا ۲۲ ساله معدن کار میکنیم اصلا هیچ کدام شما نمیدونین معدنکار یعنی چی حالا یادتان افتاده جمع شدین آمدین.
چند نفر ما رو از دست دادیم ۱۷۰ تا بچه اینجا بی پدر شده، مادرشان، ۴۰تا زن بیوه شده، ما اصلا نمیدونیم میخوایم چکار کنیم چرا ایمنی نداره شما هیچ کس پیگیر نیست.
آقای عزیز ما چند سال پیش آمدیم دادگاه آزادشهر شکایت کردیم ما رو با بتونه همین همکاراتون آمدند فرار کردیم. پارسال آمدیم فرمانداری چهارده ماه حقوق نگرفته بودیم آمدیم فرمانداری اعتراض کنیم با زنامون آمدیم خانمامون رو آوردیم که حقمون رو بگیریم یعنی تو رییس جمهور متوجه نشدی؟
ببین ما الان بیست (آقا اجازه بدین من حرفمو بزنم) من بیست میلیون تومن از این شرکت طلب دارم ده هزارتومن پول تو خونهم نیست بچهم رو ببرم دکتر، آقای رییس جمهور، آقای رییس جمهور، کارگر این ذوب آهن (؟) یک میلیون تومن حقوق میگیره وجدانا شما با یک میلیون تومن میتونین زندگی کنین؟ شما بگین چه جوری زندگی…
آقای رییس جمهور (اجازه بدین آقا) این شرکت هر کس توی معدن داره کار میکنه بیست سال بیست و پنج سال کار میکنه بازنشست میشه یک میلیون و چهارصد تومن بهش حقوق میدن. این با یک میلیون و چهارصد تومن بچهاش ازدواج میکنه هزارتا گرفتاری داره دیگه نفسی برای کار نداره. چه کار کنیم؟ اینا همه آمدن اینجا. آقای رییس جمهور خواهشی که از شما دارم، آقای رییس جمهور، این معدن ۱۷۰۰ متر رفته بدون تعبیه [تهویه] این مسوولین ما کجا هستن؟ دیشب معاون استاندار میگه این معدن گاز نداشت. بیارش اینجا ببینم کجاش گاز نداشت. دروغ میگن همه شون. ما فرماندار نداریم بخشدار نداریم استاندار نداریم.
شما ساختمان پلاسکو ۱۴ نفر مردن چی تشییع جنازهای انجام دادین، چی تشییع جنازهای انجام دادین! شما چرا برای این مردگان ما تشییع جنازه چرا اینجوری شد؟ ساختمان پلاسکو ۱۴ نفر مردن چه کار کردید شما تهران! اینجا ۴۰ نفر مردن، این تشییع جنازهشان چی شد؟ این مادرا رو نگاه کن! این خانمشه، هفت تا بچه داره، چه کار کنیم ما؟ آقا نون نداریم بخوریم به قرآن مجید. من دلم درد داره. بذار حرفمو بزنم. من داغ دارم. بذارین حرفمو بزنم. همهشان مردن. ۴۰ نفر اینجا مرده. یک ماه دیگه نمیذارین اینا رو بیاریم بیرون، ۴۰ روز دیگه نمیذارین بیاریم بیرون، همه بو گرفتن اینا آخه.
آقای رییس جمهور، خواهش ازتون، تا حالا کجا بودی؟ شما اصلا میدونی معدنکار یعنی چی؟ معدنکار یعنی چی؟ آقا بیمههای ما رو نمیریزن، ما کار میکنیم یکجا کار بکنیم شش ماه بیمه میریزن. بیمهها ما رو [نامفهوم] رد میکنن، بیمهها ما رو [نامفهوم] میزنن، سخت و زیانآور به ما نمیدن. آقای رییس جمهوری چه کار کنیم ما؟
زمان شاه، زمان انقلاب بعد از پانزده سال کار میکرد بازنشست میشد الان بیست و پنج سال کار بکنیم بازنشست نمیکنند به ما. آقای رییس جمهور، بذارین حرفمو بزنم دلم درد داره. تمام زنا همه آمدن اینجا یک هفته اینجا ماندن اینا همه خانوادهشان بچههاشان اینجایه، اینا پسراشون اینجایه خانوادهشان اینجایه. ما نمیتونیم دیگه تو این معدن کار کنیم نمیتونیم آقا.
نه، بذار منم درد دارم، درد دلم رو بگم. بذار، رییس جمهور دیگه اینجا نمیاد [نامفهوم] رییس جمهور دیگه اینجا نمیاد، به قرآن نمیاد، هیچ کس نمیاد درد دل ما رو ببینه.