ریحانه جباری را سوم آبان ۱۳۹۳ اعدام کردند. ریحانه ۱۹ سال بیشتر نداشت که به جرم قتل مرتضی عبدالعلی سربندی، پزشک و کارمند وزارت اطلاعات، که قصد تجاوز به او را داشت، به اعدام محکوم شد. جرمی که ریحانه هرگز نپذیرفت و صحبت از حضور شخص سومی در این ماجرا کرد.
در ایران و در سراسر جهان بسیاری خواهان لغو مجازات اعدام برای این دختر جوان شدند. حتی برخی مراجع شیعه نیز اعدام ریحانه را نادرست خواندند. با این وجود ریحانه سوم آبان سه سال پیش اعدام شد.
سازمان عفو بین‌الملل اعدام ریحانه را «لکه خونین دیگر در کارنامه حقوق بشری جمهوری اسلامی ایران» خواند. دولت‌های آمریکا و اروپا محاکمه ریحانه را «غیر عادلانه» و اعدام او را «غیر انسانی» خواندند.
ریحانه پس از ۷ سال تحمل زندان اعدام شد، ولی سرگذشت او به صورت ترانه، نمایشنامه و کتاب، خاطره‌اش را زنده نگاه داشته است. نمایشنامه «۷-۷-۷» کارگردان هندی، فائزه جلالی، زندگی ریحانه را با الهام از دل‌نوشته‌های او به روی صحنه برده و مهم‌ترین جایزه هنری کشورش را دریافت کرده است.
احمد رأفت در گفتگو با شعله پاکروان، مادر ریحانه، و فائزه جلالی، گزارشی به مناسبت سومین سالگرد اعدام ریحانه جباری تهیه کرده است.
