دوشنبه شب هشتم خرداد ماه، تیم محافظان احمدینژاد که در ساختمانی مجاور منزل او در میدان هفتاد و دوم نارمک تهران مستقر بودند مجبور شدند به اجبار از سوی دولت، ساختمان را تخلیه کنند.
عبدالرضا داوری، مشاور رسانه‌ای احمدینژاد درباره جزییات این موضوع نوشت که تیم محافظان احمدینژاد که در هر شیفت کاری پنج نفر هستند، به دلیل تخلیه ساختمان محل استقرارشان، در فضای باز میدان ۷۲ نارمک نبش کوچه هدایت خوابیدند و قرار است چادر مسافرتی در اختیارشان بگذارند تا از این به بعد در آن بیتوته کنند.
او توضیح داد که «همواره تیم حفاظت هر کدام از شخصیت‌ها و مقامات نظام در محل منزل همان شخصیت که معمولاً ویلایی و وسیع و دارای اتاق‌های متعدد است، مستقر می‌شوند. نکته مغفول اما اینجاست که منزل دکتر احمدینژاد یک آپارتمان ۱۰۰ متری دو خوابه است و امکان تخصیص فضایی مستقل برای استقرار محافظان در محل منزل ایشان وجود ندارد و بر همین مبنا طی سال‌های اخیر اعضای تیم حفاظت دکتر احمدینژاد، از ساختمانی در مجاورت منزل او که متعلق به نهاد ریاست جمهوری است به عنوان محل استقرار خود استفاده می‌کردند».
داوری در انتقاد به دستور دولت، تخلیه تیم حفاظتی احمدینژاد را تبعیض بین روسای جمهور سابق دانست و عنوان کرد که ۲۰ روز قبل یعنی ۱۹ اردیبهشت نیز نهاد ریاست جمهوری این ساختمان را پس گرفته بود، اما پلیس امنیت در محل حاضر شد و مانع این کار شد.
با رسانه‌ای شدن این ماجرا، محمود احمدینژاد به درخواست طرفدارانش یک حساب بانکی باز کرد که متعلق به او و حمید بقایی رفیق نزدیکش است و در بیانیه‌ای از هوادارانش تشکر کرد. ساعاتی بعد تعداد زیادی از دوستداران او هر آنچه در توان‌شان بود پرداخت کردند تا هم به دولت حسن روحانی و هم به رقبا بگویند که پُشت احمدینژاد هستند و فیش‌های خود را با متن‌های انقلابی در فضای مجازی منتشر و از احمدینژاد اعلام حمایت کردند.
تلافی کارهای احمدینژاد
روزنامه اصلاحطلب همدلی در گزارشی با عنوان «به من عاجز کمک کنید» نوشت که خشت اول این اتفاق را خود محمود احمدینژاد بنا کرد. آن هم وقتی که مرکز گفت‌و‌گوی تمدن‌ها که زمان سیدمحمد خاتمی تاسیس شد و دفتر آن در خیابان سعدآباد قرار داشت و ملکیت آن برای بنیاد مستضعفان و نهاد ریاست جمهوری بود، پس از روی کار آمدن احمدینژاد طی نامهای تخلیه شد و خاتمی مجیور شد موقتاً از دفتری که سیدحسن خمینی به او داده بود، استفاده کند. در ادامه این گزارش آمده که احمدینژاد بودجه مرکز تحقیقات استراتژیک را هم که حسن روحانی اداره می‌کرد قطع کرد.
در ادامهی ماجرا، خبرگزاری دولت در گفتگو با یک مقام آگاه ریاست جمهوری عنوان کرد که تخلیه ساختمان محافظان احمدینژاد به استناد مصوبه مراجع قانونی مسئول در امور حفاظتی بوده است.
ساعاتی بعد سایت دولت بهار نزدیک به احمدینژاد در خبری عنوان کرد که باید سردار گرجی‌زاده، فرمانده سپاه حفاظت انصارالمهدی که محافظان احمدینژاد پرسنل تحت امر یگان او هستند پاسخ بدهد که آیا تصرف و تخلیه ساختمان محافظان با نظر مثبت و تایید سپاه حفاظت انصارالمهدی صورت گرفته است یا نه؟
دولت بهار پرسیده: «اگر سپاه حفاظت با آوارگی و پتونشین شدن محافظان دکتر احمدی نژاد که همگی از افسران ارزشمند کشور هستند مخالف بوده پس چرا اجازه تصرف داده و اگر سردار گرجی‌زاده با این افتضاح بین المللی موافق است، اساسا چرا محافظان را مجبور به حفاظت ۲۴ ساعته از رییس جمهور سابق و تحمل چنین وضع رقت باری کرده است؟!»
روزنامه اصلاحطلب وقایع‌اتفاقیه نیز در گزارشی نوشت که تا «بعدازظهر دیروز [دوشنبه] حدود ۱۰۰ میلیون تومان به حساب اعلام شده واریز شده بود که با تخمینی جزیی می‌توان به حجم زیاد این مبالغ پی برد. گروهی که مبلغ بسیار کمی در حسابشان بود و با وجود این کمک کرده بودند و حسابشان صفر شده بود. افرادی هم بودند که احمدینژاد را به امیرکبیر تشبیه کرده بودند».
بعضی‌ها کمک‌های خود را نقدی به در خانهی احمدینژاد آوردند.
این موضوع بازتاب زیادی در فضای مجازی داشت. حمید مشایخراد از هواداران احمدی نژاد در توییتی نوشته «بالاخره کمک مردمی به احمدینژاد برای برخی عصبانیت داره، چون نداریم سیاستمداری که مردم مستضعف اینگونه به ندای او لبیک بگویند.»
هاتوری از مخالفان احمدینژاد هم نوشته «احمدینژاد نژاد میخواد پولایی که دزدیده پولشویی کنه دیده بهترین راه اینه بگه کمک مردمیه.»
هواداران احمدینژاد جمع شدن بیش از صد میلیون تومان پول در چند ساعت را نشانه محبوبیت احمدینژاد دانستند و در مقابل منتقدین او این اقدام را به عنوان گدایی و خودنمایی و وزن‌کشی در مقابل رقبای سیاسی معرفی کردند.
