سیاستمداران مودبِ چاله میدان؛ ترامپ‏ «کاباره‌دار» و «سبک‌مغز» است؟ شما خودتان چطور؟

- صحبت‌های رییس جمهوری آمریکا در مجمع عمومی سازمان ملل علیه رژیم ایران سران جمهوری اسلامی را عصبانی کرده.
- پس از آنکه خامنه‎ای به ترامپ لقب ابله و سبک‎سر و کابوی داد، لاریجانی هم او را کاباره‎دار خواند.
- آیا به راستی زبان و لحن ترامپ تا این حد برای حکومت ایران سنگین آمده؟
- آرشیوها نشان می‌دهد مطهری در مجلس به کوچک‏زاده گفته پفیوز، و علم‎الهدی مردم را بزغاله و گوساله نامیده!

دوشنبه ۳ مهر ۱۳۹۶ برابر با ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۷


(+ویدیو) طهران بود و چاله میدان، جوابِ های هوی نبود، رسم بود غریبه چپ نگاه می‌کرد، یا فُحش‌کش می‎شد یا چَک‏کش. در کوچه و پس کوچه‌های چاله میدان لیچار گفتن و بد و بیراه شنیدن عادت بود، اُردنگی و کف‌گُرگی باب، همچین جایی اگر تیزی و قمه فصل‌الخطاب نبود کلاً برای گنده‎های محّل عار و ننگ بود. چند سال بعد انقلاب اسم آن را عوض کردند و گذاشتند میدان شهید هرندی، فقط مشکل این بود که اسم‌اش‎ عوض شد، اما جنس‎اش نه! بد نام بود، بد نام ماند».

حضور گروهی از لات و اوباش‌های چاله میدان و دروازه غار در راهپیمایی حکومتی حامیان جمهوری اسلامی

سید جواد میرصفی، از شاعران جوان و معترض اجتماعی شعری دارد که در آن می‌گوید:

توی بند خراب ساقی‌ها
پدرم اعتبار زندان بود
پدر لات من به تنهایی
ادبیات «چاله میدان» بود

اوضاع چاله‌‏میدان آنقدر ویژه است که حتی شعرای ارزشی و انقلابی هم روی آن دست می‌گذارند. هادی جانفدا شعری دارد که در آن می‌گوید:

سگ کویت به دست آرد رگ خواب غزالان را
اگر که سرمه چشمش کند خاک خراسان را
چنان احساسی و پاک و لطیف و مهربان هستی
که شاعر می‌کند عشق تو لات «چاله میدان» را

کم نبودند، نویسنده‌ها و روزنامه‎نگارهایی که نه تنها مجلس شورای اسلامی بلکه نهادهای دیگر مثل هیات‌ها و تکایای عزاداری و روضه‎خوانی و حتی نماز جمعه‎ها را با «چاله میدان» مقایسه می‌کنند. دلیل آن هم ادبیات و لحنی است که در بین بعضی صاحبان پُست و مقام و تریبون در این تشکیلات و محافل و اساسا در حکومت و مقامات رژیم رایج است.

درگیری عزت‌الله یوسفیان نماینده آمل و خلیل آقایی معاون پارلمانی وزیر کشاورزی (۱۸ خرداد ۱۳۹۵)

سخنرانی دونالد ترامپ، رییس جمهوری آمریکا در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، مقام‌های بلندپایه جمهوری اسلامی را خیلی عصبانی کرده، تبلور روح چاله میدانی یقه‌سفیدهای رژیم شده است.

رییس مجلس شورای اسلامی در نطق پیش از دستور جلسه علنی روز یک‏شنبه دوم مهرماه، با اشاره به سخنرانی دونالد ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی گفته «ادبیات موهن ترامپ در تراز شغل کاباره‌داری اوست».

علی لاریجانی تاکید کرده، آقای ترامپ نفهمید و به نظر می‌رسد با سطح فکری او نخواهد فهمید که دنیا تغییر کرده است.

او همچنین با تاکید به اینکه ترامپ «سبک‎‌سر» است گفته در ملل اسلامی بیداری و هوشیاری سیاسی به وجود آمده است که با لاف زنی‌های توخالی امثال ترامپ تغییر نمی‎کند.

سی‎ام شهریور نیز علی خامنه‎ای، در جمع اعضای خبرگان رژیم در واکنش به سخنان ترامپ در مجمع عمومی گفته بود «آمریکایی‌ها از سبک‎مغزی و ادبیات گانگستری و کابویی رییس جمهورشان احساس شرم کنند».

اما آیا سخنرانی ترامپ که به گفته‏‌ی رهبر جمهوری اسلامی مردی سبک‌مغز است و ادبیات‎اش زشت، سخیف و ابلهانه بوده، تا این حد توهین‌آمیز بود که مقام‌های ارشد رژیم او را با نسبت‌هایی چون ابله، سبک‏‌سر، سبک‎مغز و کاباره‌دار و کابوی خطاب کنند؟ آیا مسوولان جمهوری اسلامی که خود میدان‎دار زبان و لحن‌های به شدت بی‎ادبانه هستند می‌توانند از ادبیات ترامپ ایراد بگیرند؟ آیا جمهوری‎اسلامی از زبان و لحن ترامپ ناراحت است یا از مضمون آنچه او گفته است؟ برای پاسخ به این سوال‌ها بد نیست گوشه‌ای از آنچه را مرور کنیم که به باور علی‌خامنه‌ای «ادبیات سخیف و ابلهانه» است اما نه دیگران بلکه مقامات ارشد خود نظام بیان کرده‌اند:

آذر ۱۳۸۸، احمد علم‎الهدی در مشهد: «یک مشت بزغاله‌‏ی گوساله در مقابل چشم مردم به اصل ولایت فقیه توهین کردند».

تیرماه ۱۳۸۹، علی مطهری خطاب به مهدی کوچک‎زاده در صحن علنی مجلس: «[…] خفه شو، بتمرگ، بتمرگ پفیوز…»

مرداد ۱۳۸۹، محمود احمدی‌نژاد در همایش ایرانیان خارج از کشور که در تهران برگزار شد خطاب به باراک اوباما: «بذارید این جمله رو بگن، ته چیزی که اونارو می‎سوزونه چیه، بذارید ایرانی خودمونی صحبت کنیم، یک ضرب‎المثل ایرانی داریم میگه بابا جون آب رو بزیر همونجا که می‎سوزه چرا جای دیگه می‏ریزید…»

مرداد ۱۳۸۹، محمود احمدی‌نژاد در مراسم افتتاح یک کارخانه پتروشیمی: «بی‎ادبانه واژه‎ی تنبیه را به کار می‎برند، میگن ما می‎خوایم تنبیه کنیم، شما عذرمی‌خوام چیه چی هستی؟ چیه کی هستید؟»

آذر سال ۱۳۹۳، احمد خاتمی امام جمعه تهران در گفتگو با مسیح‎ علی‌نژاد، در «من و تو»: «غلط کردید شما ضد انقلاب، چرا غلط کردید مصاحبه کردید با من؟ اصلاً شما چکاره‎اید؟[…] شما آدم نیستید که باهاتون حرف بزنم».

مهر سال ۱۳۹۴، بیرانوند نماینده بروجرد در مجلس نهم در واکنش به دست دادن ظریف و اوباما در تذکری خطاب به وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران: «ظریف به طور تصادفی خود را به آغوش اوباما رسانده است. آقای ظریف غلط زیادی کرده».

آبان سال ۱۳۹۴، سعید حدادیان، مداح: «آقای احمدی‌نژاد گندم کجا رو خوردی عورتت زده بیرون؟ دو تا برگ درخت انجیل بردار بپوشونش، آقای احمدی‌نژاد می‎بُرنشا! حزب‌الله اینجوریه».

اسفند سال ۱۳۹۴، نادر قاضی‌پور نماینده اورمیه: «مجلس جای کره الاغ و زنان نیست».

مرداد سال ۱۳۹۶، سعیدی، امام جمعه اصفهان با انتقاد از عکس سلفی گرفتن بعضی از نمایندگان مجلس با موگرینی رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا: «با سر سردار عشق سلفی عزت بگیر، پیرزنی عشوه‌گر درخور تکریم نیست».

در جمهوری اسلامی ایران، از مداح و نماینده مجلس گرفته تا رییس‎جمهور و امامان جمعه که همگی هم ردای دین و اخلاق بر تن دارند نه تنها پایبند ادب نیستند بلکه از بی‌ادب‌ترین و زشتگوترین سیاستمداران و چهره‌های جهان هستند. آرشیوهای صوتی و تصویری که با کمک موتورهای جستجویی مثل یوتیوب امکان دسترسی سریع به سخنرانی‌های آنان را در نشست‌های عمومی و خصوصی فراهم می‎کند به خوبی گویای این مدعاست.

سابقه توهین‎ها نشان می‌دهد مقام‎های ارشد جمهوری اسلامی و دور و بری‌های آنها چه در داخل و چه در خارج، وقتی دست‎شان در میدان سیاست خالی می‌‏شود و به قول معروف «کم می‎آورند» یا لفاظی و تندی می‌کنند یا دست به موشک می‎شوند و راکت پرتاب می‌کنند.

باید پرسید این جماعت که خود گوی سبقت بی‌ادبی را از ترامپ ربوده‎اند واقعاً از زبان او ناراحت هستند و یا ترسیده‎اند اما وانمود می‌کنند که عصبانی هستند؟!

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=89093