وزارت علوم آموزش عالى از وزارتخانههایى است که روحانى در هر دو دوره ریاست خود بر دولت بر سر انتخاب وزیر آن با خامنهای و بازوان امنیتى و پارلمانى او کشمکش طولانى داشته است اما این بار ظاهرا رهبر رژیم سعى داشته با حذف تمامى نامزدهاى حاضر در لیست پیشنهادی رئیس جمهورى براى وزارت علوم کار نمایندههاى مجلس را به هنگام دادن راى اعتماد آسان کند.
به همین دلیل نیز معرفى وزیر علوم که در سالهاى اخیر اختیاراتش در دانشگاهها و موسسات آموزش عالى بیشتر شده بسیار طولانى شده است.
روحانى دوست داشت براى وزارت علوم یک بانوى واجد شرایط و مورد قبول جامعه دانشگاهى را وارد کابینه خود کند اما به نظر مىرسد تلاشهاى وى براى قانع نمودن ولىفقیه عصبى، یکدنده و نگران از تکرار حوادث سال ٨٨، انتخاب یک وزیر فرهیخته و خوشنام به جایى نرسیده باشد زیرا ولى فقیه به هیچ قیمتى حاضر نیست به یک فرد روشنفکر و بسیار فهمیده سپرده شود.
در نخستین دوره ریاست جمهورى روحانى نیز نظیر همین مشکل براى انتخاب وزیر علوم وجود داشت و با چندین وزیر پیشنهادى رئیس جمهورى مخالفت شد و سرانجام دکتر فرهادى استاد دانشکده پزشکى و بسیجى سابق که به میانهروها پیوسته بود با خامنهای به توافق رسید.
این بار روحانى بیش از ١٠ نفر از جمله ٢ خانم را براى احراز پست وزارت علوم به رهبر معرفى کرد اما خامنهای زیر بار نرفت. خامنهای لیست بلند بالایى از افرادى از قماش سردار الله کرم در کشوى میزش داشت که در راس آنها نام چهرهای گمنام براى عموم و آشنا براى تشکیلات امنیتى، بسیج و بخش اطلاعات سپاه دیده مىشود. این شخص منصور غلامى است. او متولد ١٣٣٢ در یک خانواده مذهبى در همدان است که پس از انقلاب به عضویت بسیج و جهاد سازندگى درآمده، در مدرسه عالى کشاورزى همدان در رشته باغبانى درس خوانده است.
وى با مدرک لیسانس سرپرست دانشکده کشاورزى دانشگاه شهرکرد شد؛ در سال ١٣۶۴ از دانشگاه تربیت مدرس در رشته باغبانى فوق لیسانس گرفته و بدون داشتن درجه دکترا، ٣ سال ریاست دانشکده کشاورزى دانشگاه بوعلى سینا همدان را به عهده داشته و بعد معاون ادارى و مالى این دانشگاه شد.
منصور غلامى در سال ١٣٧٠ با بورس تحصیلى به استرالیا رفت و ۴ سال پس از اخذ درجه دکتراى باغبانى به ایران بازگشت و رئیس دانشگاه بوعلى سینا شد که همچنان در این سمت باقى است.
لازم به یادآورى است که دکتر اکبر اعتماد که او نیز متولد همدان است موسس دانشگاه بوعلى سینا است و چند سال ریاست آن را به عهده داشت و پس از انتقال وى به سازمان انرژى اتمى، دکتر فرهاد ریاحى، معاون پیشین دانشگاه صنعتی آریامهر (شریف کنونى)، مدتى رئیس این دانشگاه بود.